Julian Flatau
Julian Flatau (ur. 20 maja 1870 w Płocku lub w Warszawie, zm. 23 maja 1935 w Poznaniu) – polski chemik, farmaceuta, profesor Uniwersytetu Poznańskiego i Wyższej Szkoły Handlowej w Poznaniu.
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| profesor nauk chemicznych | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | |
| Profesura | |
| Uczelnia | |
Życiorys
edytujJego ojcem był Ludwik Flatau. Jednym z jego braci był neurolog Edward Flatau. Studiował chemię na Wydziale Przyrodniczym Uniwersytetu w Zurychu. Naukę kontynuował na Politechnice w Charlottenburgu i pracował jako asystent prof. Karla Libermanna. Pod jego kierunkiem przygotował pracę doktorską na temat kondensacji kwasu migdałowego z fenolem. Na podstawie tej pracy i złożonych egzaminów końcowych uzyskał w 1896 stopień naukowy doktora filozofii uniwersytetu w Bernie. W latach 1897–1902 był asystentem prof. Karola Friedla na paryskiej na Sorbonie. Odkrył nową metodę oddzielania geraniolu od cytrynolu. Był zatrudniony w fabryce farb w Warszawie, a od 1914 r. przy produkcji siarczku sodu w Moskwie, równolegle prowadząc wykłady na Uniwersytecie Moskiewskim. Po powrocie do kraju od 1920 r. pracował w Bydgoszczy, następnie w Poznaniu, w przemyśle farb, lakierów i syntetycznych olejków aromatycznych. Kierownik Zakładu Technologii Środków Lekarskich Uniwersytetu Poznańskiego (dziś Katedra i Zakład Technologii Chemicznej Środków Leczniczych Wydziału Farmaceutycznego Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu[1].)
Od 1926 r. prowadził wykłady z towaroznawstwa chemicznego i technologii chemicznej na Wyższej Szkole Handlowej w Poznaniu, gdzie w 1932 r. zorganizował Zakład Towaroznawstwa i został jego kierownikiem. Wiceprezes Oddziału Poznańskiego Polskiego Towarzystwa Chemicznego; właściciel fabryki perfum syntetycznych „Syntetol”. Był encyklopedystą. Został wymieniony w gronie edytorów trzytomowej Podręcznej encyklopedii handlowej wydanej w 1931 w Poznaniu[2].
Był członkiem kolegium kościelnego parafii ewangelicko-augsburskiej i Polskiego Towarzystwa Ewangelickiego w Poznaniu.
W Poznaniu mieszkał przy ul. Jasnej 9 (obecnie ul. Roosevelta). Był żonaty z Fanny Flatau (1880-1973), ojciec Aleksandry i Kazimierza Flataua. Zmarł nagle na udar serca. Pochowany na cmentarzu Miłostowo[3].
Przypisy
edytuj- ↑ strona domowa Katedry i Zakładu Technologii Chemicznej Środków Leczniczych. syntezy.ump.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-20)]..
- ↑ Maciejewski 1931 ↓.
- ↑ Z kraju, „Kurjer Warszawski, r. 115, nr 141 - wyd. poranne”, polona.pl, 24 maja 1935, s. 6 [dostęp 2019-07-26].
Bibliografia
edytuj- Wydział Lekarski i Oddział farmaceutyczny Uniwersytetu Poznańskiego 1919-1939. Bibliografia publikacji. Materiały bibliograficzne, praca zbior. pod red. Krystyny Karwowskiej i Anieli Piotrowicz, Poznań, Wyd. Akademii Medycznej, 1997
- Aleksandra Smoczkiewiczowa, Hanna Maciejewska, Julian Flatau 1870 – 1935, [w:] Byli wśród nas. Wspomnienia i biogramy, pod red. Zenobii Knakiewicz, Poznań, Akademia Ekonomiczna, 2001
- Jerzy Domasłowski, Kościół Ewangelicko-Augsburski w Poznaniu i w Zachodniej Wielkopolsce w latach 1919-2005, Poznań: Parafia Ewangelicko-Augsburska w Poznaniu, 2005, ISBN 83-922889-0-4, OCLC 69480325.
- Sława Piasecka, Rodzina Flatauów, „Kronika Miasta Poznania”, ISSN 0137-3552, 2009, 1
- Franciszek Maciejewski: Podręczna encyklopedia handlowa, T. 1 (A-Ko). Poznań: Nakł. Poznańskiej Sp. Wyd., Izba Przemysłowo Handlowa, 1931.