dziób \ʥ̑up\ linô kôlï

1. (Nyama) nyô
   • „ubogie szare ptastwo stukało dziobem do szyb, szedzią i śnieżnemi kwiatami okrytych.“— (Henryk Sienkiewicz, Potop (Powieść historyczna), Gebethner i Wolff, Warszawa, 1888, Tome I, lêmbëtï 11).,

• buzia, usta (3)

• dziób kilofa (2)
• ospa (4)
• dziobać/dzióbać, dziobnąć/dzióbnąć (1)
• dziobaty (4)
• dziobnica, dziobowy (5)

• zakończenie (2)
• blizna (4)