η ζωη ειναι ωραια ...: 24 Days Challenge

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα 24 Days Challenge. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 2 Ιουνίου 2013

24 Days Challenge,Set 2 # Feed back #

Κοιτάζοντας προς τα πίσω.....

Πάει κι ο δεύτερος γύρος μιας υπέροχης πρόκλησης,

που για μένα αποτελεί πια παρελθόν.

Που σημαίνει ότι δεν θα υπάρξει και τρίτος.

Ό,τι είχα να δώσω, το έδωσα.

Πάμε για άλλα στην πορεία.

Ανάλογα με τα κέφια, με την επικαιρότητα, τη διάθεση ή τον καιρό.

Σε αυτόν το δεύτερο γύρο κινήθηκα περίεργα.

Φυσικά και με απασχόλησαν θέματα που μας προβληματίζουν ως χώρα,αλλά πήγα και τα νοσταλγικά ταξίδια μου.

Ενώ στο παρελθόν οι άνθρωποι ξεσηκώνονταν σε Απεργίες

οι σημερινές Έλληνες, όταν δεν οδηγούνται στην Ξενιτιά,

παριστάνουν τα πρόβατα

και απλά Βελάζουν.

Η δύναμη του Όχλου βλέπετε είναι τεράστια.

Το Χάλι μας το μαγικό, γενικευμένο!

Πιστέψαμε τα Ψέματα,

γιατί είναι πιο γλυκά από τις αλήθειες που πονούν,

υποχωρήσαμε σε Τελεσίγραφα και ψευδή διλήμματα

(δια μέσου των αντιπροσώπων μας πάντα

που είναι χειρότερες Πουτάνες από αυτές

που πουλούν το κορμί τους)

και ίσως βολευόμαστε με βουλητικές Υποτακτικές

(Να κάνουμε μια διαδήλωση,

Να έρθει κάποια στιγμή μια αλλαγή)

ενώ θα έπρεπε να αφήσουμε τις ψευδαισθήσεις

και να ανησυχήσουμε πραγματικά

με την εξωφρενική εξάπλωση του Ρατσισμού στην κοινωνία μας!

Νευριάζω με όλα αυτά!

Νευριάζω με πολλά!

Νευριάζω πολύ!

Κάποτε ένας πιτσιρικάς

με μόνο όπλο μια Σφεντόνα

αλλά με σύμμαχο την πίστη του και την ταπεινή συμπεριφορά του

έριξε κάτω τον αλαζόνα γίγαντα!

Θα μου πεις η ζωή δεν είναι πάντα κινηματογράφος

και μάλιστα Ελληνικός

όπου στο τέλος κερδίζει πάντα ο καλός, πλην τίμιος εργάτης!

Στην Ελλάδα του σήμερα

αυτοί που έφαγαν με χρυσές μασέλες ακόμα

απολαμβάνουν την ασυλία τους!

Ε ρε Δικαστές που τους χρειάζονται!

Όχι δεν έκαναν Ζαβολιές απλές!

Εγκλήματα τεράστια έχουν κάνει.

Παρ' όλα αυτά συνεχίσουν να παίζουν,

συνεχίζουμε να τους παίζουμε!

Πόση Θέληση χρειάζεται για ξεβολευτούμε από τα

Κουτιά μας;

Για να σκεφτούμε διαφορετικά;

Για να ζητήσουμε για τα παιδιά μας μια καλύτερη ζωή;

Μια ζωή που να έχει λίγη γεύση και χρώμα από το παρελθόν

όπως τη γευτήκαμε εμείς,

με τις Γειτονιές της, τα παιδικά μας Λευκώματα,

τα Φλερτ μας,

κάτω από πεύκα και Ιτιές

όπου χαράζαμε αρχικά,

ανταλλάζαμε αθώα φιλιά και ως εκεί!

Με τη Μάνα να μας κυνηγάει να ντυθούμε και να φάμε,

κέρβερος δίπλα μας, στα πρώτα ραντεβού μας!

Αγωνιώ για τα σημερινά νιάτα.

Ψάχνουν την Ηδονή από τα δεκατρία τους

μέσα σε οθόνες και φατσοβιβλία

και το σκάνε για να γνωρίσουν την εύκολη ζωή,τόσο μα τόσο νωρίς!

Πού είναι αυτοί οι γονείς;

Γιατί δεν διαπαιδαγωγούν τα παιδιά τους;

Γιατί δεν είναι δίπλα τους;

Ώπα φίλε!

Μπάστα!

