Taylor Swift

Taylor Swift

Taylor Swift (2023)
Imię i nazwisko	Taylor Alison Swift[1]
Pseudonim	Tay, Blondie, Queen, Mother, Nils Sjöberg, the Music Industry, T-Swizzle
Data i miejsce urodzenia	13 grudnia 1989[1] Reading
Instrumenty	gitara, gitara elektryczna, bębny, fortepian, ukulele, banjo
Typ głosu	kontralt
Gatunki	country, country pop(inne języki), contemporary country(inne języki), pop, electropop, synth pop, contemporary r&b(inne języki), teen pop, pop-rock, indie rock, rock, indie pop, chamber pop, soft rock, poezja śpiewana, power pop
Zawód	piosenkarka, kompozytorka, autorka tekstów, producentka, aktorka
Aktywność	od 2004
Wydawnictwo	Republic, Big Machine (do 2018)
Powiązania	Ed Sheeran, Max Martin, Jack Antonoff, Ice Spice, Kendrick Lamar, Future, Paula Fernandes, Boys Like Girls, Chris Stapleton, The National, Bon Iver, Brendon Urie, Fall Out Boy, John Mayer
Multimedia w Wikimedia Commons
Wiadomości w Wikinews
Strona internetowa

Taylor Alison Swift (ur. 13 grudnia 1989 w Reading) – amerykańska piosenkarka, kompozytorka, producentka muzyczna, multiinstrumentalistka, autorka tekstów i aktorka.

Piosenki Swift oscylują wokół wielu gatunków muzycznych, m.in. country, synth popu, electropopu, popu, teen popu, indie folku, indie popu, chamber popu, indie rocka, soft rocka, pop-rocka, rocka, poezji śpiewanej i power popu^{[2][3][4][5][6][7][8][9][10][11][12][13][14][15]}.

W wieku 14 lat podpisała kontrakt z wytwórnią muzyczną Big Machine Records. W 2006 wydała swój pierwszy album zatytułowany Taylor Swift, z którym zadebiutowała na piątym miejscu listy Billboard 200, pozostając w notowaniu aż do końca dekady. Trzeci pochodzący z płyty singiel, „Our Song”, znalazł się na szczycie Billboard Hot Country Songs Chart, dzięki czemu stała się najmłodszą artystką, której singiel numer jeden na tejże liście był napisany i wykonany samodzielnie. W listopadzie 2008 wydała album Fearless, z którym również osiągnęła sukces komercyjny. Płyta była najlepiej sprzedającym się albumem w 2009 w Stanach Zjednoczonych, a także zapewnił Swift cztery nagrody Grammy. Single „Love Story” i „You Belong with Me” dotarły do pierwszej piątki Billboard Hot 100. Wszystkie teksty napisane jedynie przez Swift przeistoczyły się w utwory znajdujące się na jej trzeciej płycie, Speak Now, wypuszczonej w 2010. Zadebiutowała na miejscu pierwszym Billboard 200, wraz z mianem singla „Mean” za najlepszy występ solowy w gatunku country i najlepszy utwór country podczas 54. rozdania nagród Grammy. Swój czwarty krążek, zatytułowany Red, wydała w 2012. Promowała go przez single: „We Are Never Ever Getting Back Together” i „I Knew You Were Trouble”. Za piąty album, zatytułowany 1989 z 2014, zgarnęła trzy nagrody Grammy, a pochodzące z niego single „Shake It Off”, „Blank Space” i „Bad Blood” (z gościnnym udziałem amerykańskiego rapera Kendricka Lamara) dotarły na szczyt Hot 100. W 2017 wydała album pt. Reputation, do którego wypuszczono główny singiel, „Look What You Made Me Do”, który został piątym nagraniem zajmującym miejsce pierwsze amerykańskiej listy oraz pierwszym w Wielkiej Brytanii. Dzięki sukcesowi płyty stała się pierwszą artystką, której cztery albumy studyjne sprzedały się zaledwie w tydzień w nakładzie 1 mln kopii w USA.

Jest jedną z najlepiej sprzedających się artystek na całym świecie, mając na swoim koncie więcej niż 50 mln sprzedanych albumów i 150 mln singli. Jest też zwyciężczynią czternastu nagród Grammy, jednej statuetki Emmy czy dwudziestu trzech statuetek Billboard Music Awards, również utrzymuje sześć rekordów w księdze Guinnessa. W 2010, 2015 i 2019 roku znalazła się na liście 100 najbardziej wpływowych ludzi tygodnika Time, a także najlepiej zarabiających artystek, 100 najsilniejszych kobiet i 100 celebrytów i celebrytek magazynu Forbes. W 2021 roku zdobyła nagrodę Grammy w kategorii „Album roku” za płytę „folklore”, stając się pierwszą kobietą, która zdobyła statuetkę w tej kategorii trzy razy. W 2022 roku otrzymała tytuł doktorski na Uniwersytecie Nowojorskim z dziedziny sztuk pięknych.

W 2023 została ogłoszona Człowiekiem Roku tygodnika Time^[16]. W 2024 roku (jako pierwsza artystka na świecie) po raz czwarty wygrała nagrodę Grammy w kategorii „Album roku” za krążek „Midnights” oraz nagrodę za „Najlepszy wokalny album pop”.

Pod koniec lutego 2024 ustanowiła kolejny rekord listy przebojów Billboardu, prześcigając The Beatles pod względem największej liczby tygodni spędzonych w pierwszej dziesiątce listy przebojów Billboard 200 w ciągu ostatnich 60 lat, wliczając w to wszystkie jej albumy, które znalazły się w pierwszej dziesiątce listy przebojów. Na najnowszej liście przebojów Billboard 200 (z 2 marca) Swift ma trzy albumy w pierwszej dziesiątce, co zwiększa jej łączną liczbę tygodni w pierwszej dziesiątce do 384. Dotychczasowy rekord The Beatles wynosił 382 tygodnie^[17].

Urodziła się 13 grudnia 1989 roku jako pierwsze dziecko Scotta Kingsleya Swifta(inne języki), doradcy finansowego, i Andrei Gardner Swift, gospodyni domowej w Reading w Pensylwanii. Jej babcia, Marjorie Finlay, była śpiewaczką operową. Imię otrzymała na cześć popularnego piosenkarza Jamesa Taylora. Ma korzenie szkockie^[18], niemieckie i włoskie^[19]. Swift ma młodszego o trzy lata brata Austina. Gdy była małą dziewczynką, mieszkała na jedenastoakrowej farmie choinek w Montgomery, w stanie Pensylwania. Określa siebie jako chrześcijankę^[20]. W dzieciństwie chodziła do przedszkola w Alvernia Montessori School prowadzonego przez siostry bernardynki, a później do prestiżowej Wyndcroft School.

