Taddeo Gaddi
| Taddeo Gaddi | |
|---|---|
| Gotika | |
 Taddeova autoportret | |
| Biografske informacije | |
| Rođenje | oko 1300. |
| Smrt | oko 1366. |
| Nacionalnost | Talijan |
| Opus | |
| Polje | slikarstvo |
| Praksa | Firenca |
| Znamenita djela | |
Taddeo Gaddi (oko 1300.?, Firenca - 1366.?, Firenca), bio je gotički slikar, učenik i najvjerniji sljedbenik firentinskog majstora Giotta. Nakon Giottove smrti, naredne tri dekade bio je vodeći firentinski slikar.[1]
O njegovom životu se ne zna puno, po nekim izvorima (Cennino Cennini) bio je Giottov učenik i suradnik punih 24 godina.[2] Njegov slikarski stil razlikuje se razlikuje se od učiteljeva po likovima izduženih proporcija i svjetlosnim efektima.[2]
Njegovo najranije dokumentirano djelo je mali triptih sa Madonom i djetetom na tronu, potpisano i datirano 1334. Negdje oko 1332., a možda već 1328. počeo je zajedno sa Giottom oslikavati freskama Baziliku Santa Croce u Firenci. Najranije Gaddijevo djelo u kapeli Baroncelli su scene iz života Madone i Krista, dovršeno 1338. Manje zaokupljen dramom i monumentalnom kompozicijskom jasnoćom od svog učitelja, Gaddi se u tim freskama fokusirao na samu priču. Iako je spretno imitirao učiteljeve figure i ogoljeli pejzaž, ipak nije dosegao njegovu dramatičnost.[1]
Negdje oko 1338. Gaddi je dekorirao sakristiju Bazilike Santa Croce panelima sa scenama iz života Krista i sv. Franje (Accademia, Firenca). Izgleda da je 1341.-42. radio na dekoraciji crkava San Miniato al Monte (Firenca) i San Francesco (Pisa). U nekom trenutku 1340-ih. Gaddi je oslikao zidove refektorija Bazilike Santa Croce. Tu je naslikao jedno od svojih najimpresivnijih djela - “Drvo života” okruženo scenama iz života sv. Bonaventure, snažno djelo bogate ikonografije. Scene ovog djela, kao i one sa fresaka u refektoriju, komponirane su klasičnom jednostavnošću koja predstavlja odmak od Gaddijeve rane faze. [1]
Nakon što je Giotto umro 1337., Gaddi je postao lider Giottove firentinske škole. Između 1347.-1353. naslikao je poliptih za crkvu San Giovanni Fuorcivitas u Pistoi, a 1355. naslikao (i potpisao) i Madonu u slavi za crkvu San Lucchese u Poggibonsiju.(danas u Galeriji Uffizi Firenca).[1]
Njegovo ime se posljednji put nalazi u dokumentima 1366., pa se pretpostavlja da je tad i umro.[1]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 „Taddeo Gaddi” (engleski). Encyclopaedia Britannica. Pristupljeno 15.09.2024.
- ↑ 2,0 2,1 „Gaddi, Taddeo” (talijanski). Treccani. Pristupljeno 16.09.2024.
- Gaddi, Taddeo (it)