istnieć
istnieć (język polski)
edytuj- wymowa:
- , IPA: [ˈistʲɲɛ̇t͡ɕ], AS: [istʹńėć], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.
- znaczenia:
czasownik niedokonany
- (1.1) być, występować w rzeczywistości
- (1.2) mat. dawać się określić bez popadania w sprzeczność
- odmiana:
- (1.1) koniugacja III
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik istnieć czas teraźniejszy istnieję istniejesz istnieje istniejemy istniejecie istnieją czas przeszły m istniałem istniałeś istniał istnieliśmy istnieliście istnieli ż istniałam istniałaś istniała istniałyśmy istniałyście istniały n istniałom istniałoś istniało tryb rozkazujący niech istnieję istniej niech istnieje istniejmy istniejcie niech istnieją pozostałe formy czas przyszły m będę istniał,
będę istniećbędziesz istniał,
będziesz istniećbędzie istniał,
będzie istniećbędziemy istnieli,
będziemy istniećbędziecie istnieli,
będziecie istniećbędą istnieli,
będą istniećż będę istniała,
będę istniećbędziesz istniała,
będziesz istniećbędzie istniała,
będzie istniećbędziemy istniały,
będziemy istniećbędziecie istniały,
będziecie istniećbędą istniały,
będą istniećn będę istniało,
będę istniećbędziesz istniało,
będziesz istniećbędzie istniało,
będzie istniećczas zaprzeszły m istniałem był istniałeś był istniał był istnieliśmy byli istnieliście byli istnieli byli ż istniałam była istniałaś była istniała była istniałyśmy były istniałyście były istniały były n istniałom było istniałoś było istniało było forma bezosobowa czasu przeszłego istniano tryb przypuszczający m istniałbym,
byłbym istniałistniałbyś,
byłbyś istniałistniałby,
byłby istniałistnielibyśmy,
bylibyśmy istnieliistnielibyście,
bylibyście istnieliistnieliby,
byliby istnieliż istniałabym,
byłabym istniałaistniałabyś,
byłabyś istniałaistniałaby,
byłaby istniałaistniałybyśmy,
byłybyśmy istniałyistniałybyście,
byłybyście istniałyistniałyby,
byłyby istniałyn istniałobym,
byłobym istniałoistniałobyś,
byłobyś istniałoistniałoby,
byłoby istniałoimiesłów przymiotnikowy czynny m istniejący, nieistniejący ż istniejąca, nieistniejąca istniejące, nieistniejące n istniejące, nieistniejące imiesłów przysłówkowy współczesny istniejąc, nie istniejąc rzeczownik odczasownikowy istnienie, nieistnienie
- przykłady:
- (1.1) Ten pogląd istnieje od dawna.
- (1.1) Tylko Bóg wie, czy istnieje.
- (1.2) Istnieje nieskończenie wiele liczb pierwszych.
- składnia:
- antonimy:
- (1.1) nie istnieć
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. istny mos, istnienie n, istność ż, istota ż, istotka ż, istotność ż, istość ż, iściec m, iścina ż, iścizna ż, przeistoczenie n, uiszczenie n, zaistnienie n, ziszczenie n, iście
- czas. przeistoczać ndk., przeistoczyć dk., uiszczać ndk., uiścić dk., wyistoczyć dk., wyiścić dk., zaistnieć dk., ziszczać ndk., ziścić dk.
- przym. istny, istotny, istotowy, isty, nieistotny, niesamoistny, przeistoczony, przeistotny, samoistny
- przysł. istotnie, iście, niesamoistnie, samoistnie
- partyk. istotnie
- zaim. istny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) exist, be
- białoruski: (1.1) існаваць
- bułgarski: (1.1) съществувам
- chiński standardowy: (1.1) 有 (yǒu)
- dolnołużycki: (1.1) wobstojaś
- duński: (1.1) eksistere, være, være til
- esperanto: (1.1) ekzisti
- estoński: (1.1) olema, olemas olema, eksisteerima
- francuski: (1.1) exister
- hawajski: (1.1) ō
- hiszpański: (1.1) existir
- islandzki: (1.1) vera
- japoński: (1.1) 存在する (そんざいする, sonzai suru)
- jidysz: (1.1) זײַן (zajn)
- kataloński: (1.1) existir
- litewski: (1.1) būti, egzistuoti
- łaciński: (1.1) sum
- łotewski: (1.1) eksistēt, pastāvēt
- macedoński: (1.1) постои, егзистира
- niderlandzki: (1.1) bestaan
- niemiecki: (1.1) existieren, bestehen
- nowogrecki: (1.1) υπάρχω
- rosyjski: (1.1) существовать
- rumuński: (1.1) trăi
- tagalski: (1.1) umiral
- ukraiński: (1.1) існувати
- węgierski: (1.1) létezik, fennáll
- wilamowski: (1.1) istnjȧn; (1.2) istnjȧn
- włoski: (1.1) esistere, essere
- źródła: