USS Henley (DD-39)
| |
| Historia | |
| Wodowanie | |
|---|---|
 US Navy
| |
| Nazwa |
USS Henley |
| Wejście do służby | |
| Wycofanie ze służby | |
 US Coast Guard
| |
| Nazwa |
CG-12 |
| Wejście do służby | |
| Wycofanie ze służby | |
| Los okrętu |
sprzedany na złom 22 sierpnia 1934 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
787 ton |
| Długość |
89,6 m |
| Szerokość |
8,2 m |
| Zanurzenie |
2,5 m |
| Prędkość |
30 węzłów (56 km/h) |
| Uzbrojenie | |
| 5 × 76 mm 6 × 450 mm wyrzutni torped | |
| Załoga |
83 ludzi |
USS Henley (DD-39) – amerykański niszczyciel zmodyfikowanego typu Paulding będący w służbie United States Navy w czasie I wojny światowej. Po wojnie służył w United States Coast Guard oznaczony jako (CG-12). Nazwa okrętu pochodziła od Roberta Henleya.
Okręt zwodowano 3 kwietnia 1912 w stoczni Fore River Shipbuilding Company w Quincy (Massachusetts), matką chrzestną była Constance Henley Kane, daleka krewna patrona okrętu. Jednostka weszła do służby 6 grudnia 1912 w Bostonie, pierwszym dowódcą został Lieutenant Commander W. L. Littlefield.
Po wstępnym szkoleniu i rejsie odbiorczym „Henley” dołączył do Flotylli Torpedowej Atlantyku (ang. Atlantic Torpedo Fleet) w Newport i pełnił normalną służbę czasu pokoju składającą się m.in. z ćwiczeń taktycznych i manewrów szkoleniowych wzdłuż wybrzeża od Karaibów do północnego Atlantyku. 22 kwietnia 1914 dołączył do floty w pobliżu Tampico, by chronić amerykańskie interesy w czasie rewolucji w Meksyku. W tym czasie niszczyciel pełnił służbę transportową przewożąc uchodźców i zapasy. Gdy wybuchła I wojna światowa w Europie „Henley” brał udział w patrolach neutralności wzdłuż wybrzeża i kontrolował jednostki walczących stron w amerykańskich portach.
Gdy Stany Zjednoczone przystąpiły do I wojny światowej w kwietniu 1917 „Henley” dalej pełnił służbę patrolową wzdłuż wybrzeża. Eskortował także zbiornikowce, które przewoziły ropę dla niszczycieli osłaniających pierwszy konwój z żołnierzami płynący 13 czerwca do Europy. Przez resztę wojny niszczyciel pełnił rolę okrętu eskorty konwojów i przeprowadzał patrole przeciwpodwodne w pobliżu portu nowojorskiego. Okręt wszedł do Philadelphia Naval Shipyard 22 grudnia 1918 i został wycofany tam ze służby 12 grudnia 1919.
Przekazany United States Coast Guard 16 maja 1924, brał udział w patrolach rumowych. Najpierw stacjonował w Stapleton, później został przeniesiony do New London.
Wrócił do Marynarki 8 maja 1931 i został sprzedany na złom firmie Michael Flynn Inc. z Brooklynu 22 sierpnia 1934.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Ten artykuł zawiera treści udostępnione w ramach domeny publicznej przez Dictionary of American Naval Fighting Ships. Treści te są umieszczone tutaj.