Ford Cougar (Europa)

 

 

 

Pod koniec lat 90. XX wieku, koncern Ford opracował nowy samochód sportowy klasy średniej^[3] zarówno z myślą o rynku północnoamerykańskim, jak i europejskim. W rodzimym regionie samochód uzupełnił ofertę marki Mercury jako ósma generacja wieloletniej linii modelowej Cougar^[4], gdzie w pierwszej kolejności przedstawiono go w listopadzie 1998 roku. Europejska premiera, gdzie model zasilił ofertę Forda zastępując model Probe, miała miejsce w grudniu 1998 roku.

Dwudrzwiowe nadwozie typu coupé przystosowane do przewozu czterech osób zostało zaprojektowane w stylu New Edge. W ten sposób nadwozie, zdobiło wiele trójkątnych i ostrych akcentów. Mocno pochylona przednia szyba i opadający dach spowodowały ograniczenie ilości miejsca wewnątrz samochodu, szczególnie na tylnej kanapie^[5].

Pod względem technicznym (płyta podłogowa, elementy zawieszenia i silniki), Cougar opierał się na Fordzie Mondeo (z Mondeo pochodziło 70% podzespołów i części^[6]), głównie na usportowionej wersji ST200. W sprzedaży znajdowały się dwa silniki, Zetec o pojemności 2,0 l i mocy maksymalnej 130 KM oraz Duratec 2,5 l V6 o mocy 170 KM.

Pod koniec 2000 roku Ford Cougar przeszedł modernizację. Zmiane wizualne objęły zarówno wygląd pojazdu na zewnątrz, jak i wewnątrz. Zmieniony został pas przedni oraz reflektory oraz przedni zderzak wraz z halogenami i atrapą. Wnętrze pojazdu zostało wyposażone w nowe fotele (zmieniony kształt), inny materiał tapicerki, kierownicę, obudowę zegarów wraz z dzielonym podłokietnikiem.

Wielu elementom tapicerki i konsoli zmieniono kolorystykę: panele drzwi, konsola środkowa, zegary, pokrętła, nawiewy. Modele napędzane jednostką w układzie V otrzymały również odświeżoną wersję silnika, którego pojemność została zredukowana z 2544 cm³ na 2495 cm³. Zmodyfikowany został blok oraz odpowiednio głowice, skąd wyeliminowano błąd konstrukcyjny kanałów wodnych, elementy rozrządu, układ dolotowy i układ paliwowy^[7].

Wraz z liftingiem próbując podnieść zainteresowanie modelem Ford przygotował kilka edycji specjalnych modelu, które różniły się głównie detalami: limitowany lakier, dodatki wnętrza, czy akcesoria karoserii. W Europie pojawiła się wyłącznie wersja Futura (wykończenia foteli, czujniki parkowania i drobne detale) dostępna jednakże tylko z dwulitrową jednostką napędową.

Ford Cougar nie odniósł sukcesu w Europie, ani spodziewanego w Stanach Zjednoczonych, stąd też produkcję zakończono już po czterech latach ze względu na wysokie koszty produkcyjne^[8].

Ford Cougar był dostępny tylko z silnikami benzynowymi o pojemności 2,0 i 2,5 litra. Montaż silnika: z przodu, poprzecznie^[9]. Układ cylindrów: rzędowy w 2,0 litrowym silniku oraz widlasty w 2,5 litrowym silniku^[9].