Władysław Zieliński (historyk)

Władysław Zieliński

Władysław Zieliński
Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	17 grudnia 1939 Słomniki
Data i miejsce śmierci	16 listopada 1987 Katowice
doktor habilitowany nauk humanistycznych
Alma Mater	Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Katowicach
Doktorat	1969 – historia Uniwersytet Śląski
Habilitacja	1978 – historia Uniwersytet Śląski
wicedyrektor Śląskiego Instytutu Naukowego w Katowicach
Odznaczenia

Władysław Zieliński (ur. 17 grudnia 1939 w Słomnikach, zm. 16 listopada 1987 w Katowicach) – polski historyk, doktor habilitowany nauk humanistycznych specjalizujący się w dziejach najnowszych, w tym historii Śląska i biografistyce.

Absolwent Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Katowicach. Stopień doktora nauk humanistycznych (1969) oraz doktora habilitowanego (1978) nauk humanistycznych uzyskał w Uniwersytecie Śląskim. Od 1964 pracował w Śląskim Instytucie Naukowym, gdzie zajmował kolejno stanowiska asystenta, adiunkta i docenta, dwukrotnie pełnił funkcję wicedyrektora. Usunięty z pracy w stanie wojennym (1982). Pracował ponadto w katowickim Oddziale Polskiej Akademii Nauk oraz w Instytucie Śląskim w Opolu. W latach 1984–1987 pełnił funkcję zastępca dyrektora do spraw naukowych Głównej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich - Instytutu Pamięci Narodowej. Współtwórca i redaktor (wraz z Janem Kantyką) Śląskiego słownika biograficznego (wydano 3 tomy) oraz współwydawca Źródeł do dziejów powstań śląskich.

Został pochowany na cmentarzu przy ul. Józefowskiej w Katowicach.

• Polska i niemiecka propaganda plebiscytowa na Górnym Śląsku, Wrocław 1972.
• Geneza i powstanie Polskiej Partii Socjalistycznej zaboru pruskiego (1890-1893), Katowice 1979.
• Polska Partia Socjalistyczna zaboru pruskiego 1890/1893-1914, Katowice 1982.
• Ludzie i sprawy hotelu "Lomnitz", Wydawnictwo Śląsk, Katowice 1985.

• Mirosław Fazan, Zieliński Władysław, (w:) Słownik historyków polskich, red. Maria Prosińska-Jackl, Warszawa 1994, s. 581.