Penelopa

Penelopa – postać z mitologii greckiej, żona króla Itaki Odyseusza, która przez 20 lat jego nieobecności nie zdradziła go, odrzucając zaloty wszystkich zalotników.

• A jeśli Penelopa nie tylko przędła?
  • Autor: René Reouven, Słownik zabójców, Wydawnictwo Mizar, 1992, ISBN 83-85309-23-3, tłum. Alicja Choińska, Hanna Igalson-Tygielska, Krystyna Osińska, s. 410.

• Penelopa za zmętniałą szybą
  codziennie tka i pruje własne życie
  kredką czas oszukując. Z wyciągniętą szyją
  ostrożnie dmucha w popiół. Czeka na Odysa.
  A Odys? Ten nawet we śnie błądząc mruknie obce imię (…)
  W kuchennym raju czerwony wąż się rozwinie
  gdy nagle Telemak znad książki:
  o czym myślisz mamo?
  I wtedy zbuntowana w szyby gołą pięścią
  na krosnach nie skończona zostaje koszula
  drzwi zamknięte na zawsze milczącą pieczęcią
  i wyjdzie na świat, Telemaka obejmując czule.
  • Autor: Krystyna Szymonowicz, Bunt Penelopy w: Bunt Penelopy, Wydawnictwo Literackie, Kraków, s. 17.

• Tkanina Penelopy – którą nieszczęsna opuszczona małżonka tkała bez końca. wierząc w powrót Odyseusza i odsuwając moment, gdy będzie zmuszona ulec zalotnikom. Ta tkanina, nieco już zetlała, zniszczona, o utraconym kolorze, wciąż – dzięki Homerowi – symbolizuje wierność małżeńską. A że jest to coraz rzadsze w naszym świecie, może nawet źle przyjmowane w pewnych kręgach – tkanina oglądana będzie z niepomiernym zdumieniem zarówno przez współczesnych mężczyzn, jak i płeć piękną. Eksponat być może anachroniczny, lecz ileż w nim uczucia...
  • Autor: Dorota Terakowska, Muzeum rzeczy nieistniejących, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2006, ISBN 83 sierpnia 03829–8, s. 52.