Piotr Arkudiusz

Piotr Arkudiusz (gr.: Πέτρος Αρκούδιος, Petros Arkudios) (ur. 1562 na wyspie Korfu, zm. 1633 w Rzymie) – grecki teolog i działacz unicki.

W latach 1578–1591 przebywał w Rzymie, gdzie ukończył greckie kolegium św. Atanazego. W 1591 papież Grzegorz XIII wysłał go do Rzeczypospolitej w celu pozyskania prawosławnych dla katolicyzmu. W latach 1593–1596 przebywał w Rzymie. Powrócił do państwa polsko-litewskiego wraz z pozyskanymi do unii biskupami ruskimi – H. Pociejem i C. Terleckim. Brał udział w synodzie w Brześciu w 1596, gdzie ogłoszono unię brzeską. W nagrodę otrzymał od Zygmunta III szereg beneficjów – wieś Torokanie pod Brześciem i archimandrię w Ławryszewie. W 1609 powrócił do Rzymu i przeszedł na obrządek łaciński. Utrzymywał nadal ścisłe listowne kontakty z polskimi unitami. Jest autorem kilku traktatów teologicznych i historycznych.

• Kazimierz Chodynicki, Arkudius, [w:] Polski Słownik Biograficzny, Kraków 1935, t. 1, s. 158-159.
• Marek Tomasz Zahajkiewicz, Arkadiusz Piotr [w:] Encyklopedia Katolicka, t. 1: A i ?-Baptyści, pod red. Feliksa Gryglewicza, Romualda Łukaszczyka, Zygmunda Sułowskiego, Lublin: TNKUL 1973, k. 924-925.
• Edward Likowski, Unia brzeska, Warszawa 1907.
• Oskar Halecki, Unia brzeska w świetle współczesnych świadectw greckich, „Sacrum Poloniae Millennium” Rzym 1954.
• Oskar Halecki, Od unii florenckiej do unii brzeskiej, t. 1–2, przeł. Anna Niklewicz, Lublin: Instytut Europy Środkowo–Wschodniej – Rzym: Fundacja Jana Pawła II 1997.
• Mieczysław Ozorowski, Piotr Arkudiusz [1562-1633] - Grek na służbie Słowian [w:] Bizancjum, Prawosławie, Romantyzm. Tradycja wschodnia w kulturze XIX wieku, red. Jarosław Ławski i Krzysztof Korotkich, Białystok 2004, s. 129-137.