Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]
Wikipedia

Finnair

fińska linia lotnicza

Finnair – narodowe linie lotnicze Finlandii, z siedzibą w Vantaa. Jej głównym portem przesiadkowym jest port lotniczy Helsinki-Vantaa. Finnair jest piątą najstarszą nieprzerwanie działającą linią lotniczą świata.

Finnair
Ilustracja
IATA
AY 		ICAO
FIN 		Znak
FINNAIR
Historia
Data założenia

1923

Lokalizacja
Państwo

 Finlandia

Węzeł

Helsinki-Vantaa

Kooperacja
Program lojalnościowy

Finnair Plus

Sojusz

Oneworld

Flota
Liczba samolotów

79

Liczba tras

104

Przedsiębiorstwo
Siedziba

Vantaa

Członkowie zarządu

Mika Vehviläinen (CEO)

Udziałowcy

Rząd

Slogan

Designed for you

Strona internetowa

Do Polski Finnair wykonuje loty do Warszawy i Krakowa, a od 11 maja 2015 również do Gdańska. Od 2 kwietnia 2024 planowane jest uruchomienie lotów do Wrocławia[1].

Historia

edytuj
 
Siedziba główna firmy Finnair
 
TOKE Building

Linia powstała w 1923 roku pod nazwą Aero O/Y. Pierwszy komercyjny lot wykonano 20 marca 1924 roku przewożąc 162 kg poczty z Helsinek do Tallina samolotem Junkers F 13 wyposażonym w pływaki. W pierwszych latach istnienia firmy samoloty Junkersa stanowiły podstawowe wyposażenie fińskiego przewoźnika. W 1926 roku do eksploatacji wszedł Junkers G 24 a w 1932 roku Junkers Ju 52. Początkowo, wykorzystując rozległą sieć jezior, maszyny wyposażone w pływaki, wykorzystywały akweny do startów i lądowań, zimą, pływaki zamieniano na narty.

Dopiero w 1935 roku w Turku wybudowano pierwsze lotnisko a rok później w Helsinkach. Wraz z wybuchem wojny zimowej kontrolę nad liniami przejęło wojsko. Dopiero po jej zakończeniu w kwietniu 1940 roku wznowiono loty komercyjne. W 1941 roku linia otrzymała dwie pierwsze maszyny Douglas DC-2. Samoloty zostały pozyskanie od Niemiec, które z kolei zdobyły maszyny w Czechosłowacji. Kolejny konflikt ze Związkiem Radzieckim na powrót wprowadził wojskowy zarząd nad przedsiębiorstwem.

 
Finnair Convair 440, 1980

Po zakończeniu II wojny światowej większościowym udziałowcem firmy zostało państwo. Trzonem floty przewoźnika były pozyskane z demobilu samoloty Douglas DC-3. W latach 50. ubiegłego wieku firma pozyskała amerykańskie CV-340 i CV-440. W 1956 roku Finnair zainaugurował loty do Moskwy, stając się w ten sposób pierwszą linią lotniczą spoza bloku wschodniego latającą do stolicy Związku Radzieckiego. Również w tym samym roku firma zaczęła używać nazwy handlowej Finnair, która stała się oficjalną nazwą fińskiego przewoźnika 25 czerwca 1968 roku. W 1960 roku linia otrzymała pierwsze samoloty z napędem odrzutowym, były to francuskie samoloty typu Sud Aviation Caravelle. W 1969 roku zakupiono maszyny Douglas DC-8. Dzięki nim, przewoźnik mógł rozpocząć realizację lotów transatlantyckich do Nowego Jorku z międzylądowaniem w Amsterdamie. Pierwszy z takich lotów odbył się w maju 1969 roku.

 
Finnair McDonnell Douglas DC-10

W 1973 roku fińskie linie rozpoczęły regularne loty do Warszawy, podstawową maszyną używaną na trasie do stolicy Polski, przez wiele lat był McDonnell Douglas DC-9. W 1975 roku pozyskano pierwsze szerokokadłubowe samoloty McDonnell Douglas DC-10. Pierwszy komercyjny lot, DC-10 wykonał 14 lutego 1975 roku na trasie Helsinki – Las Palmas na Wyspach Kanaryjskich. W 1983 roku, Finnair został pierwszą europejską linią lotniczą, która uruchomiła bezpośrednie połączenie z Japonią. Kolejnym pionierskim połączeniem na azjatyckim kierunku lotów było uruchomienie w 1988 roku bezpośredniego połączenia z Pekinem, również jako pierwsza zachodnioeuropejska linia. 7 grudnia 1990 roku do Finlandii dotarł pierwszy z zakupionych przez przewoźnika, szerokokadłubowych McDonnell Douglas MD-11[2]. Finnair był pierwszą linią lotniczą, której dostarczono ten typ maszyny. 20 grudnia 1990 roku zainaugurowano ich komercyjne wykorzystanie lotem czarterowym z Helsinek na Teneryfę[3].

7 października 2015 roku, w trakcie odbywającej się w Tuluzie uroczystości, Finnair oficjalnie odebrał pierwszy egzemplarz samolotu Airbus A350 XWB stając się tym samym pierwszym europejskim użytkownikiem tego typu maszyn. Dwa dni później, 9 października samolot wykonał swój pierwszy komercyjny lot na trasie Helsinki - Amsterdam[4].

Finnair nie odnotowała śmiertelnego wypadku od 1963, a w przypadku lotów międzynarodowych, wcale, nie licząc samolotu zestrzelonego przez radzieckie lotnictwo w 1940 i zaginionego samolotu z dwoma generałami, prawdopodobnie uprowadzonego do ZSRR w 1927.

Porty docelowe

edytuj
 
Airbus A350-900 linii Finnair wylatujący z lotniska w Tuluzie do Helsinek
 
Embraer ERJ-190 należący do linii

Ameryka Północna

edytuj

Azja

edytuj

Europa

edytuj

Flota

edytuj

Według stanu na listopad 2024 flota Finnair składała się z 79 samolotów o średnim wieku 14,2 lat[6]:

Samolot Liczba miejsc Uwagi
Model Aktywne Zamówione B E+ E Łącznie
Airbus A319-100 5 - 14 - 130 144
Airbus A320-200 10 - 14 - 160 174
Airbus A321-200 15 - 16 - 193 209
Airbus A330-300 8 - 45 40 178 263
28 21 230 279
Airbus A350-900 17 1 43 24 211 278
30 26 265 321
ATR 72 12 - - - 68 68
Embraer E190 12 - 12 - 88 100
Łącznie 79 1

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Nowe linie wchodzą na wrocławskie lotnisko. Oferują loty do „najszczęśliwszego kraju świata” [online], wroclife.pl [dostęp 2023-06-15] (pol.).
  2. ↑ 90 lat Finnairu, „Lotnictwo”, nr 5 (2014), s. 14, ISSN 1732-5323
  3. ↑ Jerzy Liwiński,20 lat eksploatacji MD-11, „Lotnictwo”, nr 12 (2010), s. 28-32, ISSN 1732-5323
  4. ↑ Finnair pierwszym europejskim operatoorem A350 XBW, „Lotnictwo”, nr 11 (2015), s. 9, ISSN 1732-5323
  5. ↑ UBM (UK) Ltd. 2018, Finnair resumes Los Angeles service in S19, „Routesonline” [dostęp 2018-08-22] (ang.).
  6. ↑ Finnair Fleet Details and History [online], planespotters.net [dostęp 2024-11-15] (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Finnair&oldid=75238961”