Το κράτος ευθύνεται για πολλά στραβά.

Μην τρελαθούμε όμως!

Πού είναι όμως η δική σου η ευθύνη;

Πότε θα ξυπνήσεις επιτέλους;

Κλείνοντας

θα σε στείλω να διαβάσεις κάτι.

Για όσους δεν διάβασαν και δεν πήραν χαμπάρι.

Κοιμήσου

της Μαρίας Κανελλάκη

Είναι η νικητήρια ιστορία στο Παιχνίδι με τις λέξεις!

Είναι η πραγματικότητα αποτυπωμένη μέσα σε λιγότερο από 500 λέξεις!

Όχι άλλον Ύπνο καλοί μου άνθρωποι!

Θα κοιμηθούμε μιαν αιωνιότητα....

Ας ξυπνήσουμε τώρα!

Καλή σας μέρα!

Καλή Κυριακή να έχετε!

@ριστέα

Παρασκευή 31 Μαΐου 2013

24 Days Challenge, Set 2 # 24

Ω
Ώπα!

Ώπα!
Το πασπαρτού επιφώνημα των Ελλήνων! Εδώ θα ασχοληθούμε με τη χαρούμενη διάστασή του, αυτή που λέγεται πάνω στο τσακίρ κέφι!
Δεν έχει βρεθεί σε άλλη γλώσσα αντίστοιχο επιφώνημα. Τουλάχιστον όσο το έψαξα εγώ, δεν βρήκα αντίστοιχη λέξη. Αν κάποιος γνωρίζει κάτι ας το πει εδώ, αλλιώς ας σιωπήσει για πάντα! Εντάξει πάλι μπάχαλο θα τα κάνω, αλλά στο τέλος της πρόκλησης είμαι, πόσο να κρατηθώ η γυναίκα; Επιβάλλεται ο χαβαλές! Παρ'όλα όσα περνάμε σαν χώρα, παρά τα προσωπικά προβλήματα, τον βήχα που με ταλαιπωρεί, παρ'ότι άλλη ανάρτηση θα ήθελα να κάνω σήμερα (με την επικαιρότητα να με προβληματίζει έντονα) αφήστε με σήμερα να έχω πανηγυρικό ξέσπασμα!

'Ωπα! Ελληνική δημώδης έκφραση που συνοδεύει συγκεκριμένες περιστάσεις ή πράξεις. Λέγεται συχνά χορεύοντας, λόγω διασκέδασης ή ενθουσιασμού. Πολλοί ξένοι (κυρίως τουρίστες) ξέρουν την έκφραση για τους παραπάνω λόγους.Η έκφραση Όπα! ή Ώπα ακούγεται συχνά σε ταινίες ή τραγούδια. Για παραδείγμα στον "Γάμο αλά Ελληνικά" ακουγόταν ενώ οι Έλληνες χόρευαν. Ένα πολύ γνωστό τραγούδι είναι το ώπα-ώπα των Antique, το πρώτο single που είχαν κυκλοφορήσει στη Σουηδία. Έκανε περισσότερες από 60.000 πωλήσεις το 1999. Το 2004 η Δέσποινα Vandi επέλεξε το ώπα-ώπα για το δεύτερο διεθνής κυκλοφορίας single της. Η πρωτιά όμως, ανήκει στον Στέλιο Καζαντζίδη, ο οποίος το [1962] ερμήνευσε το τραγούδι ΩΠΑ-ΩΠΑ του Γιάννη Παπαϊωάννου (με δευτερεύοντα τίτλο Ο ΧΟΡΟΣ ΕΧΕΙ ΑΝΑΨΕΙ), σημειώνοντας μεγάλη επιτυχία εκείνη την εποχή.

Εκτός από αυτό, η έκφραση χρησιμοποιείται σε έκπληξη, αλλά και ως προσταγή σε κάποιον να σταματήσει κάποια ενέργεια.Τέλος με τη φράση "ώπαλα μάνα ώπαλα" αποδίδεται η κατάσταση σε οποιοδήποτε είναι έτοιμος για χορό ή βρίσκεται σε έντονο ενθουσιασμό. (Πηγή)

Πόσες φορές δεν έχω αναφωνήσει στη ζωή μου 'Ωπα! Έχω χορέψει και το έχω αναφωνήσει με την καρδιά μου! Έχουν χορέψει δικοί μου άνθρωποι, έχω χτυπήσει παλαμάκια κι έχει βγει τόσο μα τόσο αβίαστα! Με τη ψυχή!

