Jan Garbowski
Jan Garbowski (ur. 22 kwietnia 1888[1] w Kostrowiczach, zm. wiosną 1940 w Charkowie) – doktor medycyny, pułkownik lekarz Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.
| |
 pułkownik lekarz
| |
| Data i miejsce urodzenia |
22 kwietnia 1888 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1919–1940 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
dyrektor nauk Szkoły Podchorążych Sanitarnych |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
        
| |
Życiorys
edytujSyn Franciszka i Wandy z Kraszewskich, rodziny ziemiańskiej. W 1914 roku, po ukończeniu Sorbony, uzyskał dyplom lekarza.
W czasie I wojny światowej wstąpił do Armii Polskiej we Francji. Był lekarzem 42 pułku piechoty. 24 września 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu kapitana, w korpusie lekarskim, w grupie oficerów byłej Armii gen. Hallera. 1 czerwca 1921 roku pełnił służbę na stanowisku komendanta szpitala polowego nr 601, a jego oddziałem macierzystym była kompania zapasowa sanitarna nr 3[2].
3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 34. lokatą w korpusie oficerów sanitarnych, grupa lekarzy. W 1923 roku pełnił służbę w Departamencie VIII Sanitarnym Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie, pozostając oficerem nadetatowym 1 batalionu sanitarnego w Warszawie[3]. 2 listopada 1923 roku został przydzielony do 1 baonu sanitarnego z jednoczesnym odkomenderowaniem na jednoroczny kurs doszkolenia w Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, w charakterze hospitanta[4]. W 1924 roku, po ukończeniu kursu, został przydzielony do Oddziału IV Sztabu Generalnego w Warszawie[5]. 1 grudnia 1924 roku awansował na podpułkownika ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924 roku i 4. lokatą w korpusie oficerów sanitarnych, grupa lekarzy. W styczniu 1925 roku został przeniesiony z 1 pułku artylerii przeciwlotniczej w Warszawie do Oddziału IV SG na stanowisko referenta[6]. Następnie był lekarzem 27 pułku artylerii polowej.
W 1928 roku pełnił służbę w Szkole Podchorążych Sanitarnych na stanowisku dyrektora nauk[7], a następnie w Centrum Wyszkolenia Sanitarnego w Warszawie[8]. Do stopnia pułkownika awansował ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1933. W kwietniu 1934 roku został wyznaczony na stanowisko komendanta Szpitala Szkolnego Centrum Wyszkolenia Sanitarnego w Warszawie[9]. Obowiązki komendanta szpitala pełnił do września 1939 roku.
W czasie kampanii wrześniowej 1939 po agresji ZSRR na Polskę dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Starobielsku. Wiosną 1940 roku został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Charkowie i pogrzebany w Piatichatkach[10], gdzie od 17 czerwca 2000 mieści się oficjalnie Cmentarz Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie[11].
31 lipca 1924 roku w Warszawie Jan de Garbowo Garbowski zawarł związek małżeński z urzędniczką Departamentu VIII MSWojsk. Zofią Smoleńską córką śp. Romana i Haliny z Humięckich, obywateli ziemskich ze Smolina[12].
Postanowieniem nr 112-48-07 Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego z 5 października 2007 został awansowany pośmiertnie do stopnia generała brygady[13][14]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”[15].
Ordery i odznaczenia
edytuj- Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari
- Krzyż Niepodległości (20 lipca 1932)[16]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (10 listopada 1938)[17]
- Krzyż Walecznych
- Złoty Krzyż Zasługi (dwukrotnie: 19 marca 1931[18], 24 marca 1939[19])
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
- Krzyż Kawalerski Orderu Legii Honorowej (Francja)
- Krzyż Wojenny (Francja)
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 1 czerwca 1935 roku, s. s. 61 sprostowano datę urodzenia z 23 kwietnia 1888 roku na 22 kwietnia 1888 roku.
- ↑ Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r., s. 441, 624.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 24, 1124, 1199.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 69 z 1 listopada 1923 roku, s. 733.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 11, 1018, 1080.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 14 stycznia 1925 roku, s. 14.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 710, 726.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 322, 826.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 151.
- ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 126.
- ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. LXXIV.
- ↑ Nasza rodzina. „Polska Zbrojna”. 220, s. 5, 1924-08-12. Warszawa.
- ↑ M.P. z 2007 r. nr 85, poz. 885.
- ↑ Lista osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie. [online], web.archive.org, s. 1 [dostęp 2024-08-28] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-27] (pol.).
- ↑ Prezydent RP wziął udział w uroczystościach „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów” [online], prezydent.pl [dostęp 2024-08-26] (pol.).
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 167, poz. 198 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ M.P. z 1938 r. nr 258, poz. 592 „za zasługi w służbie wojskowej”.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 64, poz. 101 „za zasługi na polu organizacji i administracji służby zdrowia w wojsku”.
- ↑ M.P. z 1939 r. nr 71, poz. 153 „za zasługi w służbie wojskowej”.
Bibliografia
edytuj- Jerzy Ciesielski, Zuzanna Gajowniczek, Grażyna Przytulska, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki, Robert Szczerkowski, Wanda Szumińska: Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Jędrzej Tucholski (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003. ISBN 83-916663-5-2.
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Dodatek do Dziennika Personalnego M.S.Wojsk. Nr 37 z 24 września 1921 r.
- Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, opracowanie zespołowe pod kierunkiem Jędrzeja Tucholskiego, Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, Oficyna Wydawnicza RYTM, Warszawa 2003, ISBN 83-916663-5-2.
Linki zewnętrzne
edytuj- Publikacje Jana Garbowskiego w serwisie Polona.pl