In his paper the author deals with a funerary verse epitaph from Scarbantia (Sopron) published by... more In his paper the author deals with a funerary verse epitaph from Scarbantia (Sopron) published by him earlier (TRHR 38). Based on his new restoration, the gravestone (stela) was erected to a veteran by his wife who served earlier as fleet soldier. He was most probably called Britto. Several vulgar Latin phenomena can be observed in the inscription that was erected in the second half of the third century or at the very beginning of fourth c. The type of the metrical formula resiste viator et lege can be found in several Pannonian verse inscriptions. Based on the pieces of information given in the problematical parts of lines 2 and 3 that concern the wife, at least one line is missing at the beginning of the text and she erected the grave monument and the funerary epitaph to herself as well.
In his paper the author deals with a funerary verse epitaph from Scarbantia (Sopron) published by... more In his paper the author deals with a funerary verse epitaph from Scarbantia (Sopron) published by him earlier (TRHR 38). Based on his new restoration, the gravestone (stela) was erected to a veteran by his wife who served earlier as fleet soldier. He was most probably called Britto. Several vulgar Latin phenomena can be observed in the inscription that was erected in the second half of the third century or at the very beginning of fourth c. The type of the metrical formula resiste viator et lege can be found in several Pannonian verse inscriptions. Based on the pieces of information given in the problematical parts of lines 2 and 3 that concern the wife, at least one line is missing at the beginning of the text and she erected the grave monument and the funerary epitaph to herself as well.
This paper initiates publication of some letters written to Theodore Mommsen from Hungary in the ... more This paper initiates publication of some letters written to Theodore Mommsen from Hungary in the second half of the 19th century that contain several unpublished and lost inscriptions. The letters were found by Péter Kovács in the archives of the CIL (BBAW). The present article publishes a new Greek votive inscription from Viminacium.
Das in der Gemarkung von Biatorbágy, an der nördlichen Seite der Straße Nr. 100 liegende Gräberfe... more Das in der Gemarkung von Biatorbágy, an der nördlichen Seite der Straße Nr. 100 liegende Gräberfeldsdetail wurde 2004 von Éva Maróti, Archäologin des Ferenczy-Museums von Szentendre freigelegt. Das Grabmal oder die Ädikula gehörte der Familie des Secundus, der seiner in ihrem 11. Lebensjahr verstorbenen Tochter Vitalia einen Grabstein in den ersten Jahrzehnten des 2. Jahrhunderts errichten ließ (trajanisch-hadrianische Zeit)
In his paper the author deals with the date of Attila's death. Several scholarly works dealt alre... more In his paper the author deals with the date of Attila's death. Several scholarly works dealt already with Attila's death and the written sources. The antique source dates his death to the year 453 shortly before Attila's planned campaign against Marcian. On the other hand, Leo the Great's letters has not been examined regarding this issue. In one of his letters written 11 March 451, the pope mentions the still existing dangers (flagella) where obviously refer to Attila and the Huns. This means nothing was known about Attila's death in the middle of March of 453 in Rome, so the Hun king must have died a little bit later.
In his paper the author deals with a funerary verse epitaph from Scarbantia (Sopron) published by... more In his paper the author deals with a funerary verse epitaph from Scarbantia (Sopron) published by him earlier (TRHR 38). Based on his new restoration, the gravestone (stela) was erected to a veteran by his wife who served earlier as fleet soldier. He was most probably called Britto. Several vulgar Latin phenomena can be observed in the inscription that was erected in the second half of the third century or at the very beginning of fourth c. The type of the metrical formula resiste viator et lege can be found in several Pannonian verse inscriptions. Based on the pieces of information given in the problematical parts of lines 2 and 3 that concern the wife, at least one line is missing at the beginning of the text and she erected the grave monument and the funerary epitaph to herself as well.
In his paper the author deals with a funerary verse epitaph from Scarbantia (Sopron) published by... more In his paper the author deals with a funerary verse epitaph from Scarbantia (Sopron) published by him earlier (TRHR 38). Based on his new restoration, the gravestone (stela) was erected to a veteran by his wife who served earlier as fleet soldier. He was most probably called Britto. Several vulgar Latin phenomena can be observed in the inscription that was erected in the second half of the third century or at the very beginning of fourth c. The type of the metrical formula resiste viator et lege can be found in several Pannonian verse inscriptions. Based on the pieces of information given in the problematical parts of lines 2 and 3 that concern the wife, at least one line is missing at the beginning of the text and she erected the grave monument and the funerary epitaph to herself as well.
