Black metal

Za album grupe Venom, vidite članak Black Metal (album).

Blek metal je jedan od ekstremnih podžanrova hevi metala. Nastao je 80-ih godina prošlog veka razvivši se iz treš metala. Takozvani prvi talas je obuhvatao bendove poput Venoma, Batori, Helhamera i Seltik Frosta. Drugi talas bendova se pojavio u ranim 90-im godinama i činili su ga uglavnom norveški bendovi kao što su Mejhem, Burzum, Darktron, Imortal i Emperor, koji su svojom muzikom i stilom pomogli razvitku blek metala kao podžanra.

Blek metal je naišao na jako negativne reakcije mejnstrim kulture, uglavnom zbog mizantropskih i antihrišćanskih ideologija mnogih muzičara. Neki od njih su čak i povezani sa spaljivanjem crkava, ubistvima i/ili Nacionalnim Socijalizmom. Iz ovih, mada i nekih drugih razloga, blek metal se često smatra andergraund vrstom muzike.

Što se tiče same muzike ona je često brzog tempa, dok su vokali nerazumljivi i bliski vrištanju. Loša produkcija je u početku bila samo posledica niskog budžeta blek metal izvođača, ali se ovaj lo-fi stil održao uprkos mogućnosti da se poveća kvalitet produkcije. Navodno, to je da bi muzika zvučala hladnije, a najbolji primer je Darktronov „Transilvanian Hunger“ album.

Tema kojom se blek metal najčešće bavi je suprotstavljanje hrišćanstvu i drugim religijama. Stoga mnogi muzičari u svojim pesmama govore o ateizmu, antiteizmu, paganizmu i satanizmu. Druge teme koje su zastupljene su depresija, nihilizam, mizantropija i smrt, a nešto ređe i zima, priroda, mitologija i fantastika.

Za razliku od drugih žanrova, blek metal bendovi nemaju koncerte, jer se uglavnom sastoje od samo jednog člana. Međutim, oni koji ipak drže koncerte to čine na vrlo kontroverzan način koristeći životinjske glave nabijene na kolce, srednjevekovno oružje itd. Članovi benda su obično obučeni u crno i nose raznorazni nakit sa bodljama i sl. i izokrenute krstove i pentagrame da bi pokazali svoj antihrišćanski ili antireligijski stav. Najprepoznatljiviji su ipak po korpspeintu - crno-beloj šminci (ponekad s pravom ili veštačkom krvlju) kojom žele da postignu izgled leševa.

Prvom talasu pripadaju bendovi koji se smatraju začetnicima blek metala, ali je njihova muzika još uvek bila spid ili treš metal.

Za termin blek metal je zaslužan britanski bend Venom i njihov album „Black Metal“. Iako je sa današnje tačke gledišta ovaj album treš metal, antihrišćanske i satanističke teme, loša produkcija i pseudonimi koje su članovi benda koristili ga čine drugačijim od ostalih treš bendova toga vremena i kao takav je imao veliki uticaj na pojavu blek metala.

Još jedan od značajnih bendova je švedski bend Batori, koji je osnovao Kvorton. Batori nije samo koristio lošu produkciju i antihrišćanske motive, već je bio i prvi bend čiji su vokali bili vrišteći i postali karakteristični za blek metal.

Ostali bendovi koji su na neki način doprineli razvitku blek metala su Helhamer i Seltik Frost iz Švajcarske, Sodom i Distrakšn iz Nemačke, kao i Buldozer iz Italije, Tormentor iz Mađarske, Rut iz Češke, Mersiful Fejt iz Danske, Sarkofago iz Brazila i Blasfemi iz Kanade. King Dajmond (iz istoimenog benda i Mersiful Fejta) i članovi Sarkofaga su bili prvi koji su koristili korpspeint.

