Filip II Filoromej

Filip II. Filoromej^{[α 1]} (fl. 66 – 64. pne.) je bio poslijednji vladar Seleukidskog Carstva do Pompejovog osvajanja Sirije odnosno do pada regije pod Rimskom Carstvu.

Bio je sin vladara Filipa I. Filadelfa, a vladao je dijelovima Sirije ranih 60-ih godina pr. Kr. kao kralj–klijent rimskog generala Gneja Pompeja. Tražio je naklonost rimskog vojskovođe, što ga je stavilo u konkurenciju sa svojim rođakom Antiohom XIII., kojeg je istjerao iz kraljevstva uz pomoć stanovništva svoje prijestolnice, Antiohije, i uz podršku jednog vladara Kilikije. Godine 64. pne. Pompej je zbacio Antioha XIII. s prijestolja i pripojio Siriju Rimskoj Republici. Filip II. je još neko vrijeme vladao Kilikijom.

Godine 56. pne. je pokušao sebi osigurati prijestolje Ptolomejskog kraljevstva Egipta ženidbom s princezom Berenikom IV., ali je rimski namjesnik u Siriji, Aulus Gabinius, poništio brak. Ne zna se što se dogodilo s Filipom II. nakon tog događaja. Neki povjesničari vjeruju da ga je Gabinije dao pogubiti.

Iako je Filipov lik historijski beznačajan, s njim je izumrla dinastija Seleukida, koja je jedanaest generacija vladala dijelom helenističkog svijeta (311 – 63. pne.).

• Diodor Sicilijski, Bibliotheca historica, 40.1a-b
• Kasije Dion, Historia Romana, 36.17

• Jona Lendering, Philip II Philoromaeus