Radmila Bakočević
| Radmila Bakočević | |
|---|---|
 | |
| Rođenje | 5. 1. 1933. Guča |
| Državljanstvo | Srbija |
| Zanimanje | operski sopran profesor pevanja |
| Suprug/a | Aleksandar Bakočević |
Radmila Bakočević (rođena 5. januara, 1933, u Guči), je srpski operski sopran koja je imala značajnu međunarodnu karijeru koja je počela 1955. godine i koja se završila sa njenim penzionisanjem sa scene 1982. godine. Tokom svoje karijere pevala je u gotovo svim važnim operskim kućama širom sveta, uključujući izvođenja širom Evrope, Severne Amerike i Južne Amerike. Učvrstila je dugogodišnje partnerstvo tokom svoje karijere sa dve operske kuće, a to su: Narodno pozorište u Beogradu i Bečka državna opera.
Bakočevićeva je pevala širok repertoar koji je obuhvatao dela od 17. preko 20. veka. Posebno je dobro prikazivala Pučinijeve i Verdijeve heroine, a veoma su poštovane i njene uloge u operama Riharda Štrausa i Riharda Vagnera. Takođe je pevala i u brojnim operama od ruskih i čeških kompozitora kao što su Nikolaj Rimski-Korsakov, Smetana, i Čajkovski. Zanimljivo, pevala je samo dve uloge na francuskom, Žulijetu u Žak Ofenbahovoj Les Contes d'Hoffmann i Margaritu u Šarl Gunoovom Faustu. Imala je dosta prilagodljiv glasa pa je mogla da peva dela kompozitora kao što su Vinćenco Belini i Gaetano Doniceti.
Nakon penzionisanja sa scene, Radmila Bakočević je radila kao profesor pevanja na nekoliko univerziteta. Trenutno je član Muzičke akademije na Univerzitetu umetnosti u Beogradu gde je i radila kao rektor od 1998. do 2000 godine.
Bila je supruga političara Aleksandra Bakočevića.
