Roger Ducret

Roger Ducret

Data i miejsce urodzenia	2 kwietnia 1888 Paryż
Data i miejsce śmierci	8 stycznia 1962 Paryż
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja Igrzyska olimpijskie złoto Paryż 1924 szermierka (floret ind.) złoto Paryż 1924 szermierka (floret druż.) złoto Paryż 1924 szermierka (szpada druż.) srebro Antwerpia 1920 szermierka (floret druż.) srebro Paryż 1924 szermierka (szpada ind.) srebro Paryż 1924 szermierka (szabla ind.) srebro Amsterdam 1928 szermierka (floret druż.) brąz Antwerpia 1920 szermierka (floret ind.) Mistrzostwa świata brąz Haga 1923 szpada ind.
Multimedia w Wikimedia Commons

Roger François Ducret (ur. 2 kwietnia 1888 w Paryżu, zm. 8 stycznia 1962 tamże) – francuski szermierz, multimedalista igrzysk olimpijskich i brązowy medalista mistrzostw świata.

Na igrzyskach olimpijskich w Antwerpii w 1920 roku zdobył dwa medale. Najpierw wspólnie z Lionelem Bony de Castellane, Gastonem Amsonem, Philippe'em Cattiau, André Labatutem, Georgesem Trombertem, Lucienem Gaudinem i Marcelem Perrotem zdobył srebro we florecie drużynowym^[1]. Następnie był trzeci w turnieju indywidualnym, wygrywając dziewięć z jedenastu pojedynków i plasując się za Włochem Nedo Nadim i Philippe'em Cattiau^[2]. Startował tam również w szpadzie indywidualnej, w której odpadł w ćwierćfinałach^[3]. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Paryżu pięciokrotnie stawał na podium. Najpierw Lucien Gaudin, Philippe Cattiau, André Labatut, Roger Ducret, Henri Jobier, Jacques Coutrot, Guy de Luget i Joseph Perotaux zwyciężyli we florecie drużynowym. W rundzie finałowej, w pierwszym pojedynku Francuzi spotkali się z Włochami. W walce Gaudina z Aldo Bonim, przy wyniku 4:4 sędzia przyznał zwycięski punkt Francuzowi co rozwścieczyło Boniego, który obraził sędziego. Sędzia zażądał przeprosin, Boni odmówił, a włoska reprezentacja odśpiewała hymn Włoch i wycofała się z walki na znak protestu^[4]. W turnieju indywidualnym Ducret był najlepszy, wygrywając wszystkie sześć pojedynków rundy finałowej. Na podium wyprzedził Cattiau i Belga Maurice'a Van Damme'a^[5]. Następnie razem z Georgesem Buchardem, Lucienem Gaudinem, Georgesem Tainturierem, André Labatutem, Alexandre'em Lippmannem i Robertem Liottelem zdobył złoto w szpadzie drużynowej^[6]. W szpadzie indywidualnej zajął drugie miejsce, w rundzie finałowej uzyskując tyle samo punktów co Szwed Nils Hellsten. W barażu o srebrny medal Ducret pokonał Hellstena 1:0^[7]. Ponadto zdobył również srebrny medal w szabli indywidualnej, w rundzie finałowej uzyskując taki sam wynik jak Węgrzy: Sándor Pósta i János Garay. W barażach o medale Ducret przegrał z Póstą i wygrał z Garayem, zajmując ostatecznie drugie miejsce^[8]. Brał też udział w igrzyskach olimpijskich w Amsterdamie w 1928 roku, gdzie wspólnie z Cattiau, Gaudinem, Labatutem, Raymondem Flacherem i André Gaboriaudem był drugi we florecie drużynowym^[9]. We florecie indywidualnym był dziewiąty, w rundzie finałowej wygrywając trzy z jedenastu pojedynków^[10]. Startował tam również w szabli, zajmując piąte miejsce drużynowo^[11] i ósme indywidualnie^[12].

Podczas mistrzostw świata w Hadze w 1923 roku (oficjalnie zawody tego cyklu rozgrywane są pod tą nazwą dopiero od 1937) wywalczył brązowy medal w szpadzie indywidualnej, plasując się za dwoma Holendrami: Wouterem Brouwerem i Henrim Wijnoldy-Daniëlsem^[13]. Był to jego jedyny medal wywalczony w zawodach tego cyklu.

Podczas I wojny światowej był jeńcem wojennym. Po zakończeniu kariery sportowej pracował jako dziennikarz dla Le Figaro, L'Echo des Sports i innych gazet^[14].

• Olympedia – Roger Ducret. olympedia.org. [dostęp 2023-12-03]. (ang.).