Konstytucja Monako

Konstytucja Monako po raz pierwszy została przyjęta w Monako w 1911 roku. Rainier III stworzył nową konstytucję, która weszła w życie 17 grudnia 1962 roku. Dzięki konstytucji w Monako powstał rząd oraz parlament, który wykonuje władzę wspólnie z księciem.

Władza wykonawcza

Książę Monako jest najwyższym ciałem wykonawczym w księstwie. Jednakże książę dzieli część władzy z Radą Rządową pod przewodnictwem Ministra Stanu, który wybiera 4 członków do Rady. Członkowie wybrani przez Ministra Stanu mają za zadanie pomóc księciu w wykonywaniu prawa.

Władza ustawodawcza

Przepis konstytucji z 1962 roku ustanowił jednoizbowy parlament – Radę Narodową. Każda ustawa, która jest proponowana w parlamencie, musi uzyskać akceptację księcia, który ostatecznie podejmuje decyzję.

Władza sądownicza

Prawo jest wykonywane przez różne sądy, które podlegają księciu Monako. Niezależność sędziów jest zagwarantowana przez konstytucję. Sąd najwyższy jest najwyższym możliwym sądem, który wykonuje prawo. Składa się on z 5 sędziów. 2 sędziów jest wybieranych przez księcia, natomiast 3 kolejnych pochodzi z wybranych przez Radę Narodową. System prawny Monako jest podobny do tego, który funkcjonuje we Francji. Oprócz tego system prawny w Monako częściowo opiera się na kodeksie Napoleona.

Linki zewnętrzne

Strona poświęcona konstytucji Monako. gouv.mc. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-11-15)].
Konstytucja [... z 1962 r.. - Warszawa, 2012] (pol.)