Paul Malignaggi

Paul Malignaggi

Pseudonim	Magic Man
Data i miejsce urodzenia	23 listopada 1980 Brooklyn
Obywatelstwo	Stany Zjednoczone
Wzrost	173 cm
Styl walki	praworęczny
Kategoria wagowa	Półśrednia
Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk	42
Zwycięstwa	35
Przez nokauty	7
Porażki	5
Remisy	0
↑ Bilans walk aktualny na 24 stycznia 2016.
Multimedia w Wikimedia Commons

Paul Malignaggi (ur. 23 listopada 1980 w Brooklynie, Nowy Jork) – amerykański bokser pochodzenia włoskiego, były zawodowy mistrz świata organizacji IBF w kategorii junior półśredniej (do 140 funtów). Obecny mistrz świata WBA w kategorii półśredniej (do 147 funtów).

Malignaggi jako zawodowiec zadebiutował w lipcu 2001. W ciągu pięciu następnych lat wygrał 21 walk. 10 czerwca 2006 stanął przed szansą zdobycia tytułu mistrza świata organizacji WBO, przegrał jednak na punkty z Miguelem Cotto (w drugiej rundzie Amerykanin leżał na deskach)^[1].

Rok 2007 zaczął od zwycięstwa nad Ednerem Cherry^[2]. W czerwcu stoczył swój drugi pojedynek mistrzowski – organizacji IBF. Tym razem udało mu się wywalczyć pas mistrzowski, pokonując na punkty Lovemore N'dou^[3]. Rok 2008 rozpoczął od zwycięstwa na punkty po wyrównanej walce z Kameruńczykiem Hermanem Ngoudjo^[4]. 24 maja 2008 w walce rewanżowej po raz kolejny pokonał na punkty Lovemore N’dou, tym razem po niejednogłośnej decyzji sędziów. Malignaggi przystąpił do walki z wymyślną fryzurą, która jednak mu podczas walki przeszkadzała mu na tyle, że trener w przerwie między ósmą i dziewiątą rundą obciął mu włosy^[5].

We wrześniu 2008 zrezygnował z tytułu mistrza świata IBF, ponieważ wybrał bardziej lukratywną walkę z Ricky Hattonem, zamiast pojedynku rewanżowego z oficjalnym pretendentem do tytułu, Hermanem Ngoudjo^[6]. Do walki z Hattonem doszło 11 listopada 2008 roku. Anglik przez cały pojedynek miał znaczną przewagę, a w jedenastej rundzie trener Malignaggiego, Buddy McGirt poddał go rzucając ręcznik na ring^[7].

Malignaggi powrócił na ring w kwietniu 2009 roku, pokonując na punkty Christophera Fernandeza^[8]. Jednak w następnej walce, 22 sierpnia 2009 roku, przegrał na punkty z Juanem Díazem. Malignaggi już w pierwszej rundzie w wyniku prawidłowego uderzenia doznał rozcięcia skóry nad lewym okiem. Takiej samej kontuzji doznał w drugiej rundzie Díaz. W rundzie piątej Díaz w wyniku przypadkowego zderzenia głowami doznał drugiego rozcięcia nad tym samym okiem, jednak to on wygrał walkę w stosunku 116-112, 115-113 i 118-110. Werdykt sędziów został przez niektórych komentatorów uznany za kontrowersyjny^[9]. 12 grudnia tego samego roku doszło do walki rewanżowej obu pięściarzy. Tym razem lepszy okazał się Malignaggi, wygrywając pojedynek jednogłośnie na punkty. Díaz w dziesiątej rundzie był liczony^[10].

Po pokonaniu Juana Díaza Paulie dostał szansę walki o mistrzostwo świata WBA w wadze junior półśredniej, jego przeciwnikiem był młody i utalentowany Brytyjczyk Amir Khan.

Po dość ciekawym i wyrównanym początku, Khan stopniowo rozbijał pretendenta, aż w końcu sędzia Steve Smoger zdecydował się przerwać pojedynek w jedenastej rundzie.

Po pokonaniu następnych 3 pięściarzy, w tym Jose Miguela Cotto, dostał kolejną szansę walki o mistrzostwo. Jego rywalem w pojedynku o tytuł WBA w wadze półśredniej, był Wjaczesław Senczenko (32-0). Skazany na porażkę Magic Man stopniowo rozbijał Ukraińca wygrywając większość rund, walka została przerwana w dziewiątej rundzie przez sędziego z powodu rozcięć na twarzy Senczenki.

1 sierpnia 2015 w Brooklynie przegrał przez techniczny nokaut w dziewiątej rundzie Dannym Garcíą (31-0, 18 KO)^[11].

• Lista walk zawodowych Paula Malignaggi'ego. boxrec.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-16)].
• Oficjalna strona internetowa boksera. paulmalignaggi.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-03-03)].