Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Pancerniki typu Wittelsbach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pancerniki typu Wittelsbach
Ilustracja
Kraj budowy

 Cesarstwo Niemieckie

Użytkownicy

 Kaiserliche Marine

Wejście do służby

1902

Zbudowane okręty

5

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

12 790 t

Długość

126,8 m

Szerokość

22,8 m

Zanurzenie

7,95 m

Napęd

kotły parowe, trzy 3-cylindrowe maszyny parowe potrójnego rozprężania; 3 śruby napędowe
moc siłowni: 14 500 KM

Prędkość

18 węzłów

Załoga

680

Uzbrojenie

4 działa kalibru 240 mm w dwóch dwudziałowych wieżach (2 x II) (masa pocisku 330 kg)
18 dział kalibru 150 mm w kazamatach
12 dział kalibru 88 mm
6 podwodnych wyrzutni torped kal. 450 mm

Opancerzenie

burty: do 225 mm
wieże artylerii: do 250 mm
pokład: do 50 mm

Pancerniki typu Wittelsbachniemieckie pancerniki z okresu I wojny światowej należące do generacji przeddrednotów. Zbudowano pięć okrętów tego typu. Pierwsze trzy okręty weszły do służby w 1902 roku.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pancerniki typu Wittelsbach zostały zamówione w związku z programem rozbudowy floty z 1898 roku. Ich projekt techniczny bazował na rozwiązaniach technicznych zastosowanych na pancernikach typu Kaiser Friedrich III. Główne różnice w porównaniu do wcześniejszych okrętów to zastosowanie grubszego pancerza, a także pokład główny bez załamań (tzw. flush deck). W związku z wprowadzaniem po 1906 roku przez światowe floty do służby nowego typu pancerników – drednotów, starsze pancerniki przestały spełniać najnowsze wymagania i były przeznaczane do zadań szkolnych i pomocniczych. Po wybuchu I wojny światowej pancerniki typu Wittelsbach zostały wcielone w skład 4. eskadry pancerników, która operowała na Bałtyku. W 1916 roku okręty wycofano z czynnej służby, rozbrojono i wykorzystywano głównie do celów treningowych[1].

Po I wojnie światowej cztery okręty złomowano. Zachowano jedynie „Zähringen”, który w 1927 roku został przebudowany na zdalnie sterowany bezzałogowy okręt-cel i w tej roli służył do grudnia 1944 roku, kiedy to został zatopiony w gdyńskim porcie przez alianckie lotnictwo[1].

Zbudowane okręty

[edytuj | edytuj kod]
Nazwa Stocznia Rozpoczęcie budowy Data wodowania Wejście do służby Los okrętu
SMS Wittelsbach Kaiserliche Werft(inne języki), Wilhelmshaven wrzesień 1899 03.07.1900 15.10.1902 Złomowany 1921
SMS Wettin Stocznia Schichaua w Gdańsku październik 1899 06.06.1901 01.10.1902 Złomowany 1921
SMS Zähringen Friedrich Krupp Germaniawerft, Kilonia 21.11.1899 12.06.1901 25.10.1902 Zatopiony 1944
SMS Schwaben Kaiserliche Werft Wilhelmshaven, Wilhelmshaven 15.09.1900 19.08.1901 13.04.1904 Złomowany 1921
SMS Meklenburg AG Vulcan, Szczecin 15.05.1900 09.11.1901 25.06.1903 Złomowany 1921

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Robert Gardiner: Conway's All the World's Fighting Ships: 1906–1921. Annapolis: Naval Institute Press, 1985, s. 141. ISBN 978-0-87021-907-8.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • J. Gozdawa-Gołębiewski: I wojna światowa na morzu. 1994.
  • T. Wywerka-Prekurat: Wykaz stanu flot wojennych państw uczestniczących w I W.Ś..