Gdy Taylor skończyła dziewięć lat, jej rodzina przeniosła się do Wyomissing(inne języki), gdzie uczęszczała do szkoły podstawowej i średniej. Wakacje spędzała w Stone Harbour w New Jersey, gdzie znajdował się drugi dom rodziców. Tam Swift, gdy była w 4. klasie wygrała konkurs poetycki z 3-stronicowym poematem Monster in My Closet. Gdy miała dwanaście lat, informatyk pokazał jej trzy akordy na gitarze, zapoczątkowując u małej Taylor zainteresowanie do uczenia się grania na instrumentach. Po tym, Swift napisała swoją pierwszą piosenkę „Lucky You”. Jako czternastolatka, napisała swoją pierwszą powieść – Girl Named Girl. Zaczęła pisać piosenki regularnie i traktowała to jako sposób radzenia sobie z bólem. Swift była ofiarą prześladowania w szkole i spędzała swój czas pisząc piosenki, aby wyrazić swoje emocje. W Wyomissing Taylor została członkinią Teatru Akademickiego Berks Youth. Raz na tydzień wspólnie z mamą jeździła do Nowego Jorku pobierać lekcje śpiewu i aktorstwa. Zaczęła również pojawiać się na przesłuchaniach, ale gdy nikt nie zwrócił na nią uwagi zainteresowała się muzyką country.

Będąc w czwartej klasie wygrała krajowy konkurs literacki dzięki pracy Monster in My Closet. W wieku 10 lat zaczęła pisać piosenki, które następnie wykonywała na lokalnych konkursach, imprezach okolicznościowych i festiwalach. Kiedy skończyła 11 lat, wygrała lokalny konkurs talentów. Dzięki temu zwycięstwu wystąpiła przed Charliem Danielsem. W wieku dwunastu lat odbyła swoją pierwszą wycieczkę do Nashville, ojczyzny muzyki country. Na miejscu odwiedziła siedziby wszystkich wytwórni płytowych wręczając swoje dema, gdzie śpiewała piosenki karaoke, ale żadna z wytwórni nie zdecydowała się na współpracę. Taylor dostała menadżera, Dana Dmytrowa i zaczęła pracować jako modelka dla Abercrombie & Fitch. Po powrocie do Pensylwanii dostała propozycję zaśpiewania podczas turnieju tenisowego US Open. Jej wykonanie Hymnu Stanów Zjednoczonych Ameryki spotkało się z dużym zainteresowaniem. Zaczęła regularnie podróżować do Nashville, gdzie pisała teksty z lokalnymi twórcami.

Kiedy skończyła 14 lat, jej rodzina przeniosła się do Hendersonville w stanie Tennessee. Z początku uczęszczała tam do szkoły średniej, ale ostatecznie ukończyła edukację domową. W jednym z klubów karaoke Taylor została zauważona przez Scotta Borchette, założyciela wytwórni Big Machine. W wieku 14 lat została najmłodszą tekściarką zatrudnioną przez Sony/ATV Music Publishing i podpisała kontrakt z Big Machine.

Po podpisaniu kontraktu z RCA Records 14-letnia Swift wraz z rodziną przeprowadziła się do Nashville w stanie Tennessee. Swift przystąpiła do pracy z doświadczonymi tekściarzami z Music Row jak Troy Verges, Bret Beavers, Bret James, Mac McAnally czy braćmi Warren. Po pewnym czasie Taylor rozpoczęła również współpracę z Liz Rose. Swift spotkała Rose na przyjęciu RCA i zaproponowała jej współpracę. Zaczęły się spotykać w każdy czwartek po szkole spędzając na pisaniu po dwie godziny. Rose mówiła później o spotkaniach: „Były jednymi z najłatwiejszych, na jakich byłam. Właściwie, byłam tylko jej redaktorem. Pisała o tym, co zdarzyło się u niej w szkole. Miała jasną wizję tego, co chce przekazać. I przychodziła z niesamowitymi tekstami.” Swift zaczęła również współpracować z Nathanem Chapmanem.

Po wstępie na BMI Songwriters’ Circle w The Bitter End w Nowym Jorku, w 2004 Swift została najmłodszą tekściarką zatrudnioną przez Sony/ATV Tree. Swift opuściła RCA w wieku 15 lat, ponieważ wytwórnia chciała, aby Taylor korzystała z tekstów innych tekściarzy, dopóki w wieku 18 lat nie wyda swojego pierwszego albumu. Taylor w tym czasie była już gotowa, aby korzystać ze swoich materiałów. Rozwiązała również współpracę z Danem Dmytrowem, który później pozwał Taylor i jej rodziców. W 2010 roku sędzia unieważnił sześć jego roszczeń. Pozostałe sprawy zostały rozstrzygnięte przed sądem.

W Bluebird Cafe w 2005 Swift zwróciła uwagę Scotta Borchetty, byłego pracownika DreamWorks Records, który przygotowywał się do otwarcia własnej wytwórni płytowej. Taylor została jedną z pierwszych podopiecznych tej wytwórni, zakupiona za cenę 12 000 $. Jako wprowadzenie do branży muzycznej Borchetta zorganizował występ Taylor jako supportu na CMA Music Festival.

Debiutancki singiel Swift, „Tim McGraw(inne języki)”, został wydany w 2006 roku i uplasował się na 6. pozycji Hot Country Songs(inne języki)^[21]. 24 października ukazał się jej debiutancki album Taylor Swift, który sprzedał się w 39 000 kopiach w pierwszym tygodniu^[22][23]. Płyta zajęła 5. miejsce Billboard 200, a także 1. pozycję Top Country Albums(inne języki), na której pozostawała przez 24 tygodnie^[24][25][26].

Wideoklip do „Tim McGraw” wygrał nagrodę dla przełomowego teledysku na CMT Music Awards 2007^[27]. 15 maja 2007 roku Swift zaśpiewała „Tim McGraw” na gali Academy of Country Music Awards(inne języki). W tym samym roku stanowiła support podczas trasy koncertowej Soul2Soul Faith Hill i Tima McGrawa(inne języki). Poza tym tę samą rolę pełniła przed występami George’a Straita(inne języki), Brada Paisleya oraz Rascal Flatts^[28].

Drugi singel z Taylor Swift, „Teardrops on My Guitar(inne języki)”, został wydany 24 lutego 2007 roku i uplasował się na 2. miejscu Hot Country Songs(inne języki), a także 33. pozycji Billboard Hot 100. Z kolei popowy remiks utworu zajął 13. miejsce Hot 100 oraz 11. pozycję Pop 100. W październiku 2007 roku Taylor otrzymała nagrodę dla najlepszej wokalistki/autorki tekstów, przyznaną przez Nashville Songwriters Association International. Stała się tym samym najmłodszą wokalistką w historii, która zdobyła tę statuetkę^[29].

„Our Song”, trzeci singiel z Taylor Swift, spędził sześć tygodni na szczycie Hot Country Songs(inne języki), a także uplasował się na 16. miejscu Hot 100 oraz 24. pozycji Pop 100. Poza tym uzyskał w Stanach Zjednoczonych status podwójnej platyny za sprzedaż powyżej 2 milionów kopii^[30]. „Should’ve Said No” był drugim singlem numer jeden na liście Hot Country Songs w karierze Taylor.

W 2007 roku Swift wydała swój pierwszy świąteczny album, Sounds of the Season: The Taylor Swift Holiday Collection, który dostępny był ekskluzywnie w sieci Target. Rok później wokalistka nominowana była do nagrody Grammy dla najlepszego nowego artysty, jednak przegrała na rzecz Amy Winehouse^[31].

Latem 2008 roku ukazał się minialbum Swift, Beautiful Eyes, dostępny wyłącznie w Wal-Martach^[32]. W pierwszym tygodniu rozszedł się w 45 000 kopii i zadebiutował na szczycie Top Country Albums, a także 9. miejscu Billboard 200. W tym samym tygodniu na 2. pozycji Top Country Albums przebywała płyta Taylor Swift. Wokalistka stała się zatem pierwszą artystką od 1997 roku, której dwa wydawnictwa zajmowały czołowe pozycje notowania^[33].