Για μένα το Ώπα είναι Ελλάδα!
Κρασάκι, κοψίδια, φίλοι, οικογενειακές συγκεντρώσεις, τραπέζια,μουσική, χαρά, αγάπη και Ώπα!!!!!!!

Σιγά μη και δεν σας έβαζα και ντοκουμέντα!

Δεν χρειάζεται να τα έχεις όλα τακτοποιημένα για να χορέψεις και να έρθεις στο τσακίρ κέφι! Δεν χρειάζεσαι πλούτη κι ανέσεις! Χρειάζεσαι καλή παρέα και κέφι!

Συστατικά καθαρά ελληνικά!

Διαφωνεί κανείς;

Ωπα!
Και φθάσαμε επιτέλους στο τέλος του 24 Days Challenge,μια ιδέα που ανήκει στη γλυκύτατη φίλη του mystickland κι ακολουθούν κι άλλα φιλικά ιστολόγια.
Ευχαριστίες πολλές σε όλους τους αγαπημένους φίλους και φίλες, που ταξίδευαν κάθε μέρα μαζί μου, με αφορμή ένα γράμμα, μία λέξη!
Απόλαυσα και τους δύο γύρους, το ίδιο!
Και τώρα θα χαλαρώσω!
Τα πινέλα μου ανυπομονούν να με νιώσουν ξανά σε τακτική βάση!
Εγώ να δείτε!

Καλή σας μέρα
@ριστέα

Πέμπτη 30 Μαΐου 2013

24 Days Challenge, Set 2 # 23

Το ψέμα

Η φωτο είναι δική μου κι ανέτρεξα εδώ που είχα ασχοληθεί
για χάρη ενός PhotoDay, ξανά με το ψέμα

Είναι το ψέμα φάρμακο
σαν παιδικό σιρόπι γλυκό,

για ειδικές περιπτώσεις ασθενειών.

Είναι άνθρωποι που το παίρνουν,

με ή άνευ συνταγής, (στα μουλωχτά)

γνωρίζοντας από πριν

συμπτωματολογίες κι αλληλεπιδράσεις.

Κι όμως!

Το παίρνουν!

Και τι να κάνει ο γιατρουδάκος που εφημερεύει;

Συνταγογραφεί στα γρήγορα ένα ψέμα.

-Πρωί και βράδυ.

Μετά καλού φαγητού!
Κι αν παραλείψετε τη δόση, πάρτε τη
ευθύς αμέσως μόλις το θυμηθείτε!

-Τι να αποφύγω γιατρέ μου;

-Τις αλήθειες που πληγώνουν

Τα σημάδια που μαρτυρούν πολλά

Τα ίχνη, τις ενδείξεις και τις αποδείξεις!

-Κάνει να πιω;

-Κυρίως να πιείτε!

Είναι πιο σίγουρη η δράση του ψέματος τότε!

-Δεν θα ρωτήσετε για αλλεργίες;

-Γνωρίζετε θαρρώ καλά τις αλλεργίες σας,

όμως σκοπίμως εθελοτυφλείτε!

Τι να σας κάνω κι εγώ;

Ένας ειδικευόμενος μονάχα είμαι!

Εάν επιθυμούσατε πραγματικά την αλλαγή
θα προχωρούσατε ταχύτατα

στην άμεση επέμβαση που σας συστήθη!

-Μα ανοιχτής καρδιάς;

Και μόνο η λέξη με τρομάζει!

-Τρομάζετε με τις λέξεις

μα όχι με τις συνέπειες!
Η κατάστασή σας κρίνεται ανίατη λοιπόν.
Μην περιμένετε θαύματα απ' τον ουρανό.
Οι άγιοι απηύδησαν κι αυτοί με την περίπτωσή σας!
Καλό σας ύπνο.

*
(Καληνύχτα Κεμάλ, αυτός ο κόσμος δε θα αλλάξει ποτέ)

Λίγο πριν το νήμα
κι η χαρά μου είναι απίστευτα μεγάλη!
Γιατί το Ψ με παίδεΨε πολύ!
Δεν ήθελα εξαρχής το ψέμα.
Είχα ασχοληθεί ξανά με ψέματα.
Κανείς λογικός, εδώ που τα λέμε, δεν θέλει το ψέμα.
Κι όμως, ένας λαός ολόκληρος βολεύτηκε αμέτρητες φορές
με ένα μάτσο από δαύτα!

