VI symfonia Schuberta

VI symfonia C-dur D 589 – szósta symfonia napisana przez Franza Schuberta, która ukończona została w lutym 1818 roku. W odróżnieniu od IX Symfonii Wielkiej, napisanej również w tonacji C-dur, określana jest często mianem Małej^[1].

Premiera

Symfonia została wykonana po raz pierwszy na prywatnym koncercie przez Das Hatwig'sche Orchester pod batutą Josefa Ottera. Jej premiera w Hofburgu w 1828 roku, już po śmierci kompozytora, okazała się dużym sukcesem^[1].

Muzyka

Symfonia jest przeznaczona na dwa flety, dwa oboje, dwa klarnety, dwa fagoty, dwa rogi, dwie trąbki, kotły oraz instrumenty smyczkowe^[2]. Składa się z czterech części^[2]:

Adagio – Allegro (392 taktów)
Andante, w F-dur (134 taktów)
Scherzo: Presto (170 taktów); Trio: Piu lento (Trio w E-dur) (80 taktów)
Allegro moderato (564 taktów).

Przypisy

↑ ^a ^b Schubertiada – Symfonie nr 6, 7 [online], franzschubert.pl [dostęp 2024-08-07] .
↑ ^a ^b Peter A.P.A. Brown Peter A.P.A., The Symphonic Repertoire, 2002, s. 609–615 .

[:0-1] Schubertiada – Symfonie nr 6, 7 [online], franzschubert.pl [dostęp 2024-08-07] .

[:1-2] Peter A.P.A. Brown Peter A.P.A., The Symphonic Repertoire, 2002, s. 609–615 .

[1]

[2]

Zachowane w pełni	I Symfonia D-dur, D 82 II Symfonia B-dur, D 125 III Symfonia D-dur, D 200 IV Symfonia c-moll „Tragiczna”, D 417 V Symfonia B-dur, D 485 VI Symfonia C-dur „Mała”, D 589 VIII Symfonia h-moll „Niedokończona”, D 759 IX symfonia 9 C-dur „Wielka”, D 944
Fragmenty	Symfonia D-dur, D 2B Symfonia D-dur, D 615 Symfonia D-dur, D 708A VII Symfonia E-dur, D 729 X Symfonia D-dur, D 936A