Drugi album studyjny Swift, Fearless, został wydany 11 listopada 2008 roku w Stanach Zjednoczonych^[34]. Płyta zadebiutowała na szczycie Billboard 200, rozchodząc się w premierowym tygodniu w 592 304 kopii, z czego ponad 129 000 wyniosła sprzedaż cyfrowa. Tym samym stał się albumem country z największą tygodniową sprzedażą cyfrową w historii^[35]. W ósmym tygodniu od premiery, zakup albumu w formie digital download wyniósł w sumie 338 467 kopii, czyniąc z Fearless najlepiej sprzedające się cyfrowo wydawnictwo country w historii. Drugie miejsce pod tym względem należy do innej płyty Taylor, Taylor Swift (236 046)^[36]. Fearless osiągnął najlepszy wynik jednotygodniowej sprzedaży ze wszystkich albumów country, które ukazały się w 2008 roku. Jednocześnie była to największa tygodniowa sprzedaż w Stanach Zjednoczonych pośród wokalistek, a także czwarta ze wszystkich płyt z tegoż roku, za Lil Wayne’em, AC/DC oraz Coldplay^[35].

W debiutanckim tygodniu, siedem utworów z Fearless uplasowało się na liście Billboard Hot 100. Swift wyrównała rekord Miley Cyrus dla największej liczby piosenek jednego artysty w tym samym notowaniu. W sumie 11 z 13 ścieżek z albumu zajęło miejsca na Hot 100^[37].

Jeden z utworów z Fearless, „Change”, wydany został na albumie kompilacyjnym AT&T Team USA Soundtrack(inne języki), wspierającym reprezentację Stanów Zjednoczonych na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2008 w Pekinie^[38]. Poza tym „Change” wykorzystywany był jako ścieżka dźwiękowa podczas relacji z Igrzysk w NBC.

Główny singiel, „Love Story”, ukazał się 12 września 2008 roku. Nakręcony do niego wideoklip inspirowany był dramatem Romeo i Julia. Utwór uplasował się na 4. miejscu Billboard Hot 100 i pokrył się czterokrotną platyną w Stanach Zjednoczonych za sprzedaż powyżej 4 milionów kopii^[30]. „Love Story” stał się pierwszym utworem country w szesnastoletniej historii listy, który zajął 1. pozycję Top 40 Mainstream^[39].

Drugi singiel, „White Horse”, został wydany 8 grudnia 2008 roku, a teledysk miał premierę 7 lutego 2009 roku na antenie CMT. Kolejna piosenka z płyty, „Forever & Always”, oparta była na związku wokalistki z Joe Jonasem^[40].

Swift była pierwszą artystką w historii Nielsen SoundScan, której dwa albumy zajęły miejsca w czołowej dziesiątce listy podsumowującej całoroczną sprzedaż płyt^[41]. Poza tym Fearless był pierwszym żeńskim albumem country, który spędził osiem tygodni na szczycie Billboard 200. W 2009 roku Taylor stała się pierwszą artystką country, której trzy piosenki zostały zakupione cyfrowo co najmniej 2 miliony razy^[42].

Taylor Swift była najlepiej sprzedającym się artystą country 2008 roku na świecie, a także 7. najlepiej sprzedającą się artystką na przestrzeni wszystkich gatunków tegoż okresu w Kanadzie^[43]. Fearless oraz Taylor Swift zajęły 1. i 2. miejsce na liście podsumowującej sprzedaż całoroczną płyt country w 2008 roku^[44].

25 października 2008 roku Swift zaśpiewała Hymn Stanów Zjednoczonych Ameryki podczas trzeciego meczu w ramach World Series w Filadelfii^[45].

W styczniu 2009 roku Swift ogłosiła rozpoczęcie północnoamerykańskiej trasy koncertowej Fearless Tour, która objęła 52 miasta w 38 stanach i prowincjach Stanów Zjednoczonych oraz Kanady^[46]. 8 października 2009 roku wokalistka poinformowała za pośrednictwem strony internetowej, że zagra dodatkowych 37 koncertów w 2010 roku.

8 lutego 2009 roku Swift zaśpiewała w duecie z Miley Cyrus swoją piosenkę „Fifteen(inne języki)” podczas 51. ceremonii rozdania nagród Grammy^[47]. W tym samym tygodniu „Love Story” stał się najczęściej kupowanym cyfrowo singlem country w historii^[48][49]. Po premierze Fearless Swift nagrała utwór „Crazier”, który został wydany na ścieżce dźwiękowej filmu Hannah Montana: The Movie.

W kwietniu 2009 roku wokalistka po raz pierwszy pojawiła się jako gość muzyczny i współprowadząca w programie Saturday Night Live^[50][51].

Swift była najmłodszą artystką w historii, która otrzymała nagrodę Academy of Country Music(inne języki) dla albumu roku^[52]. Akademia w uzasadnieniu wyróżniła Taylor za sprzedaż największej liczby albumów ze wszystkich artystów, sukces debiutanckiej płyty oraz popularyzację tego gatunku wśród młodszych odbiorców^[53].

28 kwietnia 2009 roku Swift dała prywatny, darmowy koncert dla uczniów Bishop Ireton High School, małej katolickiej szkoły w Alexandrii, w stanie Wirginia. Liceum wygrało bowiem krajowy konkurs TXT 2 WIN, organizowany przez Verizon Wireless^[54].

11 listopada 2009 roku Swift stała się najmłodszą artystką, która wygrała statuetkę Country Music Association Award(inne języki) dla artysty roku, będąc jednocześnie szóstą kobietą w historii, która otrzymała najważniejsze wyróżnienie CMAA^[55].

14 listopada 2009 roku Swift ustanowiła nowy rekord dla największej liczby piosenek jednej artystki, przebywających jednocześnie na liście Billboard Hot 100, z ośmioma utworami. Były wśród nich single: „You Belong with Me(inne języki)” (14.), „Forever & Always” (34.) i „Fifteen” (46.), a także pięć nowych ścieżek z reedycji Fearless: „Jump Then Fall” (10.), „Untouchable” (19.), „The Other Side of the Door” (22.), „Superstar” (27.) oraz „Come in With the Rain” (30.)^[56]. Dodatkowo, w tym samym tygodniu na pozycji 80. uplasował się utwór „Two Is Better Than One(inne języki)” Boys Like Girls nagrany z udziałem Swift. Tym samym w jednym tygodniu w notowaniu zadebiutowało sześć piosenek Swift, co również stanowiło nowy rekord^[57].

Fearless był najlepiej sprzedającym się albumem w Stanach Zjednoczonych w 2009 roku, rozchodząc się w ponad 3,2 milionach kopii^[58]. Z kolei „You Belong with Me” oraz „Love Story” zajęły kolejno: 1. i 2. pozycję wśród najczęściej odtwarzanych utworów na antenach stacji radiowych w tym samym roku. Jednocześnie Swift uplasowała się na szczycie listy artystów, których piosenki były najczęściej emitowane w radiach (1.29 mln odtworzeń)^[59].

