W cyklu FIS Cup zadebiutował 24 sierpnia 2019 w Râșnovie, zajmując 43. miejsce[3]. Wystąpił na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich Młodzieży 2020, gdzie indywidualnie był 27., a w sztafecie mieszanej zajął 8. pozycję[4]. Na Mistrzostwach Świata Juniorów 2021 był z kolei 38. indywidualnie i 9. w drużynie męskiej[5].
W lipcu 2021 zdobył pierwsze w karierze punkty FIS Cupu, zajmując 18. i 19. miejsce w zawodach w Otepää. W grudniu 2021 zadebiutował w Pucharze Kontynentalnym, zawody w Ruce kończąc na 57. lokacie. Na Mistrzostwach Świata Juniorów 2022 zajął 31. miejsce indywidualnie, 9. w zespole męskim i 11. w mieszanym[6].
W październiku 2022 zdobył pierwsze punkty Letniego Pucharu Kontynentalnego, zajmując 23., 26. i 29. miejsce w słabo obsadzonych zawodach w Lake Placid. 26 listopada 2022 w Ruce zadebiutował w kwalifikacjach do zawodów Pucharu Świata, nie uzyskując awansu do konkursu głównego. Na Mistrzostwach Świata Juniorów 2023 był 30. indywidualnie, 4. w drużynie męskiej i 11. w mieszanej. W marcu 2023 zdobył pierwsze punkty zimowej edycji Pucharu Kontynentalnego po zajęciu 23. miejsca w Lahti, a 26 marca, również w Lahti, zadebiutował w zawodach głównych Pucharu Świata, zajmując 48. pozycję[7].
Wystąpił na Igrzyskach Europejskich 2023, zajmując 30. miejsce na skoczni normalnej i 36. na dużej. 30 września 2023 zadebiutował w Letnim Grand Prix, zawody w Hinzenbach kończąc na 50. pozycji. 25 listopada w otwierającym Puchar Świata 2023/2024 konkursie w Ruce po raz pierwszy zdobył punkty tego cyklu – po pierwszej serii klasyfikowany był na 9. lokacie, a ostatecznie zajął 24. miejsce. W dalszej części sezonu regularnie występował w Pucharze Świata, a punkty zdobył raz, zajmując 26. pozycję w konkursie 72. Turnieju Czterech Skoczni w Garmisch-Partenkirchen. Wystartował na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2024, na których zajął 33. miejsce indywidualnie oraz 7. w drużynie[8].
Jest medalistą mistrzostw Finlandii. Latem 2023 zdobył brązowy medal indywidualnie oraz srebrny w drużynie męskiej[9], a zimą 2024 złoty na skoczni normalnej[10].
Starty K. Valto na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo
edytuj
| Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Skocznia
|
Punkt K
|
HS
|
Konkurs
|
Skok 1
|
Skok 2
|
Skok 3
|
Skok 4
|
Nota
|
Strata
|
Zwycięzca
|
| 33.
|
26–27 stycznia
|
2024
|
 Tauplitz
|
Kulm
|
K-200
|
HS-235
|
indywid.
|
185,5 m
|
–
|
–
|
–[b]
|
147,1 pkt
|
500,3 pkt
|
Stefan Kraft
|
| 7.
|
28 stycznia
|
2024
|
Tauplitz
|
Kulm
|
K-200
|
HS-235
|
druż.[a]
|
193,5 m
|
175,5 m
|
1300,4 pkt (307,2 pkt)
|
315,0 pkt
|
Słowenia
|
Starty K. Valto na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo
edytuj
| Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Skocznia
|
Punkt K
|
HS
|
Konkurs
|
Skok 1
|
Skok 2
|
Nota
|
Strata
|
Zwycięzca
|
| 38.
|
11 lutego
|
2021
|
 Lahti
|
Salpausselkä
|
K-90
|
HS-100
|
indywid.
|
79,5 m
|
–
|
93,7 pkt
|
170,2 pkt
|
Niklas Bachlinger
|
| 9.
|
12 lutego
|
2021
|
Lahti
|
Salpausselkä
|
K-90
|
HS-100
|
druż.[c]
|
78,0 m
|
–
|
388,1 pkt (85,8 pkt)
|
598,1 pkt
|
Austria
|
| 31.
