zaspokajać
zaspokajać (język polski)
edytuj- wymowa:
- IPA: [ˌzaspɔˈkajät͡ɕ], AS: [zaspokai ̯äć], zjawiska fonetyczne: podw. art.• akc. pob.
-
- znaczenia:
czasownik przechodni niedokonany (dk. zaspokoić)
czasownik zwrotny niedokonany zaspokajać się (dk. zaspokoić się)
- (2.1) aspekt niedokonany od: zaspokoić się
- odmiana:
- (1.1) koniugacja I
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik zaspokajać czas teraźniejszy zaspokajam zaspokajasz zaspokaja zaspokajamy zaspokajacie zaspokajają czas przeszły m zaspokajałem zaspokajałeś zaspokajał zaspokajaliśmy zaspokajaliście zaspokajali ż zaspokajałam zaspokajałaś zaspokajała zaspokajałyśmy zaspokajałyście zaspokajały n zaspokajałom zaspokajałoś zaspokajało tryb rozkazujący niech zaspokajam zaspokajaj niech zaspokaja zaspokajajmy zaspokajajcie niech zaspokajają pozostałe formy czas przyszły m będę zaspokajał,
będę zaspokajaćbędziesz zaspokajał,
będziesz zaspokajaćbędzie zaspokajał,
będzie zaspokajaćbędziemy zaspokajali,
będziemy zaspokajaćbędziecie zaspokajali,
będziecie zaspokajaćbędą zaspokajali,
będą zaspokajaćż będę zaspokajała,
będę zaspokajaćbędziesz zaspokajała,
będziesz zaspokajaćbędzie zaspokajała,
będzie zaspokajaćbędziemy zaspokajały,
będziemy zaspokajaćbędziecie zaspokajały,
będziecie zaspokajaćbędą zaspokajały,
będą zaspokajaćn będę zaspokajało,
będę zaspokajaćbędziesz zaspokajało,
będziesz zaspokajaćbędzie zaspokajało,
będzie zaspokajaćczas zaprzeszły m zaspokajałem był zaspokajałeś był zaspokajał był zaspokajaliśmy byli zaspokajaliście byli zaspokajali byli ż zaspokajałam była zaspokajałaś była zaspokajała była zaspokajałyśmy były zaspokajałyście były zaspokajały były n zaspokajałom było zaspokajałoś było zaspokajało było forma bezosobowa czasu przeszłego zaspokajano tryb przypuszczający m zaspokajałbym,
byłbym zaspokajałzaspokajałbyś,
byłbyś zaspokajałzaspokajałby,
byłby zaspokajałzaspokajalibyśmy,
bylibyśmy zaspokajalizaspokajalibyście,
bylibyście zaspokajalizaspokajaliby,
byliby zaspokajaliż zaspokajałabym,
byłabym zaspokajałazaspokajałabyś,
byłabyś zaspokajałazaspokajałaby,
byłaby zaspokajałazaspokajałybyśmy,
byłybyśmy zaspokajałyzaspokajałybyście,
byłybyście zaspokajałyzaspokajałyby,
byłyby zaspokajałyn zaspokajałobym,
byłobym zaspokajałozaspokajałobyś,
byłobyś zaspokajałozaspokajałoby,
byłoby zaspokajałoimiesłów przymiotnikowy czynny m zaspokajający, niezaspokajający ż zaspokajająca, niezaspokajająca zaspokajające, niezaspokajające n zaspokajające, niezaspokajające imiesłów przymiotnikowy bierny m zaspokajany, niezaspokajany zaspokajani, niezaspokajani ż zaspokajana, niezaspokajana zaspokajane, niezaspokajane n zaspokajane, niezaspokajane imiesłów przysłówkowy współczesny zaspokajając, nie zaspokajając rzeczownik odczasownikowy zaspokajanie, niezaspokajanie - (2.1) koniugacja I
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik zaspokajać się czas teraźniejszy zaspokajam się zaspokajasz się zaspokaja się zaspokajamy się zaspokajacie się zaspokajają się czas przeszły m zaspokajałem się zaspokajałeś się zaspokajał się zaspokajaliśmy się zaspokajaliście się zaspokajali się ż zaspokajałam się zaspokajałaś się zaspokajała się zaspokajałyśmy się zaspokajałyście się zaspokajały się n zaspokajałom się zaspokajałoś się zaspokajało się tryb rozkazujący niech się zaspokajam zaspokajaj się niech się zaspokaja zaspokajajmy się zaspokajajcie się niech się zaspokajają pozostałe formy czas przyszły m będę się zaspokajał,
będę się zaspokajaćbędziesz się zaspokajał,
będziesz się zaspokajaćbędzie się zaspokajał,
będzie się zaspokajaćbędziemy się zaspokajali,
będziemy się zaspokajaćbędziecie się zaspokajali,
będziecie się zaspokajaćbędą się zaspokajali,
będą się zaspokajaćż będę się zaspokajała,
będę się zaspokajaćbędziesz się zaspokajała,
będziesz się zaspokajaćbędzie się zaspokajała,
będzie się zaspokajaćbędziemy się zaspokajały,
będziemy się zaspokajaćbędziecie się zaspokajały,