Καλή σας μέρα
@ριστέα

Τετάρτη 29 Μαΐου 2013

24 Days Challenge, Set 2 # 22

Το χάλι μου το μαγικό

Ανάλαφρα σε ονειρικό βελούδινο χαλί ξαπλώνω,

με εκατομμύρια κόμπους ανά τετραγωνικό.

Πορτοκαλοκεραμιδοκοραλόχρωμα θεσπέσια σχέδια

με κύβους και ρόμβους συμπλεγμένους σε απόλυτη αρμονία

κι η γεωμετρία στα μάτια μου ξεπηδά σαν καινοτόμος τέχνη!

Ζαλίζομαι από την τόση ομορφιά

κι αφήνομαι στο ταξίδι των χρωμάτων.

Πότε εφύσηξε, πότε εσηκώθη

και μένα με πήρε μαζί του μακριά

ανάθεμα κι αν το αντιλήφθηκα η αλλοπαρμένη.

Με το χαλί μου σαν τέλεια μηχανή αεροπλοΐας

βρέθηκα να πετώ

πάνω από καταπράσινες πεδιάδες,

μπαμπακένια σύννεφα και γαλαζοπράσινα τρεχούμενα νερά.

Θεέ μου πόση μαγεία έδωσες στη γη σου;

Διένυσα αποστάσεις εκατοντάδων μιλίων

χωρίς να έχω εγώ τον έλεγχο, του πού πάω και πού θα φτάσω!

Κι από όλα τα όμορφα μέρη που επέρασα

σε μια τρύπα στενή πήγε και με προσγείωσε

την ατυχήσασα

και ω! σφήνωσα για τα καλά!

Ανάσες δεν έπαιρνα για ώρα
και κει που ήμουν έτοιμη να σκάσω,

από το χαλί μου -μπαρδόν από το κρεβάτι μου
έπεσα κάτω βαρύγδουπα, σαν δήλωση πολιτικού.

Ευθύς αμέσως έτρεξα να πιάσω τους ειδικούς, ξέρετε,

ονειροκρίτες, τηλέφωνα,

τις θείτσες στο χωριό!

-Μην έφαγες βαριά;

-Μην δεν σκεπάστηκες καλά;

-Τι είπες πως είχε το χαλί;

-Το μαύρο μου το χάλι!

Μα όλα έχουν μια ερμηνεία μοναδική!

Τι ψάχνω στους τσελεμεντέδες;

Η σκέψη λάγνα παρασύρεται και φεύγει

ταξίδι ονειρικό,

της ψυχής μου βάλσαμο.

Μα δεν γρικώ πόσο έρμαιο

της ζωής μου έχω γίνει!

Κι έρχεται ένα μαγικό χαλί να μ' αφυπνίσει !

Το χάλι μετουσιώνεται σε χαλί

κι η προσγείωση

φωνάζει:

Ξύπνα!

(Τι να σημαίνει άραγε

το

Πορτοκαλοκεραμιδοκοραλόχρωμα
θεία Πετρούλα;)

Καλή σας μέρα φίλοι μου!
Φθάνοντας όλο και πιο κοντά στο τέρμα του 24 Days Challenge
φαίνεται να χαλαρώνω και να το διασκεδάζω
ακόμα περισσότερο!
Παρ'όλα αυτά αν γελάσατε με το παραπάνω να πω η καψερή ότι
γράφτηκε πολύ σοβαρά!
Σας φιλώ
@ριστέα

Τρίτη 28 Μαΐου 2013

24 Days Challenge, Set 2 # 21

Φλερτ

Σήμερα χαλαρώνουμε λιγάκι. Και πρώτα απ' όλους εγώ. Έπειτα από μερικά θέματα που μας έπεσαν κομματάκι βαριά κι ούτε με σόδα δεν χωνεύτηκαν και με τα οποία καταπιάστηκα για χάρη του 24 Days Challenge, ήθελα μια αποφόρτιση η γυναίκα.
Δείτε το παρακάτω βίντεο με την ησυχία σας, γελάστε με τον νεαρό που κολλάει στην εξαιρετικά πεισματάρα νεαρή και συναντιόμαστε παρά κάτω να τα ξαναπούμε!

Απολαυστικό το βίντεο; Λιώσατε στα γέλια κι εσείς όπως κι εγώ;

Παρ'όλα αυτά δεν παύει να είναι άτσαλος ο μικρούλης μας στο φλερτ του με την μικρή τσαούσα δεσποινίς. Θα χρειαστεί πολλά μαθήματα μου φαίνεται μεγαλώνοντας!

