Peroz I

Peroz I
	; Talerz przedstawiający polującego Peroza I
	Władca Persji
Okres	od 459; do 484
Poprzednik	Hormizd III
Następca	Balasz
	Dane biograficzne
Dynastia	Sasanidzi
Data śmierci	484
Przyczyna śmierci	śmierć w bitwie
Ojciec	Jezdegerd II
Matka	Denag
Rodzeństwo	Hormizd III; Balasz; Zarer
Dzieci	Kawad I; Zamasp; Sambice; Perozdukht

Peroz I (ur. ?, zm. 484) – władca Persji z dynastii Sasanidów, syn Jezdegerda II. Tron przejął po śmierci brata Hormizda III w 459 roku i rządził do swej śmierci.

Imperium Sasanidów w połowie V wieku n.e.

Życiorys

Walka o tron

Był synem Jezdegerda II, władcy imperium Sasanidów w latach 439-457. Po śmierci Jezdegerda na tron wstąpił brat Peroza, Hormizd III, a regentką została matka książąt, Denag. Peroz nie pogodził się z przejęciem tronu przez brata i uciekł do północno-zachodniej części państwa, by zbierać wierną sobie armię. W 459 roku z pomocą Heftalitów pokonał i stracił brata (według legendy darował mu życie). Podczas walk między braćmi od państwa odpadła Albania Kaukaska, której król Vache II wybił się na niezależność. Po kampanii Peroza obszar ten powrócił do państwa, a król Vache II abdykował w roku 462.

Panowanie

Kilka lat po wstąpieniu Peroza na tron w państwie zapanował głód. W reakcji na to władca zniósł podatki i rozdawał jedzenie ubogim. W 464 roku przeprowadził najprawdopodobniej udaną kampanię przeciw niektórym plemionom Hunów. Do udziału w tej ekspedycji bezskutecznie usiłował przekonać cesarza bizantyjskiego Leona I. W kilka lat później doszło do odwetowego najazdu koczowników, który został odparty. Około 467 roku Peroz zaatakował Heftalitów, jednak jego wojsko przegrało bitwę, a on sam i jego syn Kawad I dostali się do niewoli. Peroz natychmiast wykupił się z niewoli, jego syn zaś był w niej przez dwa lata. W 484 roku władca zebrał swoją armię i wbrew radom swoich doradców zaatakował Heftalitów. Kampania zakończyła się porażką, a Peroz i część jego synów poległa w bitwie z wrogami.

Podczas swojego panowania Peroz prześladował wyznawców judaizmu i chrześcijaństwa, wspierał zaś zaratusztrianizm i nestorianizm.

Bibliografia

Królowie Medów	Dejokes Fraortes Kyaksares Astyages
Achemenidzi	Cyrus II Kambyzes II Dariusz I Kserkses I Artakserkses I Kserkses II Sogdianos Dariusz II Artakserkses II Artakserkses III Arses Dariusz III
Argeadzi	Aleksander Macedoński Filip Arridajos Aleksander IV
Seleukidzi	Seleukos I Antioch I Antioch II Seleukos II Seleukos III Antioch III Seleukos IV Antioch IV Antioch V Demetriusz I Aleksander I Demetriusz II Antioch VII
Arsakidzi	Arsakes I Arsakes II Priapatius Fraates I Mitrydates I Fraates II Artabanus I Mitrydates II Gotarzes I Orodes I Sinatruces Fraates III Mitrydates III Orodes II Pakorus I Fraates IV Tiridates II Fraates V Orodes III Wonones I Artabanus II Tiridates III Wardanes Gotarzes II Wonones II Wologazes I Wologazes II Artabanus III Pakorus II Wologazes III Osroes Mitrydates IV Wologazes IV Wologazes V Wologazes VI Artabanus IV
Sasanidzi	Ardaszir I Szapur I Hormizd I Bahram I Bahram II Bahram III Narses Hormizd II Szapur II Ardaszir II Szapur III Bahram IV Jazdgird I Bahram V Jazdgird II Hormizd III Peroz I Balasz Kawad I Zamasp Kawad I Chosrow I Hormizd IV Chosrow II Parwiz Bahram Czobin Kawad II Ardaszir III Szahrbaraz Chosrow III Boran Azarmigducht Hormizd V Chosrow IV Jazdgird III