George R.R. Martin

George R.R. Martin (ur. 1948) – amerykański twórca science fiction i fantasy.

• Bliski był tego w latach pięćdziesiątych Tolkien i byłoby cudownie, gdyby nagrodzono go Noblem. Zasługiwał na to, jako jeden z najwybitniejszych autorów żyjących w dwudziestym wieku.
  • Opis: o Noblu dla pisarza SF lub fantasy.
  • Źródło: Od „Strefy Mroku” do „Gry o tron”, z Georgem R.R. Martinem rozmawia Michał Hernes, bonusowy dodatek do „Nowej Fantastyki”, 2012 rok.

• Kocham Tolkiena, był geniuszem, a Władca pierścieni to doskonała książka, nie tylko zresztą dla dzieci. Ale Tolkien urodził się w XIX w. Za jego czasów po prostu o pewnych rzeczach nie mówiono. Stąd w jego książkach nie ma seksu. Już dawno zastanawiałem się, skąd się biorą te hobbity.
  • Źródło: Dlaczego hobbity nie uprawiają seksu?, „Gazeta Wyborcza”, 24 czerwca 2011, NR 145/7268
  • Zobacz też: J.R.R. Tolkien

• Nawet w świecie magii nie zdarzają się cuda. Tu też trzeba trzymać się jakichś granic.
  • Źródło: Dlaczego hobbity nie uprawiają seksu?, „Gazeta Wyborcza”, 24 czerwca 2011, NR 145/7268

• Napisałem to, kiedy miałem trzynaście lat. Nie będę bronił tej opinii, chociaż wciąż uważam, że Stan tworzy fantastyczne komiksy i dokonał wielkiej rewolucji. (…) Spiderman to wspaniały bohater, ale Romeo i Julia też są bardzo dobrzy.
  • Opis: w odpowiedzi na pytanie: „Popełnił pan kiedyś tekst o wyższości Stana Lee nad Szekspirem. Skąd taka teza?”
  • Źródło: Od „Strefy Mroku” do „Gry o tron”, z Georgem R.R. Martinem rozmawia Michał Hernes, bonusowy dodatek do „Nowej Fantastyki”, 2012 rok.

• Oczywiście muszę być sam zadowolony z tego, co napisałem. Lubię sobie literacko dogadzać, ale ostatecznie piszę dla ludzi i chcę, żeby jak najwięcej z nich przeczytało moje książki.
  • Źródło: Dlaczego hobbity nie uprawiają seksu?, „Gazeta Wyborcza”, 24 czerwca 2011, NR 145/7268

• Ogromnie cenię sobie utwory Jacka Vance’a. To wspaniały i unikalny stylista. Nikt nie potrafi pisać tak jak on. Tworzy wspaniałe światy i postaci. Nie ukrywam, że właśnie z tego powodu złożyłem mu hołd. „Umierająca Ziemia” jest cudownym zbiorem opowiadań. Z pisarzy historycznych bliscy są mi Thomas B. Costain i Francuz Maurice Druon, autor cyklu „Królowie przeklęci”. Ubóstwiam też prozę Bernarda Cornwella, który jest najlepszym żyjącym literatem piszącym o wojnie. Nikt tak jak on nie opisuje scen batalistycznych lub po prostu wojennych. I to niezależnie od faktu, czy rozgrywają się one na lądzie, czy w wodzie, w czasach arturiańskich bądź napoleońskich.
  • Źródło: Od „Strefy Mroku” do „Gry o tron”, z Georgem R.R. Martinem rozmawia Michał Hernes, bonusowy dodatek do „Nowej Fantastyki”, 2012 rok.

• Pierwszą ważną książką, którą przeczytałem, było „Wkładaj kombinezon i w drogę” Roberta Heinleina. Miałem wtedy jedenaście lat i ogromnie na mnie wpłynęła. Dzięki niej zapałałem miłością do fantastyki naukowej i przez wiele lat Heinlein był dla mnie najważniejszym pisarzem. Arcydzieła Tolkiena odkryłem i pokochałem w czasach licealnych.
  • Źródło: Od „Strefy Mroku” do „Gry o tron”, z Georgem R.R. Martinem rozmawia Michał Hernes, bonusowy dodatek do „Nowej Fantastyki”, 2012 rok.

• Po głowie chodzą mi pomysły na inne powieści z gatunków takich jak SF, fantasy czy horror.
  • Źródło: Od „Strefy Mroku” do „Gry o tron”, z Georgem R.R. Martinem rozmawia Michał Hernes, bonusowy dodatek do „Nowej Fantastyki”, 2012 rok.

