Subkarabin

Subkarabin – rodzaj skróconego karabinu (najczęściej automatycznego) zasilanego amunicją karabinową, wyposażonego w lufę o długości do 450 mm^[1].

Termin ten został wprowadzony w Wojsku Polskim w 2004 r. i od tego czasu funkcjonuje jako Polska Norma PN-V-01016^[1]. Subkarabin jest terminem nowym, nie funkcjonującym nigdy wcześniej w terminologii dotyczącej broni palnej. Tradycyjnie wobec tej klasy broni stosuje się nazwę karabinek^[2]^[3]^[4], a używanie terminu subkarabin jest kwestią dobrowolną a nie obowiązkową^[5].

Zobacz też

subkarabinek

Przypisy

↑ ^a ^b Polska Norma PN-V-01016, Broń strzelecka, Terminologia, Polski Komitet Normalizacyjny, lipiec 2004 .
↑ karabinek – Słownik języka polskiego PWN [online], sjp.pwn.pl [dostęp 2020-07-09] (pol.).
↑ karabinek, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2020-07-09] .
↑ Mała Encyklopedia Wojskowa Tom 2 ↓, s. 22.
↑ Ustawa z dnia 12 września 2002 r. o normalizacji (Dz.U. z 2015 r. poz. 1483)

Bibliografia

Mała Encyklopedia Wojskowa (K-Q). T. 2. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1970.

[norma-1] Polska Norma PN-V-01016, Broń strzelecka, Terminologia, Polski Komitet Normalizacyjny, lipiec 2004 .

[2] karabinek – Słownik języka polskiego PWN [online], sjp.pwn.pl [dostęp 2020-07-09] (pol.).

[3] karabinek, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2020-07-09] .

[CITEREFMała_Encyklopedia_Wojskowa_Tom_222-4] Mała Encyklopedia Wojskowa Tom 2 ↓, s. 22.

[5] Ustawa z dnia 12 września 2002 r. o normalizacji (Dz.U. z 2015 r. poz. 1483)

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]