Giorgia Meloni
Giorgia Meloni | |
|---|---|
 Meloni në 2022 | |
| Kryeministre e Italisë | |
Titullar | |
| Në detyrë 22 Tetor 2022 | |
| Presidenti | Sergio Mattarella |
| Zëvendës | |
| Paraprirë nga | Mario Draghi |
| Presidente e Fratelli d'Italia | |
Titullar | |
| Në detyrë 8 Mars 2014 | |
| Paraprirë nga | Ignazio La Russa |
| Të dhëna vetjake | |
| U lind më | 15 janar 1977 Romë, Lacio, Itali |
| Partia politike | FdI (prej 2012) |
| Lidhjet e tjera politike | |
| Bashkjetuesja/et | Andrea Giambruno |
| Fëmijët | 1 |
| Nënshkrimi |  |
| Faqja në rrjet | giorgiameloni |
Giorgia Meloni është një politikane italiane që shërben si kryeministre e Italisë që prej 22 tetorit 2022, gruaja e parë që mban këtë post. Anëtare e Dhomës së Deputetëve që nga viti 2006, ajo ka udhëhequr partinë politike Vëllezërit e Italisë që nga viti 2014 dhe ka qenë kryetare e Partisë Konservatore dhe Reformiste Evropiane që nga viti 2020.
Në vitin 1992, Meloni u bashkua me Frontin Rinor, krahu rinor i Lëvizjes Sociale Italiane , një parti politike neo-fashiste e themeluar në vitin 1946 . Ajo më vonë u bë udhëheqësja kombëtare e Aksionit Studentor, lëvizjes studentore të Aleancës Kombëtare , një parti post-fashiste që u bë pasardhëse ligjore e MSI në 1995 dhe u zhvendos drejt konservatorizmit kombëtar . Në vitin 2008, ajo u emërua ministre italiane e Rinisë në kabinetin Berlusconi IV, një rol të cilin e mbajti deri në vitin 2011. Në vitin 2012, ajo bashkëthemeloi FdI, një pasardhëse ligjore e AN, dhe u bë presidente e saj në 2014. Ajo mori pjesë pa sukses në zgjedhjet e Parlamentit Evropian 2014 dhe në zgjedhjet komunale të Romës 2016 . Pas zgjedhjeve të përgjithshme italiane 2018, ajo udhëhoqi FdI në opozitë gjatë gjithë legjislaturës së 18-të italiane . Pas rënies së qeverisë Draghi, IHD fitoi zgjedhjet e përgjithshme italiane të vitit 2022 .
Një populiste dhe nacionaliste e krahut të djathtë, pozicionet e saj politike janë përshkruar si të djathta ekstreme, të cilat ajo i refuzon. Ajo e përshkruan veten si të krishterë dhe konservatore dhe pretendon se mbron "Zotin, atdheun dhe familjen". Diskursi i saj përfshin retorikën femonacionaliste dhe kritikën e globalizmit . Kundër pritjes së emigrantëve jo të krishterë dhe multikulturalizmit, Meloni mbështet një bllokadë detare për të ndalur emigracionin dhe ajo është akuzuar për ksenofobinë dhe islamofobinë ; ajo ka fajësuar neo-kolonializmin si shkakun e krizës evropiane të emigrantëve .
Meloni ka shprehur pikëpamje të diskutueshme të tilla si lavdërimi i Musolinit kur ajo ishte 19 vjeç. Në vitin 2020, ajo vlerësoi Giorgio Almirante, një ministër civil në Republikën Sociale Italiane të Musolinit, i cili prodhoi propagandë raciste dhe bashkëthemeloi MSI.
Jeta e hershme
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]Giorgia Meloni lindi në Romë më 15 janar 1977. Babai i saj ishte nga Sardenja dhe nëna e saj nga Siçilia . Babai i saj ishte këshilltar tatimor, la familjen kur ajo ishte një vjeç në 1978, duke u transferuar në Ishujt Kanarie ; 17 vjet më vonë, ai u denua me burg për trafik droge dhe u dënua me 9 vjet në një burg spanjoll në 1995.Ajo u rrit në lagjen e klasës punëtore të Garbatella gjithashtu ka një motër me emrin Arianna, e cila ka lindur në 1975 dhe është e martuar me Francesco Lolobrigida.Ministër Italian i Bujqësisë që nga 22 tetori 2022. Ajo u riemërua Ministrja Italiane e Bujqësisë dhe Sovranitetit të Ushqimit nën Kabinetin Meloni.
Në vitin 1992, në moshën 15-vjeçare, Meloni iu bashkua Frontit Rinor, krahu rinor i Lëvizjes Sociale Italiane (MSI), një parti politike neofashiste që u shpërbë në 1995. Gjatë kësaj kohe, ajo themeloi koordinimin studentor Gli Antenati (Paraardhësit), të cilët morën pjesë në protestën kundër reformës së arsimit publik të promovuar nga ministrja Rosa Russo Iervolino .
Në vitin 1998, ajo fitoi zgjedhjet praktike.Meloni i u zgjodh këshilltar i provincës së Romës, duke mbajtur këtë detyrë deri në vitin 2002. Ajo u zgjodh drejtore kombëtare në 2000 dhe u bë presidentja e parë grua e Youth Action, krahu rinor AN, në 2004. Gjatë këtyre viteve, ajo punoi si dado, kameriere dhe banakiere në , një nga klubet e natës më të famshme në Romë.
Meloni u diplomua në Institutin Amerigo Vespucci të Romës (AVI) në 1996. Kjo krijoi disa polemika, pasi AVI nuk ishte një shkollë e mesme e gjuhëve të huaja dhe nuk ishte e kualifikuar për të lëshuar një diplomë në gjuhë.Në vend të kësaj, ajo ishte një shkollë e mesme teknike e specializuar në industrinë turistike, për të cilën ajo sqaroi më vonë.
Në zgjedhjet e përgjithshme italiane të vitit 2006,ajo u zgjodh në Dhomën e Deputetëve si anëtare e Aleancës Kombëtare [AN], ku u bë nënkryetarja më e re e saj ndonjëherë. Në të njëjtin vit, ajo filloi të punojë si gazetare. Në vitin 2006, gjithashtu ajo mbrojti ligjet e miratuara nga Kabineti Berlusconi III që përfitonin kompanitë e kryeministrit dhe manjatit të medias Silvio Berlusconi dhe gjithashtu vonoi gjyqet e vazhdueshme që përfshinin atë.
Në vitin 2008, në moshën 31-vjeçare, ajo u emërua ministre italiane e Rinisë në kabinetin Berlusconi IV, post që e mbajti deri më 16 nëntor 2011, kur Berlusconi u detyrua të jepte dorëheqjen si kryeministër mes një krize financiare dhe protestave publike. Ajo ishte ministrja e dytë më e re në historinë e Italisë së bashkuar. Në gusht 2008, ajo ftoi atletët italianë të bojkotojnë ceremoninë e hapjes së Lojërave Olimpike të Pekinit në kundërshtim me politikën kineze të zbatuar ndaj Tibetit ; Kjo deklaratë u kritikua nga