William Arthur White

William Arthur White
Data i miejsce urodzenia	13 lutego 1824 ; Puławy
Data i miejsce śmierci	28 grudnia 1891 ; Berlin
	Konsul Generalny Wielkiej Brytanii w Warszawie
Okres	od 1863; do 1864
	Konsul Generalny Wielkiej Brytanii w Gdańsku
Okres	od 1864; do 1875
Poprzednik	Henry Robert Plaw
Następca	Kruge
	Konsul Generalny Wielkiej Brytanii w Belgradzie
Okres	od 1875; do 1879
Poprzednik	John Augustus Longworth
Następca	Gerard Francis Gould
	Poseł Wielkiej Brytanii w Bukareszcie
Okres	od 1879; do 1886
	Ambasador Wielkiej Brytanii w Konstantynopolu
Okres	od 1886; do 1891
Poprzednik	Edward Thornton
Następca	Clare Ford
	Odznaczenia

William Arthur White (ur. 13 lutego 1824 w Puławach, zm. 28 grudnia 1891 w Berlinie) – angielski urzędnik konsularny i dyplomata, znawca zagadnień Europy Wschodniej, przyjaciel narodu polskiego.

Życiorys

Stosunki rodzinne

Był synem Arthura White’a, pracownika brytyjskiej służby konsularnej, i Elizy Lili Gardiner, córki Williama Neville'a Gardinera (1748–1806), generała i dyplomaty brytyjskiego, który w latach 1792–1795 był posłem angielskim na dworze króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Matka Williama Arthura w posagu otrzymała majątek ziemski w okolicy Puław. W 1824 w tym mieście przyszedł na świat mały William Arthur, który imię William otrzymał po jednym dziadku, a imię Arthur po drugim (Arthur White, ojciec Williama Arthura, był synem Arthura White’a, dyplomaty i posiadacza ziemskiego na wyspie Man, i Ludwiki z Harriotów). Jego matką chrzestną była ciotka Maria Anna White (1800–1874), która później wyszła za mąż za pastora ewangelickiego Jana Jakuba Benniego (1800–1863). Młodszymi kuzynami Williama Arthura byli Herman Benni (1834–1900), Artur Wilhelm Benni (1839–1867) i Karol Benni (1843–1916), urodzeni w Tomaszowie Mazowieckim i wychowani według wzorów angielskich. William Arthur White kilkakrotnie gościł w tym mieście, odwiedzając ciotkę i kuzynów.

W 1867 William Arthur White poślubił Katarzynę Rendzior, córkę Ludwika Rendziora, gdańskiego kupca^[1]^[2]. Miał z nią trzy córki. Najstarsza córka Lila Lucy Katherine Mary White (1867–1941) poślubiła w 1903 Carla Emanuela de Geijer, z którym miała dwóch synów (Williama i Eryka), a następnie została (od 1903) baronessą Abinger, poślubiwszy w 1899 Shelleya Leopolda Lawrence'a Scarletta (1872–1917), piątego barona Abinger.

Wykształcenie

Mieszkając od dzieciństwa w Polsce (z przerwami aż do 1864), William Arthur White opanował doskonale język polski i nawiązał liczne przyjaźnie z polskimi rówieśnikami. Typowo angielskie wykształcenie zdobywał w King William's College na wyspie Man (na wyspie tej mieszkał jego dziadek Arthur White) i w Trinity College na Uniwersytecie Cambridge^[3]. W latach 1843–1857 żył w Polsce jako właściciel ziemski^[4], a w 1857 wstąpił do brytyjskiej służby konsularno-dyplomatycznej^[4].

Służba konsularno-dyplomatyczna

1857–1864 – służba konsularno-dyplomatyczna w Warszawie, konsul generalny 1863-1864
1864–1875 – konsul w Gdańsku^[5]
1875–1879 – konsul generalny w Belgradzie^[5]
1879–1886 – poseł (ang. agent, envoy extraordinary) w Bukareszcie^[5]
1886–1891 – ambasador brytyjski w Konstantynopolu^[5]

Zobacz też

Konsulat Generalny Wielkiej Brytanii w Gdańsku

Przypisy

↑ White, Lady Katherine. W: Petra Wilhelmy: Der Berliner Salon im 19. Jahrhundert (1780-1914). Walter de Gruyter, 1989, s. 885. ISBN 3-11-011891-2. (niem.).
↑ Nazwisko zapisywano również jako Kędzior, Kendzior lub Renzior.
↑ Edwards Henry Sutherland: Sir William White, for Six Years Ambassador at Constantinople: His Life and Correspondence. BiblioBazaar, LLC, 2009, s. 3. ISBN 1-113-52648-3. [dostęp 2010-08-05]. (ang.).
↑ ^a ^b Edwards Henry Sutherland: Sir William White, for Six Years Ambassador at Constantinople: His Life and Correspondence. BiblioBazaar, LLC, 2009, s. 5–6. ISBN 1-113-52648-3. [dostęp 2010-08-05]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d Classic Encyclopedia: Sir William Arthur White. 1911encyclopedia.org. [dostęp 2010-08-04]. (ang.).

Bibliografia

The Dictionary of National Bibliography founded in 1882 by G. Smith, edited by Sir L. Stephen and Sir S. Lee. T. 21. London: 1921, s. 84–85. (ang.).
Krzysztof Tomasz Witczak. Teodora Tripplina „Wycieczki w Rawskie do Tomaszowa Mazowieckiego”. „Rocznik Łódzki”. 56 zwł. 65, s. 51–70, 2009.

Linki zewnętrzne

Fotografia Williama Arthura White’a z 1887 roku. scienceandsociety.co.uk. [dostęp 2010-08-04]. (ang.).

[1] White, Lady Katherine. W: Petra Wilhelmy: Der Berliner Salon im 19. Jahrhundert (1780-1914). Walter de Gruyter, 1989, s. 885. ISBN 3-11-011891-2. (niem.).

[2] Nazwisko zapisywano również jako Kędzior, Kendzior lub Renzior.

[3] Edwards Henry Sutherland: Sir William White, for Six Years Ambassador at Constantinople: His Life and Correspondence. BiblioBazaar, LLC, 2009, s. 3. ISBN 1-113-52648-3. [dostęp 2010-08-05]. (ang.).

[Sutherland-4] Edwards Henry Sutherland: Sir William White, for Six Years Ambassador at Constantinople: His Life and Correspondence. BiblioBazaar, LLC, 2009, s. 5–6. ISBN 1-113-52648-3. [dostęp 2010-08-05]. (ang.).

[encyclopedia-5] Classic Encyclopedia: Sir William Arthur White. 1911encyclopedia.org. [dostęp 2010-08-04]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]