13 września 2009 roku na gali MTV Video Music Awards Swift otrzymała nagrodę dla najlepszego żeńskiego teledysku za „You Belong with Me”. Stała się jednocześnie pierwszą artystką country w historii, która zdobyła statuetkę VMA^[60]. Kiedy wokalistka wygłaszała podziękowania, na scenie pojawił się raper Kanye West, który odebrał jej mikrofon i pogratulował, dodając, że „to Beyoncé tworzy najlepsze wideoklipy wszech czasów” („Single Ladies (Put a Ring on It)”, również nominowany w tej kategorii)^[61][62]. Jego wypowiedź spotkała się z negatywną reakcją publiczności, zaś sama Taylor nie dokończyła swojego przemówienia^[61][63]. Kilkadziesiąt minut później, kiedy Knowles otrzymała nagrodę dla najlepszego wideoklipu za „Single Ladies (Put a Ring on It)”, powiedziała: „Pamiętam, jak mając 17 lat wygrałam swoją pierwszą nagrodę MTV z Destiny’s Child i była to jedna z najbardziej ekscytujących chwil w moim życiu. Dlatego chciałabym, aby Taylor wróciła na scenę i miała swój moment”^[61][64].

Krótko po incydencie West zamieścił na swoim blogu przeprosiny wobec Swift, które jednak szybko zniknęły ze strony^[61]. Zachowanie rapera zostało potępione przez wiele gwiazd show-biznesu, a także prezydenta Baracka Obamę^{[62][65][66][67][68][69][70]}.

West zamieścił później kolejne przeprosiny na swoim blogu, a następnego dnia, podczas wizyty w programie The Jay Leno Show(inne języki), publicznie przeprosił Swift za swoje zachowanie^[62].

15 września 2009 roku Swift rozmawiała o incydencie w programie The View, gdzie przyznała, co myślała w drodze na scenę: „Wow, nie mogę uwierzyć, że wygrałam. To niesamowite. Tylko się nie potknij i nie upadnij. Podziękuję fanom, bardzo się cieszę. O, jest i Kanye West. Świetna fryzura. Co tutaj robisz?”, a później: „Ouch. Chyba nie podziękuję fanom”^[71][72]. Jednocześnie stwierdziła, że musiała szybko uporać się z szokiem: „Nie powiem, że nie przytłoczyła mnie ta sytuacja, ale kilka minut później miałam wystąpić, więc musiałam doprowadzić się do stanu, w którym mogłabym zaśpiewać”^[71]. Dodała również, że West nie rozmawiał z nią od czasu incydentu^[72]. Po występie w The View, raper skontaktował się z Taylor, aby przeprosić ją osobiście, a Swift przyjęła przeprosiny^[60][72].

19 stycznia 2010 roku wydany został singiel „Today Was a Fairytale(inne języki)”, pochodzący ze ścieżki dźwiękowej filmu Walentynki, w którym Swift zadebiutowała aktorsko. Piosenka zajęła 2. miejsce na liście Hot 100, rozchodząc się w pierwszym tygodniu w ponad 325 000 kopii, zaś Taylor ustanowiła nowy rekord dla pierwszotygodniowej sprzedaży żeńskiego utworu^[73][74]. „Today Was a Fairytale” zadebiutował na szczycie Canadian Hot 100, stając się pierwszym singlem numer jeden Swift w Kanadzie.

22 stycznia 2010 roku Swift wystąpiła podczas charytatywnego telethonu Hope for Haiti Now: A Global Benefit for Earthquake Relief, gdzie zaśpiewała cover utworu „Breathless” zespołu Better Than Ezra(inne języki)^[75].

W lutym 2010 roku Swift wystąpiła w ramach Fearless Tour w pięciu australijskich miastach^[76].

Trzeci album studyjny Taylor, Speak Now, miał premierę 25 października 2010 roku. Swift jest autorką tekstów wszystkich pochodzących z niego utworów, zaś ich współproducentem był Nathan Chapman(inne języki). 4 sierpnia, na kilka dni przed planowanym wydaniem, główny singiel z płyty, „Mine”, wyciekł do Internetu. Z tego powodu wytwórnia Big Machine Records zdecydowała się przyspieszyć oficjalną premierę piosenki, która zadebiutowała na 3. miejscu Billboard Hot 100 i 1. pozycji Hot Digital Songs, rozchodząc się w ciągu czterech dni w 297 000 kopii^[77].

Speak Now zadebiutował na szczycie Billboard 200, rozchodząc się w pierwszym tygodniu w 1 047 000 egzemplarzy na terenie Stanów Zjednoczonych^[78]. Stał się tym samym pierwszym albumem od 2008 roku i Tha Carter III Lila Wayne’a, którego sprzedaż przekroczyła milion kopii w ciągu siedmiu dni^[78]. Speak Now został 16. płytą w historii, która rozeszła się w premierowym tygodniu w ponad milionowym nakładzie. Jednocześnie był to najlepszy tygodniowy wynik od 2005 roku, kiedy to The Massacre 50 Centa sprzedała się w 1 141 000 kopii^[78].

W 2010 roku albumy Swift znalazły na terenie Stanów Zjednoczonych 4 470 000 nabywców, czyniąc z niej najlepiej sprzedającego się artystę tego roku na rynku amerykańskim; Speak Now był ponadto 3. najlepiej sprzedającą się płytą 2010 roku w Stanach Zjednoczonych, rozchodząc się w niespełna 3 milionach egzemplarzy^[79]. Magazyn Rolling Stone umieścił Taylor na liście 16 królowych popu dekady 2000–2009^[80].

21 listopada 2011 roku premierę miał pierwszy album koncertowy Taylor, Speak Now World Tour: Live(inne języki), zawierający zapis materiału z siedemnastu koncertów wokalistki.

Na 54. Grammy Awards w lutym 2012 roku piosenka „Mean” zdobyła dwie nagrody: najlepsza piosenka country oraz najlepsze wykonanie piosenki country. Swift została nazwana Pisarką Tekstów Piosenek roku/Artystką Roku przez Stowarzyszenie Kompozytorów Nashville w 2010/2011, a także utytułowana Wokalistką Roku przez Akademię Muzyki Country (2011/2012) i Stowarzyszenie Muzyki Country w 2011 roku. Była artystką roku American Music Awards, a „Speak Now” nazwany został ulubionym albumem country w roku 2011. Taylor stała się laureatką trzech nagród BMI. Billboard nadał artystce tytuł Kobiety Roku 2011 oraz umieścił ją w rankingu pod numerem 15 na liście Top 20 Hot 100 Songwriters 2000–2011; była drugą najwyżej rangowaną kobietą. Swift zajęła drugie miejsce na liście Rolling Stone’s, Top 16 „Królowe Popu” dekady.

W marcu 2012 roku Swift napisała dwie oryginalne piosenki do soundtracku filmu „Igrzyska śmierci”. Pierwszy utwór „Safe & Sound” napisany przez Taylor, zespół The Civil Wars oraz T-Bone Burnett’a, został wydany 6 stycznia, a teledysk 27 marca. Rolling Stone opisał utwór jako „najładniejsza ballada Swift”. Od lipca singiel sprzedał się w ponad milionie egzemplarzy w Stanach Zjednoczonych. Druga piosenka „Eyes Open” została napisana wyłącznie przez wokalistkę i wyprodukowana przez Nathana Chapmana. Premierę miała 17 marca 2012 roku. Taylor użyczyła swojego wokalu do piosenki „Both Of Us” rapera B.o.B.(inne języki)B.o.B, wyprodukowanego przez Dr. Luke. Utwór pochodzi z drugiego albumu producenta i tekściarza „Strange Clouds” oraz jest trzecim singlem z płyty, wydany 22 maja 2012 roku.

