Ti101
| |
| Producent |
Krauss |
|---|---|
| Lata budowy |
1899–1909 |
| Układ osi |
1'C n2v |
| Wymiary | |
| Masa służbowa |
55,2 t[1] |
| Długość z tendrem |
17435 mm[1] |
| Rozstaw osi skrajnych |
14570 mm |
| Średnica kół napędnych |
1340 mm[1] |
| Średnica kół tocznych |
1006 mm |
| Napęd | |
| Trakcja |
parowa |
| Typ tendra |
bay 2'2' T 18 |
| Ciśnienie w kotle |
12 at[1] |
| Powierzchnia ogrzewalna kotła |
133,2 m²[1] |
| Powierzchnia rusztu |
2,25 m²[1] |
| Średnica cylindra |
420 mm[1] |
| Skok tłoka |
610 mm[1] |
| Pojemność skrzyni węglowej |
6,5 t |
| Pojemność skrzyni wodnej |
18,0 m³ |
| Parametry eksploatacyjne | |
| Prędkość konstrukcyjna |
60 km/h |
Ti101 – parowóz bawarskiej serii C VI i G 3/4, produkowany w latach 1899–1909.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Począwszy od 1897 roku monachijskie fabryki Krauss i Maffei produkowały dla Królewskich Państwowych Kolei Bawarskich serię parowozów o układzie osi 1'C, początkowo zaliczonych na kolei do serii C VI. Pierwsza partia 83 sztuk zbudowana została w latach 1899–1905 (Krauss, numery na kolei 1551–1633)[2]. 64 lokomotywy bawarskie zostały następnie przejętych przez koleje niemieckie DRG, gdzie otrzymały oznaczenie serii (Br) 5413 (numery od 54 1301 do 54 1364)[2].
W latach 1906–1907 dla kolei bawarskich Krauss wyprodukował dalsze 37 lokomotyw, oznaczonych według nowszego systemu jako seria G 3/4 N (cyfry oznaczały liczbę osi napędnych i wszystkich osi). Otrzymały one na kolejach bawarskich numery 1634–1670. Po przejęciu 37 sztuk przez koleje niemieckie, zostały oznaczone jako seria 5414 (od 54 1401 do 54 1432)[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Horst J. Obermayer, Taschenbuch deutsche Dampflokomotiven. Regelspur, Stuttgart: Franckh-Kosmos, 1991, ISBN 3-440-06341-0 (niem.)