Ο μπαγάσας τι σπρωξιές τρώει, τι πέφτει κάτω και τσακίζεται, εκεί, το χαβά του! Θα άκουσε φαίνεται από κάπου ότι "ο επιμένων νικά"! Έλα όμως που δεν ισχύει πάντα αυτό ! Ιδίως στο φλερτ και ιδίως αν είναι ατσούμπαλο!

Πόσοι και πόσοι τέτοιοι ξεροκέφαλοι (μικροί και μεγάλοι) δεν υπάρχουν εκεί έξω; Επίμονοι, άγαρμποι, εκνευριστικοί στην πορεία αν όχι εξαρχής, κι αμετανόητοι στις διάφορες χυλόπιτες που εισπράττουν!

Πολλοί ίσως να έχετε περάσει προ πολλού την εποχή του φλερτ! Αλλά η αίσθηση μη μου πείτε ότι δεν είναι χαραγμένη στα φύλλα της καρδιάς σας;

Πόσο όμορφα θα θυμόσαστε την εποχή που σας φλέρταραν ( ή φλερτάρατε ) αθώα, ρομαντικά κι υπήρχε η ανάλογη ανταπόκριση!

Υπέροχα, τρελά χτυποκάρδια, ματιές στον αέρα κι η αγωνία στο φουλ! Θα κάνει το επόμενο βήμα; Θα ενδώσει;

Το φλερτ έχει τα μυστικά του. Δεν πίστευα φυσικά ποτέ μου σε κανόνες και στα Do's & Don'ts των κοριτσίστικων συνήθως περιοδικών! Όμως νομίζω ότι λίγο μυστήριο, λίγη μαγεία, τυχαία αγγίγματα, χαμηλά ντεσιμπέλ στη φωνή, κι αρκετό χιούμορ, βοηθούν.

Φαντάσου δηλαδή μια αγριοφωνάρα, με χωρατά και χοντροκομμένους τρόπους. Σε ένα χώρο με κόσμο πολύ και φασαρία. Δεν στήνεται καλέ μου έτσι το σκηνικό!

Το φλερτ θέλει φεγγάρι, ημίφως, γαλήνη. Το φλερτ θέλει δύο που θέλουν!

Θέλει επίσης να ξέρεις που αρχίζει και που τελειώνει. Να βρεις τη σωστή στιγμή για να το προχωρήσεις. Ούτε πιο νωρίς, ούτε πιο αργά, γιατί αν αργήσεις μπορεί και να έχει πετάξει το πουλάκι! Κι αν δεις ότι δεν έχει ανταπόκριση να μην επιμένεις. Γιατί θα καταντήσεις σαν τον μικρούλη του βίντεο , μόνο που δεν θα φαντάζεις καθόλου χαριτωμένος μετά!

Από την άλλη προσπαθώ να φανταστώ τη νέα γενιά...Υπολογιστές, facebook, skype, twitter και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο παίζει.

Αλήθεια πώς είναι το φλερτ στην ηλεκτρονική εποχή μας;

Πώς ξεπηδάει η φλόγα από τις οθόνες; Πού συναντιούνται οι ματιές ; Πώς πλέκεται το στόρι και πώς γεύονται τη μαγεία;

Μπορεί κάποιος να μιλήσει για το σήμερα;

Εγώ μπορώ μόνο να σας πηγαίνω πίσω, σε εποχές που μύριζαν γιασεμί ή γαρδένιες...που σου χάριζε ένα τριαντάφυλλο και το έβρισκες μετά από χρόνια ξεχασμένο μέσα σε κάποιο παλιό βιβλίο.

Πού κρύβουν άραγε σήμερα τα παιδιά μας τα λουλούδια τους;

Καλή σας μέρα!

@ριστέα

ΥΓ: Κι υπάρχει και το φλερτ και μέσα σε ώριμες σχέσεις. Ακόμα και μέσα σ' ένα παντρεμένο ζευγάρι. Αλίμονο σε αυτόν που εγκαταλείπει το παιχνίδι θεωρώντας το, παιδιάσματα μιας άλλης εποχής. Αυτό είναι ένα από τα μυστικά εξάλλου των επιτυχημένων σχέσεων.Διαφωνεί κανείς ;

Δευτέρα 27 Μαΐου 2013

24 Days Challenge, Set 2 # 20

Υποτακτικές

Να φας
Να μεγαλώσεις
Να μάθεις γράμματα
Να πιάσεις δουλειά
Να παντρευτείς
Να κάμεις παιδιά
Να κάμεις σπίτι
Να κάμεις σπίτι και στα παιδιά σου
Να τα μορφώσεις
Να τα παντρέψεις
Να μεγαλώσεις τα εγγόνια
Να τα ταΐσεις
Να μάθουν γράμματα
Να πιάσουν δουλειά
Να κάνουν παιδιά
(Αν είσαι τυχερός να τα δεις κι αυτά !)
Με τόσες Υποτακτικές
Χάθηκε η ζωή μες στις γραμματικές
Και ψάχνει ύστερα με αγωνία να βρει
την Οριστική του Ενεστώτα
μιας ζωής που ακόμα αναρωτιέται αν Έζησε!

