Mata Hari

Mata Hari (właśc. Margaretha Geertruida Zelle; 1876–1917) – holenderska tancerka i szpieg.

• Moje życie stało się puste i jałowe bez niego.
  • Opis: o śmierci swego dwuletniego synka Normana (zmarłego 27 czerwca 1899).
  • Źródło: Bogusław Wołoszański, Wojna, miłość, zdrada, Wydawnictwo Wołoszański, Warszawa, ISBN 9788389344830, s. 13.

• Prostytutka? Tak. Ale zdrajczyni? Nigdy!
  • Opis: słowa, które miała wypowiedzieć w trakcie procesu.

• Chociaż miała dobrą odpowiedź na każde pytanie, zrobiła na mnie niekorzystne wrażenie.
  • Autor: kapitan Stephen Dillon (z francuskiego kontrwywiadu)
  • Opis: relacjonując przebieg przesłuchania Maty Hari.
  • Źródło: Bogusław Wołoszański, Wojna, miłość, zdrada, op. cit., s. 24.

• Ludzie, którzy wpadali w zachwyt i pisali tak entuzjastycznie o osobie i talencie Maty Hari, muszą się teraz zastanawiać, co za zbiorowe urojenie zawładnęło nimi. (…) Jej taniec i hinduski styl były nie lepszej jakości niż zwykłe stepowanie w tanim musicalu (…). Ona ma być orientalna? Nie wygłupiajcie się. Hamburg albo Rotterdam, no, Berlin!
  • Autor: Sidonie-Gabrielle Colette
  • Opis: gdy pewnego wieczoru Mata Hari wjechała nago na białym koniu prowadzonym przez pasterkę podczas przyjęcia w Neuillu.
  • Źródło: Bogusław Wołoszański, Wojna, miłość, zdrada, op. cit., s. 11.

• Po starannym przeszukaniu i nieznalezieniu niczego uznałem, że nie mam wystarczających powodów, aby odmówić jej wejścia na statek.
  • Autor: kapitan Stephen Dillon (z francuskiego kontrwywiadu)
  • Opis: sporządzając raport z portu w Folkestone w grudniu 1915.
  • Źródło: Bogusław Wołoszański, Wojna, miłość, zdrada, op. cit., s. 24.

• Przystojna, pewna siebie, dobrze i modnie ubrana, w płaszczu z wyłogami z futra szopa i w takim kapeluszu.
  • Autor: kapitan Stephen Dillon (z francuskiego kontrwywiadu)
  • Opis: sporządzając raport z portu w Folkestone w grudniu 1915.
  • Źródło: Bogusław Wołoszański, Wojna, miłość, zdrada, op. cit., s. 24.