Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

USS Atule (SS-403)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
USS Atule (SS-403)
Ilustracja
Klasa

okręt podwodny

Typ

Balao

Historia
Stocznia

Portsmouth Naval Shipyard

Wodowanie

6 marca 1944

 US Navy
Wejście do służby

21 czerwca 1944

 Marina de Guerra del Perú
Nazwa

BAP Pacocha (SS-48)

Wejście do służby

31 lipca 1974

Wycofanie ze służby

26 sierpnia 1988

Los okrętu

zatopiony w wyniku kolizji z japońskim trawlerem

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność
• na powierzchni
• w zanurzeniu


1550 ton
2460 ton

Długość

95 metrów

Szerokość

8,31 metra

Zanurzenie testowe

122 metry (400 stóp)

Napęd
4 generatory elektryczne Diesla
4 silniki elektryczne (2740 shp)
2 wały napędowe ze śrubami
Zasięg

11.800 Mm @ 10 węzłów (pow.)
100 Mm @ 3 węzły (zan.)

Sensory
radary:
•   SD (obserwacji przestrzeni powietrznej);
•   SJ (obserwacji powierzchni);
•   ST (radar peryskopowy)
ELINT
sonary: JP; JK/QC; QB
Uzbrojenie
24 torpedy Mk. XIV
1 działo i działo przeciwlotnicze
2 karabiny maszynowe
Wyrzutnie torpedowe

6 x 533 mm (dziób)
4 x 533 mm (rufa)

Załoga

80 oficerów i marynarzy

USS Atule (SS-403) – zbudowany w stoczni Portsmouth Naval Shipyard amerykański okręt podwodny typu Balao, podstawowej obok jednostek typu Gato serii amerykańskich okrętów podwodnych w czasie drugiej wojny światowej. Jak inne jednostki swojego typu, został zaprojektowany w konstrukcji częściowo dwukadłubowej, otrzymał kadłub sztywny ze stali o zwiększonej ciągliwości i wytrzymałości celem zwiększenia testowej głębokości zanurzenia do 400 stóp (122 metry). Uzbrojony był w 24 torpedy Mark XIV wystrzeliwane z sześciu wyrzutni torpedowych na dziobie oraz czterech wyrzutni rufowych. Układ napędowy tych okrętów stanowiły cztery generatory elektryczne Diesla oraz cztery silniki elektryczne o mocy 2740 shp, napędzające dwa wały napędowe ze śrubami. W trakcie II wojny światowej brał udział w wojnie podwodnej na Pacyfiku.

W 1974 roku sprzedany Marynarce Wojennej Peru(inne języki), zatonął w wyniku kolizji z japońskim trawlerem „Kyowa Maru”. Zginęło 7 marynarzy, w tym dowódca okrętu kapitan Daniel Nieva Rodriguez.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Norman Friedman: U.S. Submarines through 1945: An Illustrated Design History. Annapolis: 1995. ISBN 978-1-55750-263-6.
  • Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). ABC-CLIO, marzec 2007, s. 306-307. ISBN 1-8510-9563-2.