Καλή σας μέρα!
Καλή εβδομάδα
@ριστέα

Κυριακή 26 Μαΐου 2013

24 Days Challenge, Set 2 # 19

Τ
Τελεσίγραφα

Μπρος γκρεμός και πίσω..... θάλασσα!

"Ή κάνεις αυτό ή χωρίζουμε"!
"Φάε τη σούπα σου αλλιώς δεν έχει παιδική χαρά"!
"Ή μας ψηφίζετε ή χρεοκοπούμε"!

Γενικά τελεσίγραφο σημαίνει «τελικός όρος» και απαντάται ως όρος στο Διεθνές Δίκαιο. Ειδικότερα το τελεσίγραφο αποτελεί διπλωματικό έγγραφο διά του οποίου ένα κράτος διαβιβάζει τις τελικές του αξιώσεις προς έτερο κράτος σε περίπτωση διαφορών, απαιτώντας άμεση απάντηση επ΄ αυτών. Πηγή

Εγώ θα ασχοληθώ με τη μεταφορική τους χρήση..
Μισώ τα τελεσίγραφα. Τα ψεύτικα διλήμματα. Το μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα! Για όλα αυτά επέλεξα το Ταυ για να βγάλω το άχτι μου!

Το μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα είναι μία δύσκολη κατάσταση και κανείς δεν θέλει να βρίσκεται σε μία τέτοια επουδενί. Έλα όμως που πολλές φορές αυτές οι καταστάσεις δεν είναι υπαρκτές. Δημιουργούνται από κάποιον που συνήθως ελπίζει και βασίζεται στη διαφορά δυναμικού που έχει με τον άλλον για πετύχει το στόχο του! Πετάει την απειλή βέβαιος ότι ο άλλος θα τσιμπήσει ! Στανταράκι!

Πώς μπορείς να βγεις από αυτή τη δύσκολη θέση;
Θα σας σερβίρω μια ιστορία που είναι η για μένα η πιο ενδεδειγμένη για να μας δείξει τι κάνουμε στην περίπτωση των τελεσιγράφων. Λατρεύω την ιστορία από την πρώτη φορά που τη συνάντησα σε ένα από τα βιβλία του αγαπημένου μου ψυχολόγου, Γιώργου Πιντέρη.

Υπάρχει ένα βουδιστικό μοναστήρι στο Θιβέτ ....
Εκεί όταν πας σε υποδέχεται ένας θιβετιανός μοναχός... και κρατά ένα ραβδί !
Με το που σε βλέπει δε σε χαιρετά ...χέστηκε εν ολίγοις για τους τύπους και σου υποβάλει αμέσως μια ερώτηση:
-Τι είναι αυτό που κρατώ;
-Αν μου πεις ραβδί θα σε χτυπήσω με αυτό!
-Αν μου πεις ότι δεν είναι ραβδί πάλι θα σε χτυπήσω με αυτό!
(ωραία σκέφτεσαι εσύ ...δεν θα πω τίποτα κι έτσι θα γλιτώσω)!
Αλλά εκεί που εσύ χαίρεσαι με αυτό που σκέφτηκες και καμαρώνεις σαν χαζός που το σκέφτηκες, πετάγεται αυτός ο μοχθηρός μοναχός και σου λέει:
-Αν δεν μου δώσεις απάντηση πάλι θα σε χτυπήσω με αυτό !
Εσύ φυσικά δεν ξέρεις τι να κάνεις...
Και τότε σου έρχεται η πρώτη κατραπακιά στο κεφάλι ! Και πονάει !!!!!!!!!!

