Yoshiakira Ashikaga
| Imię japońskie | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
| |||||
 Mon rodu Ashikaga | |||||
| |||||
| Siogun | |||||
| Okres | |||||
| Poprzednik | |||||
| Następca | |||||
| Dane biograficzne | |||||
| Data urodzenia | |||||
| Data śmierci | |||||
| Ojciec | |||||
Yoshiakira Ashikaga (jap. 足利義詮 Ashikaga Yoshiakira), ur. 4 lipca 1330, zm. 28 grudnia 1367 – drugi siogun z rodu Ashikaga, syn założyciela siogunatu Takaujiego Ashikagi; rządził od 1358 do 1367.
Spędził swoje dzieciństwo w Kamakurze jako zakładnik klanu Hōjō. Jego ojciec dołączył do sił wygnanego cesarza Go-Daigo. Po upadku siogunatu Kamakura, cesarz rozpoczął tzw. restaurację Kenmu[1].
Yoshiakira został wysłany do Kamakury, aby utrzymać pokój w zachodnich prowincjach[2]. W 1349 w efekcie wewnętrznych sporów w rządzie wezwano go do ojca do Kioto[3]. Po śmierci Takaujiego w 1358, Yoshiakira został mianowany jego następcą na stanowisku sioguna[4].
W 1362 atak sił Kiyouji Hosokawy i Masanori Kusunokiego na Kioto zmusił Yoshiakirę do ucieczki, jednak już po dwudziestu dniach odzyskał on stolicę[5]. Dwa lata później, syn cesarza Go-Daigo, książę Kaneyoshi (zwany także Kanenaga) uzyskał kontrolę nad Kiusiu[5]. W 1367 zmarł kantō kubō Ashikaga Motouji[5], a chory Yoshiakira odstąpił swoje stanowisko synowi, Yoshimitsu, który został trzecim siogunem po śmierci ojca, kilka miesięcy później, w 1368[6].
Grobowiec Yoshiakiry znajduje się w Tōji-in, Kioto[7], gdzie znajduje się także grobowiec jego ojca.
Ery bakufu Yoshiakiry
[edytuj | edytuj kod]- Ery dworu południowego
- Shōhei (1346-1370)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- * Joyce Ackroyd, Lessons from History: The Tokushi Yoron, Brisbane: University of Queensland Press, 1982, ISBN 0-702-21485-X; ISBN 978-0-702-21485-1
- George Bailey Sansom, A History of Japan, 1334-1615. Stanford: Stanford University Press, 1961. ISBN 0-804-70525-9; ISBN 978-0-804-70525-7
- Isaac Titsingh, [Siyun-sai Rin-siyo/Hayashi Gahō, 1652], Nipon o daï itsi ran; Annales des empereurs du Japon. Paris: Oriental Translation Fund of Great Britain and Ireland, 1834.