Czwarty studyjny album Taylor Swift został wydany 22 października 2012 roku. Artystka ujawniła szczegóły albumu podczas czatu internetowego z 13 sierpnia, na którym przedstawiła okładkę albumu i pierwszy singiel „We Are Never Ever Getting Back Together”. Piosenka wydana została tego samego dnia tuż po czacie na żywo.

Głównym producentem albumu jest Nathan Chapman, chociaż Swift nagrywała utwory u różnych producentów. Po napisaniu swojego trzeciego albumu samodzielnie, wokalistka podjęła decyzję aby napisać kolejny z ludźmi „z różnych miejsc w muzyce”. Współpracowała m.in. z Danem Wilsonem, Butch’em Walkerem, Lori McKenna, Edem Sheeranem i Markiem Fosterem z Foster the People. Występ Swift w ramach iHeartRadio Festival odbył się 22 września. Również we wrześniu piosenkarka wydała swoje drugie perfumy „Wonderstruck Enchanted”.

9 października Swift ujawniła tracklistę utworów albumu Red^[81].

Album zadebiutował na szczycie zestawienia Billboard 200 z rekordową sprzedaż 1,2 mln kopii w pierwszym tygodniu od premiery. Tym samym Swift stała się jedyną kobietą mającą więcej niż jeden krążek, który w pierwszym tygodniu premiery sprzedał się powyżej miliona kopii. Również jest to dopiero 18. krążek w całej historii Billboardu, który sprzedał się powyżej miliona kopii w jednym tygodniu^[82]. 13 marca 2013 Swift rozpoczęła swoją czwartą światową trasę koncertową Red Tour.

Piąty studyjny album Swift, 1989, został wydany w październiku 2014 roku. Na albumie znajdują się piosenki napisane przez samą Taylor, jak i powstałe przy współpracy z Jackiem Antonoff, Imogen Heap, Ryanem Tedderem, Maxem Martinem, Shellbackiem i Ali Payami. Swift wydała 1989 jako swój pierwszy oficjalny album po rozstaniu się z członkami jej długoletniego zespołu. Piosenkarka przy nagrywaniu albumu inspirowała się muzyką Petera Gabriela, Phila Collinsa, Annie Lennox, Madonny i Fine Young Cannibals. Muzycznie album jest „napędzany syntezatorami i perkusją w miejscu gitar”. Rob Sheffield z Rolling Stone zauważył: „Głęboko dziwne, gorączkowo emocjonalne, szalenie entuzjastycznie, 1989 brzmi dokładnie tak, jak Taylor Swift, nawet jeśli brzmi to jak nic, co kiedykolwiek wcześniej próbowała”^[83]. Jon Caramanica z The New York Times zauważył, że Swift „stworzyła pop prawie bez współczesnych odniesień” i „sięgający gdzieś jeszcze wyżej, tryb ponadczasowości, że niewiele prawdziwych gwiazd muzyki pop zadaje sobie trud do dążenia w tym kierunku”^[84]. Podczas kampanii promocyjnej „1989” Swift zaprosiła swoich fanów do tajnych sesji odsłuchania jej albumu do domów w Nowym Jorku, Nashville, Los Angeles i Rhode Island. Album 1989 zadebiutował na pierwszym miejscu amerykańskiego notowania Billboard 200 sprzedając się w nakładzie 1 287 000 egzemplarzy w pierwszym tygodniu po premierze^[85]. Tym samym artystka została pierwszą piosenkarką, która w przeciągu swojej kariery muzycznej sprzedała ponad milion egzemplarzy swoich trzech albumów studyjnych (Speak Now, Red, 1989) w pierwszym tygodniu premiery.

Pierwszym singlem promującym album został utwór „Shake It Off”, wydany 18 sierpnia 2014 roku. Drugi singiel „Blank Space” został opublikowany 10 listopada 2014 roku. Trzeci singiel „Style” został opublikowany 13 lutego 2015 roku. Czwarty singiel „Bad Blood” został opublikowany 17 maja 2015 roku. Taylor specjalnie do teledysku nagrała nową wersję z Kendrickiem Lamarem, który pobił rekord VEVO (20,1 mln wyświetleń). Piąty singiel „Wildest Dreams” został wydany 31 sierpnia 2015 roku. Po raz pierwszy można było go zobaczyć na gali MTV VMAs. W grudniu 2015 roku wypuszczony został singiel „Out of the Woods”, a kolejnym, ostatnim singlem z teledyskiem ukazującym momenty trasy został „New Romantics” wydany w marcu 2016 roku. Album 1989 stał się najszybciej sprzedającym albumem w Stanach Zjednoczonych od dziesięciu lat^[86].

10 listopada 2017 roku ukazała się szósta studyjna płyta Swift – Reputation. W ciągu pierwszego tygodnia od premiery sprzedanych zostało 1 216 000 kopii, Reputation stał się najlepiej sprzedającym albumem w Stanach Zjednoczonych w 2017 roku. 27 sierpnia ukazał się teledysk do pierwszego singla z płyty, „Look What You Made Me Do”. Premiera teledysku odbyła się tego samego dnia na gali MTV Video Music Awards 2017. Teledysk w ciągu 24 godzin został obejrzany ponad 43,2 miliona razy, co stanowi światowy rekord. 3 września ukazał się singiel promocyjny piosenkarki – „...Ready for It?”^[87], do którego zrealizowano teledysk, mający swoją premierę 26 października. Dokładnie tydzień wcześniej, tj. 19 października, Swift udostępniła nowy singiel – „Gorgeous”, zaś 3 listopada umieściła w sieci singiel pt. „Call It What You Want”. 11 stycznia umieszczony w sieci został teledysk do piosenki „End Game”, nagranej z Edem Sheeranem i Future. 12 marca na gali iHeartRadio Music Awards, odbył się premierowy pokaz nowego teledysku Taylor do piosenki „Delicate”, następnie został on zamieszczony w internecie. 8 maja rozpoczęła się trasa koncertowa Reputation Stadium Tour 2018, która trwała do 21 listopada 2018 roku i stała się jedną z najbardziej dochodowych tras w historii Stanów Zjednoczonych.

23 sierpnia 2019 wydała siódmy album pt. Lover. Do tej pory płyta ta jest najczęściej kupowanym krążkiem w przedsprzedaży autorstwa artystki żeńskiej w ciągu jednego dnia na platformie Apple Music, kumulując razem 178,600 zakupów^[88][89]. 26 kwietnia 2019 roku Taylor Swift wydała pierwszy singiel – „ME!”^[90]. Utwór powstał we współpracy z Brendonem Urie oraz Joelem Little. Został wydany przez Republic Records jako singiel przewodni nadchodzącego krążka. 14 czerwca tego samego roku został wydany drugi singiel z płyty – „You Need To Calm Down(inne języki)You Need to Calm Down”, a 3 dni później na oficjalnym kanale artystki na YouTube został wydany teledysk do tej piosenki. „Lover” jest trzecim singlem z płyty. Został on wydany 16 sierpnia 2019 r. Teledysk do tej piosenki został wydany dzień przed premierą płyty, czyli 22 sierpnia 2019 roku. Ostatni singiel z płyty, „The Man” został wydany 8 lutego 2020 roku, a teledysk do niego został wydany 27 lutego tego samego roku. Dodatkowo artystka wydała jeden singiel promujący album. Został nim utwór pt. „The Archer”, wydany 23 lipca 2019 roku.

Szósta trasa koncertowa pt. Lover Fest, miała rozpocząć się 20 czerwca 2020, a zakończyć – 1 sierpnia tego samego roku. W ramach trasy Swift miała zagrać łącznie 17 koncertów na trzech kontynentach, w tym jeden w Polsce podczas festiwalu Open’er. Lover Fest został odwołany z powodu pandemii COVID-19.

24 lipca 2020 wydała ósmy album studyjny pt. Folklore, który spotkał się z wielkim uznaniem wśród krytyków, ustanawiając rekord artystki w serwisie Metacritic. Album zadebiutował na szczycie listy przebojów Billboard i pozostał tam przez osiem tygodni. W tym samym czasie, na szczycie notowania Billboard Hot 100 znajdował się jedyny singiel promujący ten album – „Cardigan”. Dwa inne utwory z albumu – „the 1” oraz „exile” z gościnnym udziałem grupy Bon Iver – znalazły się w czołówce listy Hot 100, pikując na miejscu czwartym i szóstym. W listopadzie 2020 Swift wraz z Disney+ wydała film i album folklore: the long pond studio sessions, w którym autorka tekstów i producenci albumu folklore objaśniali proces jego powstawania na odległość i znaczenie poszczególnych piosenek. 11 grudnia wydała album pt. Evermore, który dotarł na szczyt listy Billboard i spędził tam cztery tygodnie. Jedynym singlem promującym album był utwór „willow”, który dotarł do pierwszego miejsca Billboard Hot 100.

12 lutego 2021 wydała swój utwór „Love Story” z 2008 w odświeżonej aranżacji, tym samym rozpoczynając proces ponownego nagrywania swoich albumów wydanych w latach 2006–2019. Tym działaniem chce odzyskać prawa do swoich albumów i singli, które zostały sprzedane wbrew jej woli w 2019. Reedycja jej drugiego albumu, oryginalnie wydanego w 2008 roku, ukazała się 9 kwietnia 2021 roku. Fearless (Taylor’s Version), poza dziewiętnastoma utworami z pierwszej edycji albumu, zawiera również piosenkę napisaną do filmu „Walentynki”, a także sześć niepublikowanych do tej pory nagrań. Swift ponownie współpracowała z Colbie Caillat, a także zaśpiewała z Keithem Urbanem i Maren Morris(inne języki).

12 listopada 2021 Swift wydała Red (Taylor’s Version) – reedycję albumu po raz pierwszy wydanego w 2012 roku. Znajdowało się na nim trzydzieści utworów, z czego dziewięć zostało opatrzone dopiskiem „From The Vault” (nie były wcześniej publikowane). Utworem zamykającym nagranie jest „All Too Well (10 Minute Version)”, czyli przedłużona, dziesięciominutowa wersja utworu o tym samym tytule, znajdującego się na oryginalnym albumie Red. Wraz z klipami dla każdej z piosenek, Swift opublikowała na YouTube film krótkometrażowy „All Too Well: The Short Film”, który sama wyreżyserowała. Na krążku pojawili się gościnnie Ed Sheeran, Phoebe Bridgers, Gary Lightbody oraz Chris Stapleton(inne języki). Dołączony został również charytatywny singiel „Ronan” z 2012 roku, który początkowo nie znajdował się na albumie. 17 listopada 2021 roku, wydany został teledysk do piosenki „I Bet You Think About Me(inne języki)”, powstały we współpracy z Blake Lively i Miles Tellerem. W celu promocji albumu, Swift wystąpiła podczas Saturday Night Live, a także zorganizowała imprezę premierową dla filmu „All Too Well” w Nowym Jorku.

Taylor wydała też „Wildest Dreams (Taylor’s Version)” 17 września 2021 r. i „This Love (Taylor’s Version)” 6 maja 2022 r. (oba single pochodzą oryginalnie z 1989). Pojawiły się one w zwiastunach odpowiednio filmu animowanego „Mustang z Dzikiej Doliny: Droga do wolności” (2021) i serialu Amazon Prime Video „The Summer I Turned Pretty” (2022)^[91][92]. Poza albumami, w latach 2021–2023 wystąpiła w pięciu utworach: „Renegade” i „Birch” zespołu Big Red Machine^[93], remiksie utworu „Gasoline” zespołu Haim^[94], „The Joker and the Queen” Eda Sheerana^[95] oraz „The Alcott” zespołu The National^[96].

18 maja 2022 roku odebrała honorowy tytuł doktora sztuk pięknych od Uniwersytetu Nowojorskiego^[97].

21 października 2022 roku wydano dziesiąty album studyjny Swift – Midnights. Odniósł on gigantyczny sukces komercyjny, m.in. debiutując na szczycie Billboard 200. W dniu wydania krążka piosenki na nim zawarte zostały odsłuchane w serwisie Spotify łącznie ponad 184 miliony razy – tym samym Midnights pobiło rekord na najczęściej słuchany album w aplikacji w ciągu jednego dnia. W notowaniu Billboard Hot 100 z 5 listopada 2022 całą pierwszą „dziesiątkę” listy zajmowały tylko utwory z Midnights. Swift stała się pierwszą piosenkarką, która tego dokonała. Album promowały trzy single: „Anti-Hero(inne języki)”, „Lavender Haze(inne języki)” oraz „Karma” (gościnnie Ice Spice), ten pierwszy zadebiutował na szczycie Billboard Hot 100.

1 listopada 2022 roku Swift ogłosiła swoją kolejną trasę koncertową – The Eras Tour^[98]. Pierwszy koncert odbył się 17 marca 2023 roku w Glendale. 20 czerwca artystka podała międzynarodowe daty koncertów, a 1, 2 i 3 sierpnia 2024 zagra też w Polsce – w Warszawie, na Stadionie Narodowym^[99]. 7 lipca 2023 ukazał się album Speak Now (Taylor’s Version) z sześcioma niewydanymi piosenkami, a także z gościnnym udziałem Hayley Williams (z zespołu Paramore) oraz zespołu Fall Out Boy. 27 października tego samego roku wydana została reedycja jej piątego albumu – 1989 (Taylor’s Version) z pięcioma niesłyszanymi dotąd utworami.

4 lutego 2024 artystka zdobyła dwie nagrody Grammy: za „najlepszy wokalny album pop” oraz za „album roku”. Odbierając tę pierwszą nagrodę, ogłosiła, iż 19 kwietnia 2024 ukaże się jej jedenasty album studyjny – The Tortured Poets Department. Na krążku wystąpili gościnnie: amerykański raper Post Malone oraz brytyjski zespół indierockowy Florence and the Machine.

W 2006 ukazała się jej pierwsza płyta, Taylor Swift, która uzyskała multiplatynowy status w Stanach Zjednoczonych. Dwa lata później Swift wydała drugi album, Fearless, który spędził na szczycie Billboard 200 jedenaście tygodni, więcej od jakiejkolwiek innej płyty od 2000^[100]. W listach podsumowujących sprzedaż albumów w 2008, Fearless uplasował się na 3. miejscu z 2,1 mln kopii, zaś Taylor Swift zajął 6. pozycję ze sprzedażą 1,5 mln egzemplarzy^[41]. W 2009 magazyn Billboard uznał Taylor za artystkę roku, a Fearless otrzymał w 2010 nagrodę Grammy dla albumu roku^[101].