|
3 marca
|
2022
|
 Zakopane
|
Średnia Krokiew
|
K-95
|
HS-105
|
indywid.
|
89,5 m
|
–
|
118,3 pkt
|
193,2 pkt
|
Daniel Tschofenig
|
| 9.
|
5 marca
|
2022
|
Zakopane
|
Średnia Krokiew
|
K-95
|
HS-105
|
druż.[d]
|
93,0 m
|
–
|
417,9 pkt (106,5 pkt)
|
620,6 pkt
|
Austria
|
| 11.
|
6 marca
|
2022
|
Zakopane
|
Średnia Krokiew
|
K-95
|
HS-105
|
druż. miesz.[e]
|
87,0 m
|
–
|
256,9 pkt (82,9 pkt)
|
627,5 pkt
|
Austria
|
| 30.
|
2 lutego
|
2023
|
 Whistler
|
Whistler Olympic Park
|
K-95
|
HS-104
|
indywid.
|
86,5 m
|
|
96,0 pkt
|
161,9 pkt
|
Vilho Palosaari
|
| 4.
|
4 lutego
|
2023
|
Whistler
|
Whistler Olympic Park
|
K-95
|
HS-104
|
druż.[f]
|
102,0 m
|
98,0 m
|
920,8 pkt (234,3 pkt)
|
51,7 pkt
|
Austria
|
| 11.
|
5 lutego
|
2023
|
Whistler
|
Whistler Olympic Park
|
K-95
|
HS-104
|
druż. miesz.[g]
|
96,5 m
|
–
|
359,3 pkt (112,6 pkt)
|
560,9 pkt
|
Słowenia
|
Starty K. Valto na igrzyskach olimpijskich młodzieży – szczegółowo
edytuj
Starty K. Valto na igrzyskach europejskich – szczegółowo
edytuj
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj
stan po zakończeniu sezonu 2023/2024
stan po zakończeniu sezonu 2023/2024
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj
Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP
edytuj
stan po zakończeniu LGP 2024
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj
stan po zakończeniu sezonu 2023/2024
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj
stan po zakończeniu LPK 2024
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj
stan po zakończeniu sezonu 2023/2024
- ↑ a b Skład zespołu: Eetu Nousiainen, Kasperi Valto, Antti Aalto i Niko Kytösaho
- ↑ Seria konkursowa została odwołana.
- ↑ a b Skład zespołu: Arttu Pohjola, Kasperi Valto, Tuomas Kinnunen i Mico Ahonen
- ↑ a b Skład zespołu: Timi Heiskanen, Vilho Palosaari, Tomas Kuisma i Kasperi Valto
- ↑ a b Skład zespołu: Julia Tervahartiala, Vilho Palosaari, Sofia Mattila i Kasperi Valto
- ↑ a b Skład zespołu: Tomas Kuisma, Kasperi Valto, Tuomas Meis i Vilho Palosaari
- ↑ a b Skład zespołu: Minja Korhonen, Kasperi Valto, Sofia Mattila i Vilho Palosaari
- ↑ a b Organizatorem Zimowych Igrzysk Olimpijskich Młodzieży 2020 była szwajcarska Lozanna, jednak rywalizacja w skokach narciarskich odbyła się we francuskim Prémanon.
- ↑ a b Drużyna składała się z jednej biegaczki i biegacza narciarskiego, skoczkini i skoczka narciarskiego, a także kombinatorki i kombinatora norweskiego. Zawody składały się z czterech skoków (kombinatorka norweska, kombinator norweski, skoczkini narciarska i skoczek narciarski) na skoczni HS90, a następnie biegu sztafetowego 4×3,3 km stylem dowolnym (kombinatorka norweska, kombinator norweski, biegaczka narciarska i biegacz narciarski).
- ↑ a b Skład drużyny: Annamaija Oinas, Perttu Reponen, Julia Tervahartiala, Kasperi Valto, Eevi-Inkeri Tossavainen i Alexander Stahlberg
- ↑ Gospodarzem Igrzyskach Europejskich 2023 był Kraków, jednak konkursy skoków narciarskich rozegrano w Zakopanem.