będziecie się zaspokajaćbędą się zaspokajały,
będą się zaspokajaćn będę się zaspokajało,
będę się zaspokajaćbędziesz się zaspokajało,
będziesz się zaspokajaćbędzie się zaspokajało,
będzie się zaspokajaćczas zaprzeszły m zaspokajałem się był zaspokajałeś się był zaspokajał się był zaspokajaliśmy się byli zaspokajaliście się byli zaspokajali się byli ż zaspokajałam się była zaspokajałaś się była zaspokajała się była zaspokajałyśmy się były zaspokajałyście się były zaspokajały się były n zaspokajałom się było zaspokajałoś się było zaspokajało się było forma bezosobowa czasu przeszłego zaspokajano się tryb przypuszczający m zaspokajałbym się,
byłbym się zaspokajałzaspokajałbyś się,
byłbyś się zaspokajałzaspokajałby się,
byłby się zaspokajałzaspokajalibyśmy się,
bylibyśmy się zaspokajalizaspokajalibyście się,
bylibyście się zaspokajalizaspokajaliby się,
byliby się zaspokajaliż zaspokajałabym się,
byłabym się zaspokajałazaspokajałabyś się,
byłabyś się zaspokajałazaspokajałaby się,
byłaby się zaspokajałazaspokajałybyśmy się,
byłybyśmy się zaspokajałyzaspokajałybyście się,
byłybyście się zaspokajałyzaspokajałyby się,
byłyby się zaspokajałyn zaspokajałobym się,
byłobym się zaspokajałozaspokajałobyś się,
byłobyś się zaspokajałozaspokajałoby się,
byłoby się zaspokajałoimiesłów przymiotnikowy czynny m zaspokajający się, niezaspokajający się ż zaspokajająca się, niezaspokajająca się zaspokajające się, niezaspokajające się n zaspokajające się, niezaspokajające się imiesłów przysłówkowy współczesny zaspokajając się, nie zaspokajając się rzeczownik odczasownikowy zaspokajanie się, niezaspokajanie się
- przykłady:
- (1.1) Czekolada zaspokaja głód, ale co najważniejsze, daje dużo energii[2].
- (2.1) Cierpienia przez nich zadawane, nie samem tylko wołaniem o pomstę do Boga zaspokajać się winny; oni nie znają prawdziwego Boga, szydzą z Niego, nie obawiają się Jego sprawiedliwości[3].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) zaspokajać głód / pragnienie / potrzeby / ciekawość • zaspokajać (kogoś) seksualnie • zaspokajać sprawę / interes • zaspokajać dług
- synonimy:
- (1.1) zadowalać, nasycać, dogodzać, uciszać, uspokajać, łagodzić, wyciszać, załatwiać, kończyć, robić, regulować, spłacać, naprawiać
- (2.1) uciszać się, uspokajać się, wyciszać się, spłacać się
- antonimy:
- (1.1) zabierać, utrudniać, zadłużać, denerwować, gniewać, złościć, pot. wkurzać, wnerwiać, wulg. wkurwiać
- (2.1) denerwować się, gniewać się, złościć się, pot. wkurzać się, wnerwiać się, wulg. wkurwiać się
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. spokojny, pokój mrz, spokój m, spokojność ż, spokojnik m, spokojnica ż, uspokojenie n, uspokajanie n, uspokajacz m, uspokoiciel m, uspokoicielka ż, zaspokojenie n, zaspokajanie n, zaspokajacz m
- czas. spokoić ndk., uspokoić dk., uspokajać ndk., zaspokoić dk.
- przym. spokojny, spokojniutki, spokojniuteńki, spokojniuchny, spokojniusieńki, uspokajający, uspokojony, zaspokajalny, spokojno
- przysł. spokojnie, spokojno, spokojniutko, spokojniuteńko, spokojniuchno, spokojniusieńko, uspokajająco
- wykrz. spokojnie, spox, spoko, spoczko
- partyk. spoko, spoczko
- ims. uspokojony, uspokajający
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) appease, assuage, attain, cater, content, gratify, sate, satiate, satisfy
- francuski: (1.1) satisfaire
- hiszpański: (1.1) satisfacer, saciar, contentar, calmar
- kaszubski: (1.1) plażëc, lubic
- nauruański: (1.1) òmaerer
- niemiecki: (1.1) befriedigen, stillen
- portugalski: (1.1) satisfazer
- rosyjski: (1.1) удовлетворять
- szwedzki: (1.1) tillfredsställa
- włoski: (1.1) accontentare, appagare
- źródła:
- ↑ Hasło „zaspokoić-zaspokajać” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Wiesław Koluch, Z pamiętnika polskiego najemnika, 2000, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Pamiętnik historyczny o wyprawie partyzanckiej do Polski w roku 1833, Karol Borkowski