Kraljevina Dyfed je jedno od velških malih kraljevstava nastalih u 5. vijeku u post-rimskoj Britaniji, a koje se nalazilo na jugozapadu Walesa. Prema tradiciji je nastala od teritorija koje su od kraja 4. vijeka držali doseljenici iz irskog plemena Déisi, odnosno teritorija drevnog britskog plemena Demetae. Teritorija kraljevstva je otprilike odgovarala današnjoj grofoviji Pembrokeshire i zapadnom dijelu današnjeg Carmrthenshirea, a na vrhuncu moći i oblast Ystrad Tywi, koju je krajem 7. vijeka morala prepustiti Ceredigionu, suparničkom malom kraljevstvu. Područje Dyfeda je u doba Vikinga bilo izloženo čestim napadima, a u južnom dijelu se čak stvorilo i vikinško naselje. Zbog toga, ali i prijetnje koju je predstavljao gwyneddski kralj Rhodri Veliki, su njegovi vladari ušli u savez sa anglosaksonskim kraljem Alfredom Velikim. Godine 904. je umro dyfedski kralj Llywarch ap Hyfaidd, što je omogućilo njegovom zetu i Rhodrijevom unuku Hywelu, kralju Seisyllwga, da naslijedi prijestolje. Godine 920. je su dvije države formalno ujedinjene u novo kraljevstvo pod nazivom Deheubarth.[1]
- ↑ Davies, John, A History of Wales, Penguin, 1994, foundations of pgs 17,19, 43, Migration of the Desi into Demetia, page 52 Demetia 17, 30, 34, ruling house of 52, 72, 85, 87, and the Vikings pages 85, relations with Alfred of Wessex, page 85, and the Vikings/Northmen page 98, and the Normans 106, 112, 114
- The Irish settlements in Wales, Myles Dillon, Celtica 12, 1977, p. 1-11.