-Μπρος πήγαινε στο δωμάτιό σου και μη βγεις αν δεν έχεις απάντηση για μένα!
Πας κι εσύ μισοζαλισμένος ... κι αναρωτιέσαι τι στο διάολο ήθελες εκεί πάνω ...
Και τώρα τι είναι πάλι τούτο ; Δεν είναι καν μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα ...γιατί σε αυτήν την περίπτωση ούτε πηδάς ούτε πας πίσω ...τουλάχιστον κερδίζεις χρόνο!
Αλλά εδώ;;;

Η απάντηση είναι πολύ απλή: παίρνεις το ραβδί και το τσακίζεις στη μέση! Αυτό περιμένει από εσένα να κάνεις! ( Μη στενοχωριέσαι έχει πολλά τέτοια ραβδιά! ) Θα χαρεί απίστευτα να του το σπάσεις ή να του το αρπάξεις και να το πετάξεις μακριά!
Με αυτό τον τρόπο δείχνεις δυο πράγματα: πρώτον ότι εσύ αποφασίζεις για το κεφάλι σου-ποιος είναι αυτός που θα σου δίνει βουρδουλιές στα καλά καθούμενα- και δεύτερον και κυριότερο ότι αναλαμβάνεις δράση...

Όταν δεν κάνεις κάτι είσαι άμοιρος ..... Όταν όμως κάνεις κάτι αισθάνεσαι ότι το παιχνίδι το έχεις εσύ στο χέρι σου- όχι ο άλλος!

Αφήσαμε λοιπόν την Τρόικα να παίζει μπάλα στην ξέφραγη αλάνα μας! Της αναγνωρίσαμε το δικαίωμα να μας δίνει όσες καταπρακιές θέλει, όποτε θέλει και να μας στέλνει τιμωρία στο δωμάτιο μας! Δεν έχει παιδική χαρά για μας αφού δεν φάγαμε τη σούπα μας!
Όταν ήταν η στιγμή να σπάσουμε το ραβδί και να πούμε Όχι, εμείς είπαμε "Ναι σε όλα"!

Βλέπεις το προβατάκι στην φωτογραφία πάνω; Το λυπάσαι; Ε κάπως βρέθηκε εκεί! Πήδηξε το βλαμμένο και τώρα τι να κάνει; Βελάζει!!!!!

Τα τελεσίγραφα τα σκίζουμε λέμε!
Καλή Κυριακή να έχετε!
@ριστέα

Παρασκευή 24 Μαΐου 2013

24 Days Challenge, Set 2 # 18

Σφεντόνα

Πηγή

Πρόσωπα του έργου:

Μια πέτρα.

Μια σφεντόνα.

Ένα παιδί.

Ένας γίγαντας.

Πράξη πρώτη-

κινήσεις δύο.

Το παιδί ήρεμο,

ταπεινό,

βαδίζει εμπρός.

Ο γίγαντας,

με σαρδόνιο χαμόγελο,

με έπαρση μεγάλη,

στέκεται σαν βράχος εμπρός.

Πράξη δεύτερη:

Το χαμόγελο του αλαζόνα τσαλακώνεται.

Από μια πέτρα.

Από μια σφεντόνα.

Από ένα παιδί.

Πράξη τέλους:

Το άπαρτο κάστρο

στη γης ξεψυχάει.

Μια σφεντόνα,

σε χέρι ταπεινό,

έγινε πολιορκητικός κριός.

Αυλαία!

Το επιμύθιο μοιράστηκε μαζί με το πρόγραμμα.

Το καλάθι απέξω γέμισε χαρτάκια.

Το έργο επαναλαμβάνεται δια παντός!

Καλή σας ημέρα
@ριστέα

ΥΓ: Να είμαστε ταπεινοί, να σεβόμαστε τον άλλον, να χαμογελάμε αληθινά
Το τρίπτυχο της δικής μου μέρας.....

Πέμπτη 23 Μαΐου 2013

24 Days Challenge, Set 2 # 17

Ρ
Ρατσισμός!

-Μαμά , τι είναι "ρατσισμός";
-Πού το άκουσες αγάπη μου;
-Στην τηλεόραση. Μου έχεις πει να ρωτώ και να μαθαίνω.
-Μάλιστα. Ο Βασιλάκης της κυρίας Ντονατέλας αγάπη μου μοιάζει με σένα;
-Ε, ναι. Μόνο που είναι αγοράκι. Αλλά είναι παιδάκι κι αυτό. Πάμε στην ίδια τάξη και παίζουμε μαζί. Μήπως ρωτάς γιατί τον έχει κάψει ο ήλιος και είναι πιο μαύρος;
-Ναι καρδούλα μου. Σε ενοχλεί που είναι μαύρος;
-Όχι καλέ μαμά. Με ενοχλεί όταν κερδίζει πάντα στη μπάλα. Γιατί να με πειράζει που είναι μαύρος;
-Βλέπεις παιδί μου κάποιους τους ενοχλεί αν ο άλλος είναι μαύρος, αν είναι από άλλη πατρίδα ( όπως ο μπαμπάς του Βασιλάκη). Δεν τους θεωρούν καλούς ανθρώπους , τους διώχνουν και τους βρίζουν. Αυτό είναι ρατσισμός.
-Α δεν ξέρουν τι καλό παιδί είναι ο Βασιλάκης. Άμα τον γνωρίσουν δεν θα έχουν ρατσισμό.
-Μακάρι καλό μου να ήταν τόσο απλά τα πράγματα.

