très.b

très.b

très.b podczas koncertu
Rok założenia	2005
Pochodzenie	Luksemburg
Gatunek	rock alternatywny, indie rock, pop alternatywny, indie pop,
Wydawnictwo	Pomaton EMI
Powiązania	dr.no, Coldair, Maciej Werk
Skład
Misia Furtak – wokal, gitara basowa Olivier Heim – gitara, wokal Thomas Pettit – perkusja
Strona internetowa

très.b – międzynarodowa grupa muzyczna, powstała w 2005 w Luksemburgu^[1]. Zespół wykonuje muzykę z gatunku rocka alternatywnego, indie rocka. W 2011 roku grupa została laureatem Fryderyka w kategorii Fonograficzny Debiut Roku za płytę The Other Hand.

Très.b tworzą Polka – Misia Furtak i dwóch muzyków: o holendersko-amerykańskich korzeniach Olivier Heim i duńsko-angielskich Thomas Pettit. Różne pochodzenie wpływa na odmienne inspiracje poszczególnych członków zespołu, co prowadzi do różnorodności i oryginalność ich muzyki. Nazwa zespołu oznacza (z francuskiego) „bardzo.b” i jest odnośnikiem do muzyki klasy b – surowej i nieoszlifowanej.

Grupa rozpoczęła swoją działalność coverem PJ Harvey „Who the fuck”. Na szerszą skalę zadebiutowali wydaniem w październiku 2006 r. EP'ki „Neon Chameleon”, która zebrała bardzo dobre recenzje w Holandii. Pierwszy, nieoficjalny studyjny album Scylla and Charybdis powstał w 2007 r., a holenderski OOR Music Magazine zrecenzował go pisząc: „Melancholijny pop rzadko brzmi ładniej” oraz „brzmienie głosu Misi Furtak można by usytuować między Björk i PJ Harvey”. très.b został również porównany do takich zespołów jak Sonic Youth, The Smiths i piosenkarki Leslie Feist^[2]. Zespół koncertował z piosenkami z nowej płyty w Holandii, Belgii, Niemczech, Luksemburgu i Polsce. Tytuł albumu nawiązuje do potworów morskich z mitologii greckiej – Scylli i Charybdy, a także do powiedzenia „znaleźć się między Scyllą i Charybdą”, czyli między dwoma niebezpieczeństwami. Na początku istnienia très.b mieszkali w Danii, następnie przenieśli się do Holandii.

Od 2009 r. trwały prace nad drugim albumem, a pierwszym wydanym oficjalnie. W czerwcu 2010 r. grupa podpisała umowę z Pomaton EMI. Płytą zatytułowaną The Other Hand, 21 września 2010 r. très.b zadebiutowali na polskim rynku muzycznym. Nagrano ją w Warszawie w Studiu 333 z Bartkiem Kuźniakiem, a finalnego szlifu nadał jej w swym nowojorskim studio nadworny producent Nicka Cave'a – Victor Van Vugt(inne języki), znany ze współpracy z The Bad Seeds, PJ Harvey, Beth Orton, Athlete czy Depeche Mode. Album zyskał bardzo pochlebne recenzje, a grupa została nagrodzona w 2011 r. Fryderykiem w kategorii Fonograficzny Debiut Roku. Z okazji tego prestiżwego wyróżnienia przygotowana została specjalna reedycja albumu The Other Hand, którego premiera odbyła się 21 czerwca 2011 r. très.b zagrali ponad 150 koncertów w całej Europie. Zespół dzielił scenę z takimi formacjami jak: Hey, Myslovitz, TV on the Radio, Seabear, The Asteroids Galaxy Tour. Na początku 2011 r. très.b przenieśli się z Holandii do Polski^[2].

Do grudnia 2011 r. grupa opracowała nowe utwory na kolejną płytę. By pozyskać fundusze na realizację tego przedsięwzięcia zorganizowali tzw. internetowy crowdfunding/przedsprzedaż, czyli sfinansowanie projektu przez fanów. Za 100 PLN oferowali tzw. Très.Paczki, zawierające płytę, bilet na koncert oraz miejsce na liście podziękowań w książeczce płyty. Resztę kosztów pokrył anonimowy fan i firma Hortex. W lutym 2012 r. w zaledwie 6 dni zespół nagrał płytę w The Rolling Tapes Studio w Srebrnej Górze we współpracy z Michałem Kupiczem (znanego z Indigo Tree, Enchanted Hunters). Dystrybucją albumu zatytułowanego 40 Winks of Courage, którego premiera miała miejsce 15 maja 2012 r. zajęła się firma Pomaton EMI^[2].

2013: Zawieszenie działalności zespołu Tres. B

Rok 2013 rozpoczął się dla zespołu pomyślnie - otrzymaniem Paszportu "Polityki", zakończył się zawieszeniem działalności. Jak powiedziała Misia Furtak, współzałożycielka grupy, żałuje, że zespół nie istnieje. Jej zdaniem "to było coś bardzo szczerego i prawdziwego", co ją ukształtowało. "Nie mam może poczucia klęski, to raczej niezadowolenie, że nie udało się znaleźć takiej drogi, która dawałaby nam wszystkim taką samą satysfakcję i pozwalała na dalszą pracę. Zamotaliśmy się. Niemądre rzeczy nas rozdzieliły.^[3]

• Oficjalna strona zespołu (ang.)