• (Pisanie scenariusza do „Strefy mroku” nauczyło mnie) praktycznie wszystkiego o telewizji. Przed wejściem w to przedsięwzięcie nie przeczytałem żadnego scenariusza i musiałem od podstaw zgłębić tajniki dotyczące jego struktury czy formy. Nie ukrywam, że ukształtowało mnie to literacko i odbiło się na pisanych przeze mnie powieściach. Udoskonaliłem dialogi, które w serialach odgrywają kluczową rolę. Jak wiadomo, muszą być krótkie i bardziej zwięzłe. Nieprzypadkowo wspominałem też o ważnej roli struktury. W „Pieśni Ognia i Lodu” każdy rozdział kończy się jakimś nagłym zwrotem akcji bądź niedopowiedzeniem, do którego się potem wraca. Te nagłe cięcia są, oczywiście, związane z reklamami.
  • Źródło: Od „Strefy Mroku” do „Gry o tron”, z Georgem R.R. Martinem rozmawia Michał Hernes, bonusowy dodatek do „Nowej Fantastyki”, 2012 rok.

• Seks i przemoc są częścią naszego świata. Nie można pisać realistycznych powieści, udając, że w naszym życiu ich nie ma.
  • Źródło: Dlaczego hobbity nie uprawiają seksu?, „Gazeta Wyborcza”, 24 czerwca 2011, NR 145/7268

• Stajnia HBO to najlepsi ludzie, z jakimi można pracować w Kalifornii. Produkują najlepsze amerykańskie seriale. Nie mogłem sobie wymarzyć lepszych partnerów. Tworzymy cudowny zespół.
  • Źródło: Od „Strefy Mroku” do „Gry o tron”, z Georgem R.R. Martinem rozmawia Michał Hernes, bonusowy dodatek do „Nowej Fantastyki”, 2012 rok.

• Skostniałe granice między literackimi gatunkami coraz bardziej się zacierają. Wierzę, że ten proces będzie trwał i doczekamy się chwili, w której autor książek fantastycznych zostanie należycie doceniony.
  • Opis: o Noblu dla pisarza SF lub fantasy.
  • Źródło: Od „Strefy Mroku” do „Gry o tron”, z Georgem R.R. Martinem rozmawia Michał Hernes, bonusowy dodatek do „Nowej Fantastyki”, 2012 rok.

• Uwielbiam nieprzewidywalność. Czytając książkę, chcę być zaskoczony, zaszokowany i przerażony. Chcę drżeć z niepewności. Dlatego piszę książki fantasy.
  • Źródło: Dlaczego hobbity nie uprawiają seksu?, „Gazeta Wyborcza”, 24 czerwca 2011, NR 145/7268

• Wielu moich kolegów pisarzy narzeka, gdy ukazują się ekranizacje ich książek. Nie bardzo to akceptuję. Nie widzę jakoś, żeby spieszyli się ze zwracaniem gór pieniędzy, które zarabiają na tych ekranizacjach.
  • Źródło: Dlaczego hobbity nie uprawiają seksu?, „Gazeta Wyborcza”, 24 czerwca 2011, NR 145/7268

• William Faulkner powiedział kiedyś, że każda dobra powieść jest historią walki ludzkiej duszy z samą sobą. Miał rację. Nie ma znaczenia, czy piszesz fantasy, science fiction o Marsjanach lub powieść historyczną. To zawsze będzie opowieść o ludzkiej chciwości, miłości, pożądaniu, instynkcie przetrwania, honorze.
  • Źródło: Dlaczego hobbity nie uprawiają seksu?, „Gazeta Wyborcza”, 24 czerwca 2011, NR 145/7268

• Wspaniale jest mieć tylu czytelników i fanów, którzy w większości są bardzo miłymi ludźmi, mówią, jak podobają im się moje książki i serial, ale jest ich tylu, że to nigdy się nie kończy. No i te nieszczęsne selfie! Gdybym mógł klaśnięciem dłoni spalić wszystkie telefony z aparatem na świecie, zrobiłbym to bez wahania!
  • Źródło: wywiad dla „The Guardian”, George R.R. Martin: skończę, kiedy skończę, onet.pl
  • Zobacz też: selfie

• (…) zawsze najtrudniej patrzy się na świat właśnie z punktu widzenia dziecka. Przyjmując ten punkt, nie możesz pisać jedynie o tym, co się wydarzyło. Naprawdę trzeba przyjąć dziecięcą perspektywę. Chodzi o sposób, w jaki przeżywa ono smutek i pustkę, a przede wszystkim o to, na ile rozumie, bądź nie, o co wokół chodzi i co ludzie wyprawiają.
  • Źródło: Od „Strefy Mroku” do „Gry o tron”, z Georgem R.R. Martinem rozmawia Michał Hernes, bonusowy dodatek do „Nowej Fantastyki”, 2012 rok.