(Ο διάλογος που προηγήθηκε είναι φανταστικός.Τα πρόσωπα υπαρκτά. Στη γειτονιά μου μεγαλώνει ένα μιγαδάκι - πολύ χαριτωμένο παιδί, από μετανάστη πατέρα (θα σας γελάσω από ποια χώρα της Αφρικής κατάγεται) κι από μητέρα μετανάστρια από χώρα της ανατολικής Ευρώπης. Αγόρασαν ένα μικρό οικόπεδο κι έχτισαν ένα όμορφο σπιτάκι. Το παιδάκι χαίρει κάθε αποδοχής από τα άλλα παιδιά στη γειτονιά και εγώ χαίρομαι απίστευτα να τα χαζεύω όταν παίζουν μπάλα! )

Πηγή

Να κάτι που δεν θα το χωνέψω ούτε κι ένα καφάσι σόδες αν κατεβάσω, ούτε με δεκάδες χαπάκια simeco για το στομάχι: ρατσισμός!
Ανεγκέφαλοι, φασίτσες, χρυσαυγίτες, ξεπηδούν σαν τα μανιτάρια, πολλαπλασιάζονται με γεωμετρική πρόοδο κι είναι ο μεγαλύτερος φόβος μου πια.

Κι εκείνο που δεν καταπίνεται με τίποτα είναι να αυτοαποκαλούνται και πιστοί χριστιανοί!

Κάποιος να τους θυμίσει καλοί μου άνθρωποι ότι ο Χριστός ήρθε και δίδαξε την ισότητα.

Πώς γίνεται να δηλώνεις Χριστιανός και να κυνηγάς ανθρώπους; Να βασανίζεις ανθρώπους; Να αποκλείεις τη βοήθεια σου σε κάποιον γιατί δεν έχει το ίδιο χρώμα με σένα ή γιατί γεννήθηκε σε άλλη πατρίδα;

Κανένας άνθρωπος δεν γεννιέται ανώτερος από άλλον. Η παιδεία είναι αυτή που διαδραματίζει τον καθοριστικότερο ρόλο στη διαμόρφωση της προσωπικότητας μας. Η έλλειψή της "κατασκευάζει" κομπλεξικά και φανατισμένα ανθρωπάκια, που φουσκώνουν τους μυς για να καλύψουν τον άδειο από ουσία εγκέφαλο, που πουλούν μούρη και βία γιατί δεν έχουν άλλο τρόπο να ξεχωρίσουν!
Έχει ειπωθεί πολλάκις: περισσότερο κι από την οικονομική κρίση μαστιζόμαστε από πολιτισμική και πνευματική κρίση. Ο ρατσισμός είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με την πλήρη αλλοτρίωση όλου του κοινωνικού μας ιστού.
Αυτό που φοβάμαι είναι ότι ακόμα δεν έχουμε δει τα χειρότερα!
Κι αναρωτιέμαι αν ο αντιρατσιστικός νόμος θα βοηθήσει καθόλου και πόσο άραγε! Γελάω διαβάζοντας τα επιχειρήματα της άλλης πλευράς που φυσικά δεν δηλώνουν ευθέως ρατσιστές αλλά υπερασπιστές της πατρίδας!
Πόσο εύκολα ξεχνούν πολλοί τα εγκλήματα του Β' παγκοσμίου πολέμου κι ασπάζονται φασιστικές νοοτροπίες με το πρόσχημα της τιμωρίας του συστήματος;
Πόσο εύκολα παρασύρονται νέοι άνθρωποι χωρίς να γνωρίζουν καλά καλά τι ακριβώς υπερασπίζονται!
Πόση βία έχουν ακόμα να νιώσουν κάποιοι στο πετσί τους γιατί απλά δεν γεννήθηκαν λευκοί;

Θα κλείσω με τα λόγια του ποιητή γιατί για μένα είναι η μόνη ελπίδα: