Wzmacniacz tranzystorowy

Wzmacniacz tranzystorowy – wzmacniacz, w którym elementy czynne to tranzystory. Wzmacniacze tranzystorowe są od lat 60. XX w. wykorzystywane w różnych obwodach wzmacniaczy, np. różnicowego, operacyjnego, selektywnego, szerokopasmowego, elektroakustycznego, mocy.

Wzmacniacze tranzystorowe są szeroko stosowane w układach scalonych.

Wyróżnia się następujące, podstawowe obwody wzmacniacza tranzystorowego wykorzystujące tranzystor bipolarny:

• układ ze wspólnym emiterem
• układ ze wspólnym kolektorem
• układ ze wspólną bazą

W przypadku wykorzystania tranzystora polowego są to odpowiednio:

• układ ze wspólnym źródłem
• układ ze wspólnym drenem
• układ ze wspólną bramką.

• G. S. Cykin, Wzmacniacze elektroniczne, Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, wydanie II, Warszawa 1970
• Bernard Buśko, Vademecum zastosowania elektroniki, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, wydanie III uzupełnione, Warszawa 1972
• Jerzy Chabłowski, Wojciech Skulimowski, Elektronika w pytaniach i odpowiedziach, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, wydanie II uaktualnione, Warszawa 1982