Wiktor Briuchanow
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie | |
Odznaczenia | |
Wiktor Pietrowicz Briuchanow, ros. Ви́ктор Петро́вич Брюха́нов (ur. 1 grudnia 1935 w Taszkencie[1], zm. 13 października 2021 w Kijowie[2]) – radziecki inżynier i działacz polityczny, dyrektor Czarnobylskiej Elektrowni Jądrowej w latach 1970–1986. Delegat XXVII Zjazdu Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego[3]. Jedna z kluczowych postaci podczas awarii elektrowni w Czarnobylu.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Dzieciństwo spędził w Angrenie. Ukończył energetykę na politechnice w Taszkencie, po czym pracował w zawodzie w elektrowni cieplnej w Argenie[1], a od 1966 w analogicznej elektrowni w Słowiańsku[4]. W 1970 otrzymał nominację na stanowisko dyrektora budującej się elektrowni atomowej w Czarnobylu[5]. Przeniósł się do tego miasta[6], a w 1971 do Prypeci[7]. Był dyrektorem budowy elektrowni od samego początku aż do 1986 i za jego kierownictwa wzniesiono i uruchomiono cztery reaktory, a dwa kolejne zbudowano częściowo[8]. Mimo otrzymania dawki 250 remów przeżył jej awarię[9]. W maju 1986 został zwolniony ze stanowiska dyrektora[10], w lipcu usunięto go z partii, a w następnym miesiącu aresztowano[11]. W lipcu 1987 osądzony i skazany na 10 lat więzienia jako jeden z trzech głównych winnych katastrofy (naczelny inżynier Nikołaj Fomin i zastępca naczelnego inżyniera Anatolij Diatłow otrzymali ten sam wyrok)[12]. Zwolniony przedterminowo we wrześniu 1991[13]. Po oswobodzeniu kontynuował pracę w elektrowni czarnobylskiej, po jej zamknięciu podjął pracę w innym przedsiębiorstwie energetycznym[14].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Plokhy s. 45
- ↑ Zmarł Wiktor Briuchanow – były dyrektor elektrowni w Czarnobylu. licznikgeigera.pl. [dostęp 2021-10-13]. (pol.).
- ↑ Plokhy s. 30, 31
- ↑ Plokhy s. 44-46
- ↑ Plokhy s. 44, 46
- ↑ Plokhy s. 44
- ↑ Plokhy s. 57
- ↑ Plokhy s. 30
- ↑ Plokhy s. 334
- ↑ Plokhy s. 314
- ↑ Plokhy s. 333
- ↑ Plokhy s. 339, 340
- ↑ Plokhy s. 387
- ↑ Plokhy s. 388
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- S. Plokhy: Czarnobyl. Historia nuklearnej katastrofy. Znak Horyzont, 2019.