Drugi talas blek metala se pojavio početkom 90-ih godina prošlog veka. Od 1990. do 1994. godine veliki broj norveških izvođača, među kojima su bili Mejhem, Burzum, Imortal, Darktron, Satirikon, Enslejvd, Emperor, Torns, Ildjarn, Gorgorot, Ulver i Karpatian Forest, počeo se baviti ovim žanrom. Neki od njih su bili odgovorni za spaljivanje crkava i ubistva. U muzičkom smislu, u ovom periodu se blek metal izdvojio iz treš metala, a agresivna antihrišćanska osećanja su postala nešto što svaki bend koji sebe smatra blek metalom mora da izrazi na neki način.

Drugi talas je inspirisao mnoge bendove. U Švedskoj su to bili Marduk, Disekšon, Lord Bilajl, Dark Fjuneral, Arkanum, Nifelhajm i Abruptum, dok su u Finskoj Beherit i Impejld Nazarin svirali mešavinu blek i det metala. Iz Poljske su značajni Grejvland i Behemot, a u Francuskoj se pojavila grupa muzičara poznatih kao Les Légions Noires, među kojima su bili Mjutilejšon, Vlad Cepeš, Belketre i Torgajst.

• brz, mračan i brutalan zvuk (kod nekih bendova je zvuk melodičan)
• posebna brza tehnika sviranja bubnjeva (blastbeat tehnika)
• brzo, ponavljajuće, agresivno sviranje bubnjeva; u nekim slučajevima bubnjevi preuzimaju usporenu ulogu često praćena 'suhim' i praznim tonom radi postizanja određene atmosfere; u nekim prilikama, bendovi poput Burzum i Xathur određuju dijelove pjesme zajedno sa bubnjevima
• karakteristični gitarski riffovi ("klizeći" riffovi)
• relativno tanki ili širok zvuk gitare - obično nema srednjeg (srednje frekvencije su izbačene, ostavljajući samo treble i bass; ponekad se i bass izbaci)
• ekstremni, oštri, vrišteći vokali
• neki black metal bendovi snimaju albume uz pratnju simfonijskog orkestra, ali neki ozbiljni black metal fanovi smatraju da nisu 'true' (istinski black metal) kao Dimmu Borgir
• povremena upotreba elektroničkih klavijatura (neki bendovi ih koriste vrlo često, bilo to samo kao instrument ili kao osnova samog benda, takvi bendovi su označeni kao symphonic black metal
• pojava mnogih elemenata poput orgulja, zbora, violina koji daju ugođaj kao u katedrali
• hladna, mračna, tragična, potištena, odbijajuća te sumorna atmosfera
• tekstovi su često povezani sa Satanističkim, Paganističkim te okultnim temama koje vrijeđaju kršćanstvo i ostale religije
• Tekstovi se ponekad fokusiraju na fantaziji, poput Međuzemlja (mjesto radnje trilogije Gospodar prstenova pisca J. R. R. Tolkiena). npr. austrijski bend Summoning se isključivo fokusira na Međuzemlje u svojim pjesmama. Drugi bendovi stvaraju svoje vlastite fikcijske svijetove (npr. tekstovi norveškog benda Immortal su smješteni u izmišljenom kraljevstvu Blashyrkh, čiji je vladar pohlepni kralj Ravendark.
• tekstovi koji slave hladnoću, tamu, šume, te ostalu prirodnu okolinu karakterističnu za zemlje sjeverne Evrope
• česta upotreba corpse-painta (slikanje lica u crno-bijelo)

Ovo su samo neke od učestalijih karakteristika koje se javljaju u modernom black metalu.

• primitivni black metal (zastupaju bendovi Darkthrone, Gorgoroth, Khlod koji se zasniva na namjerno lošoj produkciji koja dočarava grubost i jednostavnost muzike)
• viking metal (Enslaved, ima više veze s tekstovima nego s muzikom)
• dark metal (Aeternus, više atmosferičnija muzika)
• symphonic black metal (Cradle of Filth, Dimmu Borgir, Limbonic Art, spoj black metala najčešće samo kroz vokale i muzike koja zna često graničiti s thrashom, heavy metalom i gothicom)
• black-death metal (Dissection, Naglfar) itd.

Black metal na Wikimedijinoj ostavi