(ang. A Song of Ice and Fire)

(ang. A Game of Thrones, Wydawnictwo Zysk I S-ka, Poznań 2003; tłumaczenie – Paweł Kruk)

• Niektóre stare rany nigdy się do końca nie zabliźniają i krwawią przy najmniejszym nawet zadrapaniu.
  • Źródło: s. 45
  • Zobacz też: ból

• Strach tnie głębiej niż miecze.
  • Źródło: s. 331
  • Zobacz też: strach

• Trudno jest przyjmować rozkazy od człowieka, z którego śmiejesz się za jego plecami.
  • Źródło: s. 6
  • Zobacz też: śmiech

• (…) umysł zaś potrzebuje książek, podobnie jak miecz potrzebuje kamienia do ostrzenia, jeśli oczywiście, ma zachować ostrość.
  • Źródło: s. 121
  • Zobacz też: książka, miecz, umysł

• Większość ludzi woli przeważnie zaprzeczać okrutnej prawdzie, niż spojrzeć jej w oczy.
  • Źródło: s. 125
  • Zobacz też: prawda

• Władca, który chowa się za płatnym katem, szybko zapomina, czym jest śmierć.
  • Źródło: s. 18
  • Zobacz też: władza, śmierć

(ang. Clash of kings, Wydawnictwo Zysk I S-ka, Poznań 2011; tłumaczenie – Michał Jakuszewski)

• (…) ci, którzy umieją leczyć, potrafią również zabijać.
  • Źródło: s. 24

• Można pomalować ropuchę w paski, ale nie stanie się od tego tygrysem.
  • Źródło: s. 265

• W ostatecznym rozrachunku słowa to tylko wiatr.
  • Źródło: s. 15

(ang. A Storm of Swords, Wydawnictwo Zysk I S-ka, Poznań 2012; tłumaczenie – Michał Jakuszewski)

• Jeśli zabijesz człowieka niechcący, będzie tak samo martwy jak wtedy, gdy zrobisz to celowo.
  • Źródło: Stal i śnieg, s. 361

• (…) miłość nie zawsze jest mądra.
  • Źródło: Stal i śnieg, s. 198

(ang. A Feast for Crows, Wydawnictwo Zysk I S-ka, Poznań 2012; tłumaczenie – Michał Jakuszewski)

• Miłości nie można zjeść, kupić za nią konia ani ogrzać nią swych komnat w zimną noc.
  • Źródło: Cienie śmierci, s. 144

• Wiedza mogła być równie cenna jak złoto, bardziej śmiercionośna niż sztylet.
  • Źródło: Sieć spisków, s. 57

(ang. A Dance with Dragons, Wydawnictwo Zysk I S-ka, Poznań 2011; tłumaczenie – Michał Jakuszewski)

• Czytelnik może żyć życiem tysiąca ludzi, zanim umrze (…). Człowiek, który nie czyta, ma tylko jedno życie.
  • Źródło: Część I, s. 591

• Wolę kapłanów, którzy są grubi, skorumpowani i cyniczni (…). Takich, którzy lubią siedzieć na miękkich, atłasowych poduszkach, zajadać słodycze i chędożyć małych chłopców. To ci, którzy wierzą w swojego boga, powodują kłopoty.
  • Źródło: Część I, s. 377

(ang. Knight of The Seven Kingdoms, Wydawnictwo Zysk I S-ka, Poznań 2014; tłumaczenie – Michał Jakuszewski)

• (…) gdy idzie o kobiety, wszyscy mężczyźni są błaznami i wszyscy są rycerzami.
  • Źródło: Wędrowny rycerz, s. 50

• Zdrada… to tylko słowo. Kiedy dwaj książęta walczą ze sobą o krzesło, na którym tylko jeden z nich może usiąść, zarówno wielcy lordowie, jak i prości ludzie muszą wybierać. Po bitwie zaś zwycięzców okrzykuje się wiernymi i lojalnymi ludźmi. Natomiast ci, którzy przegrali, będą od tej pory znani jako buntownicy i zdrajcy.
  • Źródło: Zaprzysiężony miecz, s. 200