This paper initiates publication of some letters written to Theodore Mommsen from Hungary in the ... more This paper initiates publication of some letters written to Theodore Mommsen from Hungary in the second half of the 19th century that contain several unpublished and lost inscriptions. The letters were found by Péter Kovács in the archives of the CIL (BBAW). The present article publishes a new Greek votive inscription from Viminacium.
Das in der Gemarkung von Biatorbágy, an der nördlichen Seite der Straße Nr. 100 liegende Gräberfe... more Das in der Gemarkung von Biatorbágy, an der nördlichen Seite der Straße Nr. 100 liegende Gräberfeldsdetail wurde 2004 von Éva Maróti, Archäologin des Ferenczy-Museums von Szentendre freigelegt. Das Grabmal oder die Ädikula gehörte der Familie des Secundus, der seiner in ihrem 11. Lebensjahr verstorbenen Tochter Vitalia einen Grabstein in den ersten Jahrzehnten des 2. Jahrhunderts errichten ließ (trajanisch-hadrianische Zeit)
In his paper the author deals with the date of Attila's death. Several scholarly works dealt alre... more In his paper the author deals with the date of Attila's death. Several scholarly works dealt already with Attila's death and the written sources. The antique source dates his death to the year 453 shortly before Attila's planned campaign against Marcian. On the other hand, Leo the Great's letters has not been examined regarding this issue. In one of his letters written 11 March 451, the pope mentions the still existing dangers (flagella) where obviously refer to Attila and the Huns. This means nothing was known about Attila's death in the middle of March of 453 in Rome, so the Hun king must have died a little bit later.
TITULI AQUINCENSES Volumen IV, PARS SEPTENTRIONALIS AGRI AQUINCENSIS
PRAEFATIO
Bonae memoriae G... more TITULI AQUINCENSES Volumen IV, PARS SEPTENTRIONALIS AGRI AQUINCENSIS
PRAEFATIO
Bonae memoriae Géza Alföldy et Barnabás Lőrincz
Post annos decem continuamus editionem titulorum Romanorum in Hungaria repertorum. Hic liber est tomus quartus seriei Titulorum Aquincensium, qui continet titulos sacros, operum publicorum, sepulcrales et incerti generis, in parte septentrionali agri Aquincensis repertos, et falsos. Tituli eduntur in ordine alphabetico personarum.
Volumen edendum curaverunt Géza Alföldy, Péter Kovács et Ádám Szabó adiuvante Benedicto Fehér. Editores huius voluminis sunt: Géza Alföldy(†), Bence Fehér, Péter Kovács, Barnabás Lőrincz(†), Zsolt Mráv, Ádám Szabó et Endre Tóth. Indices epigraphicos et tabulas synopticas Bence Fehér, conspectus auctorum Géza Alföldy, Péter Kovács et Ádám Szabó composuerunt. Imagines photographicas plurimas sumpserunt Ortolfius et Friderica Harl. Mappa agri Aquincensis a András Bödöcs facta est, cui pro contributione sua gratias maximas agimus. Manuscriptum ad edendum typographicum curavit Ádám Szabó.
Paene omnes schedas ante a. 2010 scriptas Géza Alföldy correxit, quamombrem nomen professoris optimi nostri a. 2011 mortui editoribus huius fasciculi addidimus.
Tituli ex parte meridionali agri Aquincensis (et Sopianarum) edentur in volumine sexto. Sua quisque auctorum pro lectione spondet. Nonnullas schedas corrigere vel multa addere vel denuo describere coacti sumus. In his casibus monogrammata nostra addidimus.
Restat ut agamus gratias domui editoriae cuius nomen est Pytheas et domino Eörs Kelemen pro libris nostris in lucem editis.
