kriegen

wymowa:

IPA: [ˈkʁiːɡn̩]

​^?/i ​^?/i ​^?/i

znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) pot. dostawać, dostać, otrzymywać, otrzymać

(1.2) przest. prowadzić wojnę, wojować

odmiana:

(1.1-2) ^[1] kriegen (kriegt), kriegte, gekriegt (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Kriegen n, Krieg m, Krieger m, Kriegerin ż

tem. słow. Krieg

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: kriegen • ankriegen • bekriegen • drankriegen • durchkriegen • einkriegen • herkriegen • hinkriegen • rumkriegen • zurückkriegen

zobacz też: kriegen • hochkriegen

źródła: