bari

Bari

I m.sh.

Ai që kullot, që ruan dhe që mbarështon bagëtinë, çoban. Bari lopësh (dhensh, dhish, derrash). Barinjtë e kooperativës. Bariu i fshatit. Kërraba e bariut. Fyelli i bariut.
fet., vjet. Prift i krishterë, i cili, sipas paragjykimeve fetare, e quante veten udhëheqës shpirtëror të besimtarëve.

Mbeti si bariu pa bagëti mbeti i shkëputur nga masa që drejtonte. Mbetën si dhentë pa bari mbetën pa udhëheqje, pa drejtues a pa kujdestar. Vuri (bëri) ujkun bari i ngarkoi një detyrë me përgjegjësi një njeriu të pandershëm e të pabesë në një lëmë ku ai patjetër do të dëmtonte. Dhentë pa bari i ha ujku një nga një fj. u. pa një udhëheqje të mirë, bëhesh pre e armikut. Gjej njëherë bari, pastaj shko e bli dhi! fj.u. merr të gjitha masat e nevojshme, para se të nisësh një punë.

II m.sh.zool. - Shpend notues, me pupla ngjyrë kafe, me sqep si të pulës, që jeton nëpër këneta dhe ushqehet me peshq të vegjël. Bariu vjen era peshk.^[1]