Der Autor Péter Kovács beschäftigt sich seit vielen Jahren mit den Schrift- und Inschriftquellen ... more Der Autor Péter Kovács beschäftigt sich seit vielen Jahren mit den Schrift- und Inschriftquellen Pannoniens und hat diese in sieben Bänden der Reihe „Fontes Pannoniae Antiquae“ in ungarischer Sprache mit Übersetzungen und Kommentaren publiziert. Die deutsche Fassung präsentiert nun die Reihe „Die antiken Quellen zu Pannonien in der Spätantike“, deren erster Band hier vorliegt: Er umfasst die Quellen der Zeit der Tetrarchen (284 – 305 n. Chr.) sowie Konstantin des Großen (306 – 337 n. Chr.). Innerhalb dieser beiden Abschnitte sind die Quellen thematisch und chronologisch gegliedert: Auf die Behandlung der antiken Texte folgen numismatische und epigraphische Quellen, wobei die wichtigsten durch Fotos illustriert sind. Ein längeres Nachwort, das sich der Geschichte der ganzen Epoche widmet, beschließt den Band.
Weitere Bände der Reihe sind in Planung: Band II wird den Zeitraum bis zum Jahr 375 n. Chr. behandeln, Band III die letzte Periode der Römerzeit bis zur Aufgabe der Provinz Pannonien 433 n. Chr. Auch eine Publikation der prinzipatszeitlichen Quellen ist vorgesehen.
Uploads
Papers by Péter Kovács
Das Grabmal oder die Ädikula gehörte der Familie des Secundus, der seiner in ihrem 11. Lebensjahr verstorbenen Tochter Vitalia einen Grabstein in den ersten Jahrzehnten des 2. Jahrhunderts errichten ließ (trajanisch-hadrianische Zeit)
Das Grabmal oder die Ädikula gehörte der Familie des Secundus, der seiner in ihrem 11. Lebensjahr verstorbenen Tochter Vitalia einen Grabstein in den ersten Jahrzehnten des 2. Jahrhunderts errichten ließ (trajanisch-hadrianische Zeit)
PRAEFATIO
Bonae memoriae Géza Alföldy et Barnabás Lőrincz
Post annos decem continuamus editionem titulorum Romanorum in Hungaria repertorum. Hic liber est tomus quartus seriei Titulorum Aquincensium, qui continet titulos sacros, operum publicorum, sepulcrales et incerti generis, in parte septentrionali agri Aquincensis repertos, et falsos. Tituli eduntur in ordine alphabetico personarum.
Volumen edendum curaverunt Géza Alföldy, Péter Kovács et Ádám Szabó adiuvante Benedicto Fehér. Editores huius voluminis sunt: Géza Alföldy(†), Bence Fehér, Péter Kovács, Barnabás Lőrincz(†), Zsolt Mráv, Ádám Szabó et Endre Tóth. Indices epigraphicos et tabulas synopticas Bence Fehér, conspectus auctorum Géza Alföldy, Péter Kovács et Ádám Szabó composuerunt. Imagines photographicas plurimas sumpserunt Ortolfius et Friderica Harl. Mappa agri Aquincensis a András Bödöcs facta est, cui pro contributione sua gratias maximas agimus. Manuscriptum ad edendum typographicum curavit Ádám Szabó.
Paene omnes schedas ante a. 2010 scriptas Géza Alföldy correxit, quamombrem nomen professoris optimi nostri a. 2011 mortui editoribus huius fasciculi addidimus.
Volumen quintum propositum continebit titulos Intercisae (hodie: Dunaújváros) repertos a Zsolt Visy editos.
Tituli ex parte meridionali agri Aquincensis (et Sopianarum) edentur in volumine sexto. Sua quisque auctorum pro lectione spondet. Nonnullas schedas corrigere vel multa addere vel denuo describere coacti sumus. In his casibus monogrammata nostra addidimus.
Restat ut agamus gratias domui editoriae cuius nomen est Pytheas et domino Eörs Kelemen pro libris nostris in lucem editis.
Péter Kovács
Weitere Bände der Reihe sind in Planung: Band II wird den Zeitraum bis zum Jahr 375 n. Chr. behandeln, Band III die letzte Periode der Römerzeit bis zur Aufgabe der Provinz Pannonien 433 n. Chr. Auch eine Publikation der prinzipatszeitlichen Quellen ist vorgesehen.