W 2011 magazyn Forbes umieścił Swift na 7. miejscu listy najbardziej wpływowych postaci show biznesu, jako że w okresie 12 miesięcy jej zarobki wyniosły 45 milionów dolarów^[102]. Rok później zajęła 11. pozycję w tym samym zestawieniu, z rocznym dochodem w wysokości 57 milionów dolarów^[103].

W 2008 łączna sprzedaż albumów Swift wyniosła ponad 4 mln kopii, czyniąc z niej najlepiej sprzedającego się artystę w Stanach Zjednoczonych w tymże okresie. Ten sam tytuł Swift dzierżyła również w 2010, kiedy to łączna sprzedaż jej albumów wyniosła 4,46 mln egzemplarzy – najwięcej spośród wszystkich artystów. W 2011 została wyróżniona tytułem Kobiety Roku według magazynu Billboard^[104]. W 2012 Nielsen SoundScan umieścił Swift na 4. miejscu listy artystek, które sprzedały najwięcej wydawnictw w formie digital download w historii, z ponad 41 mln jej utworów zakupionych cyfrowo^[59].

19 listopada 2014 została pierwszą piosenkarką w historii notowania Billboard, której dwa kolejne utwory zajmowały pierwsze miejsce na liście^[105].

Do 2019 Swift sprzedała w USA 32.7 miliona kopii swoich albumów. Ten wynik czyni ją piątą w historii piosenkarką, która sprzedała największą liczbę egzemplarzy swoich albumów od 1991^[106]. Na całym świecie sprzedała ponad 50 mln kopii albumów i 150 milionów kopii singli^[107]. Jest uznawana za jedną z najlepiej sprzedających się artystek muzycznych w historii.

Po wydaniu folklore, Swift stała się kobietą z największą liczbą tygodni (48) spędzonych na szczycie listy albumów Billboard, wyprzedzając Whitney Houston.

14 marca 2021 otrzymała nagrodę Grammy za album roku folklore i została pierwszą kobietą w historii, która zdobyła statuetkę w tej kategorii trzy razy.

W 2024 roku po raz czwarty wygrała nagrodę Grammy w kategorii „Album roku” za krążek „Midnights” oraz nagrodę za „Najlepszy wokalny album pop”.

Niemal wszystkie teksty utworów Swift są autobiograficzne; wokalistka powiedziała: „Jeśli słuchasz moich albumów, to tak, jakbyś czytał mój pamiętnik”^[108]. Jednocześnie dodała, że próbuje pisać piosenki, które trafiałyby do każdego: „Nie chcę tworzyć tekstów, do których nie mogliby się odnieść moi fani”^[109].

Prywatna natura tekstów wzbudzała duże zainteresowanie, co Swift skomentowała: „Myślałam, że ludziom trudno będzie się do nich odnieść, ale okazało się, że im bardziej osobiste były moje utwory, tym bliższe stawały się słuchaczom”^[110]. Autobiograficzny kontekst utworów spowodował, że fani wokalistki zaczęli interesować się ich inspiracjami. Taylor przyznała: „Każdy z chłopaków, o którym napisałam piosenkę został wyśledzony na MySpace przez moich fanów”^[111].

Swift zadebiutowała na ekranie jako nastolatka, grając małą rolę w serialu Thumb Wrestling Federation. W 2008 roku wystąpiła w teledysku do utworu „Online” Brada Paisleya. W tym samym roku wzięła udział w nagrywaniu dokumentów MTV’s Once Upon a Prom dla MTV, a także wspólnie z zespołem Def Leppard, CMT Crossroads dla CMT^[112].

Swift pojawiła się gościnnie w filmie koncertowym Jonas Brothers: Koncert 3D zespołu Jonas Brothers, który miał premierę 27 lutego 2009 roku^[113]. Telewizyjny debiut Swift nastąpił w serialu CSI: Crime Scene Investigation, w odcinku „Turn, Turn, Turn” z 5 marca 2009 roku, który obejrzało 20.8 milionów widzów w Stanach Zjednoczonych^[114]. Piosenkarka wystąpiła w roli cameo w filmie Hannah Montana: The Movie z 2009 roku^[115].

Program telewizyjny Dateline NBC wyemitował 31 maja 2009 roku godzinne wydanie poświęcone piosenkarce. Odcinek, zatytułowany „Dateline NBC: On Tour with Taylor Swift” przedstawiał materiały z jej podróżnego autobusu, a także zapisy koncertów oraz prób^[116].

7 listopada 2009 roku Swift współprowadziła oraz była muzycznym gościem w programie Saturday Night Live^[117].

W 2010 roku Taylor zadebiutowała na dużym ekranie rolą w komedii romantycznej Walentynki, gdzie wystąpiła u boku m.in.: Jamiego Foxxa, Julii Roberts, Shirley MacLaine, Jessiki Alby i Ashtona Kutchera^[118]. W 2012 roku użyczyła głosu Audrey w filmie animowanym Lorax, za co otrzymała nagrodę Teen Choice Award^[119]. W 2014 roku wystąpiła w filmie Dawca pamięci w roli Rosemary^[120]. W 2018 roku ogłoszono iż Taylor wcieli się w rolę Bombaluriny(inne języki) w filmowej adaptacji musicalu Cats. Premiera filmu miała miejsce w grudniu 2019 roku.

W 2022 roku zagrała w filmie Davida O. Russella „Amsterdam” z takim gwiazdami jak: Christian Bale, Margot Robbie, Anya Taylor-Joy, Chris Rock.

11 października 2023 roku w Los Angeles odbyła się światowa premiera filmu Taylor Swift: The Eras Tour dokumentującego najnowszą trasę koncertową artystki; trafił on do kin dwa dni później^[121].

21 września 2007 roku Swift pomogła zapoczątkować kampanię mającą chronić dzieci przed internetową pedofilią^[122]. Następnie nawiązała współpracę z gubernatorem stanu Tennessee, Philem Bredesenem, aby zwalczać internetową przestępczość seksualną^[122]. Roczna kampania, prowadzona z udziałem Tennessee Association of Chiefs of Police, informowała o zasadach bezpiecznego korzystania z Internetu, które przekazywane były w różnych formach rodzicom oraz uczniom na terenie całego stanu^[122].

Wokalistka współpracowała również z fundacją Sound Matters w kampanii mającej ostrzegać przed niedosłuchem wynikającym ze zbyt dużego natężenia głośności, głównie muzyki^[123].

Na początku 2008 roku Swift przekazała różowego Chevroleta, którego otrzymała od wytwórni, dziecięcej organizacji charytatywnej, Victory Junction Gang. Natomiast w czerwcu przeznaczyła wszystkie środki ze sprzedaży biletów na jej występ podczas Country Music Festival Czerwonemu Krzyżowi, Nashville Area Red Cross Disaster Relief Fund oraz National American Red Cross Disaster Relief Fund^[124].

Swift przekazała 100 000 dolarów oddziałowi Czerwonego Krzyża w Cedar Rapids na rzecz ofiar powodzi w stanie Iowa w 2008 roku^[125].

Taylor wspiera działania akcji @15 autorstwa Best Buy, dzięki której młodzież decyduje, na co zostaną przeznaczone charytatywne donacje przedsiębiorstwa^[126]. W kampanii @15 wykorzystana została piosenka Swift, „Fifteen”^[127].

Artystka wystąpiła podczas charytatywnego koncertu Sound Relief(inne języki) w Australii, który odbył się w odpowiedzi na pożary buszu w Wiktorii z 2009 roku^[128][129].

Swift przekazała swoją suknię z balu maturalnego na charytatywną aukcję, a dochód z jej sprzedaży wyniósł 1.200 dolarów^[130]. Poza tym artystka ofiarowała Wish Upon a Hero Foundation parę butów na wysokich obcasach projektu Betsey Johnson(inne języki), a zysk z jej sprzedaży przekazany został na pomoc kobietom chorym na raka^[131].

20 listopada 2009 roku, po swoim występie w ramach dorocznej akcji Children in Need(inne języki) BBC, Taylor poinformowała sir Terry’ego Wogana, że przekaże 13.000 funtów na rzecz programu^[132].

13 grudnia 2009 roku, w dniu urodzin Swift, wokalistka przekazała w sumie 250.000 dolarów szkołom na terenie całych Stanów Zjednoczonych, które odwiedziła, i z którymi miała do czynienia^[133].

W reakcji na powodzie, którymi dotknięty został stan Tennessee, Swift przekazała 500 000 dolarów na pomoc poszkodowanym^[134].

We wrześniu 2017 roku Swift przekazała „bardzo pokaźną” kwotę dla ofiar Huraganu Harvey^[135].

W 2018 roku podczas wyborów uzupełniających do Kongresu, zaapelowała o głosowanie na kandydatów Partii Demokratycznej.

Swift znalazła się na okładkach wielu czasopism, w tym m.in. magazynu Blender, stając się drugą artystką country w piętnastoletniej historii gazety, która tego dokonała^[136]. Taylor obecna była na listach 100 najpiękniejszych ludzi show-biznesu według People w 2008, 2009 oraz 2010 roku^[137][138]. Magazyn Maxim umieścił ją na 57. miejscu zestawienia najpiękniejszych dziewczyn roku 2008^[139]. Rok później na tej samej liście zajęła 50. pozycję, natomiast w 2010 roku awansowała na 31. miejsce^[140][141]. Cosmogirl(inne języki) okrzyknął Swift dziewczyną roku 2008^[142]. W 2011 została ambasadorką marki kosmetycznej CoverGirl^[143]. Reklamowała między innymi podkład tej firmy^[144].

Magazyn Rolling Stone umieścił Taylor w zestawieniu The RS 100: Agents of Change, czyli 100 postaci, które zmieniają Amerykę^[145]. Z kolei People wyróżnił ją jako jedną z 25 najbardziej intrygujących osób 2009 roku^[146].

Jakks Pacific(inne języki) wyprodukował lalkę Taylor Swift pod koniec 2008 roku^[147]. Od tego samego roku wokalistka jest twarzą marki L.E.I. Jeans^[148]. W 2009 roku Swift wystąpiła w serii reklam promujących drużynę NHL Nashville Predators^[149]. W 2012 została twarzą marki butów Keds.

W 2008 była związana z wokalistą Joe Jonasem, jednak ich związek zakończył się po kilku miesiącach^[150]. 11 listopada 2008 powiedziała w programie The Ellen DeGeneres Show: „Kiedy patrzę na tę osobę [która będzie ze mną zawsze], nawet nie pamiętam o chłopaku, który zerwał ze mną przez telefon podczas 27-sekundowej rozmowy, gdy miałam 18 lat”. Inspiracją do napisania utworu „Forever & Always” (z albumu Fearless) były relacje Taylor z Jonasem. Spotykała się także z Taylorem Lautnerem^[151], (2009) inspiracją tego związku jest piosenka Back to December, Johnem Mayerem^[152], który z kolei był inspiracją do piosenek Ours oraz Dear John, Jakie’m Gyllenhaalem^[153], Conorem Kennedym^[154], Harrym Stylesem^[155] (2012−2013) Calvinem Harrisem^[156] oraz Tomem Hiddlestonem^[157]. Od 2016 była w stałym związku z aktorem Joe Alwynem, rozstali się jednak w 2023^[158]. Od 2023 spotyka się z futbolistą Travisem Kelce. Ich związek przyciągnął sporą uwagę mediów i spowodował znaczny wzrost oglądalności meczów NFL z udziałem drużyny Kansas City Chiefs, w której gra Kelce^[159].

Ma kilka kotów, które angażowała do swoich projektów. W listopadzie 2011 nabyła kotkę rasy szkocki zwisłouchy, której nadała imię Meredith (na cześć Meredith Grey, głównej bohaterki serialu Chirurdzy)^[160] i którą pokazała w wideoklipie do utworu „Ours”^[161]. W czerwcu 2014 kupiła drugą kotkę (również rasy szkocki zwisłouchy), nazwaną Olivia (na cześć detektyw Olivii Benson, bohaterki serialu Prawo i porządek)^[162], która wystąpiła w reklamie Diet Coke^[163], AT&T^[164] i w teledysku do piosenki „Blank Space”^[165]. W maju 2019 zaadoptowała kota imieniem Benjamin Button (w hołdzie bohaterowi filmu Ciekawy przypadek Benjamina Buttona)^[166], który wystąpił w teledysku do piosenki „ME!” z 2019^[167].

• 2006: Taylor Swift
• 2008: Fearless
  • 2021: Fearless (Taylor’s Version)
• 2010: Speak Now
  • 2023: Speak Now (Taylor’s Version)
• 2012: Red
  • 2021: Red (Taylor’s Version)
• 2014: 1989
  • 2023: 1989 (Taylor’s Version)
• 2017: Reputation
• 2019: Lover
• 2020: Folklore
• 2020: Evermore
• 2022: Midnights
• 2024: The Tortured Poets Department

Rok	Film	Rola	Informacje
2009	Jonas Brothers: Koncert 3D	ona sama	cameo
	CSI: Crime Scene Investigation	Haley Jones	odcinek: „Turn, Turn, Turn”
	Hannah Montana: The Movie	dziewczyna śpiewająca w barze	cameo
2010	Walentynki	Felicia	debiut filmowy
	Taylor Swift: Journey to Fearless	ona sama	główna rola
2012	The Lorax	Audrey	głos
	Bruno the Robot	różne role	głos
2013	Jess i chłopaki	Elaine	odcinek „Elaine’s Big Day”
2014	Dawca pamięci	Rosemary
2015	Taylor Swift: Superstar	ona sama	biografia
2015	The 1989 World Tour	ona sama	główna rola
2018	Reputation Stadium Tour	ona sama	główna rola
2019	Koty (adaptacja musicalu)	Bombalurina
2020	Miss Americana	ona sama	główna rola
2020	Folklore: The Long Pond Studio Sessions(inne języki)	ona sama	główna rola
2021	All Too Well: The Short Film	Her, Later On	krótkometrażowy
2022	Amsterdam	Liz Meekins
2023	Taylor Swift: The Eras Tour	ona sama	główna rola

• Fearless Tour (2009–2010)
• Speak Now World Tour (2011–2012)
• Red Tour (2013–2014)
• 1989 World Tour (2015)
• Reputation Stadium Tour (2018)
• Lover Fest (2020, odwołana)
• The Eras Tour (2023-2024)

• Taylor Swift w bazie IMDb (ang.)
• Taylor Swift w bazie AllMusic (ang.)