Stare Repty
50°25′19″N 18°48′48″E/50,421833 18,813444| Część Tarnowskich Gór | |
 Ulica Wincentego Witosa w Starych Reptach | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Miasto | |
| Dzielnica | |
| Data założenia |
przed 1201 r. |
| W granicach Tarnowskich Gór |
1 stycznia 1973[1] |
| SIMC |
0944043 |
| Strefa numeracyjna |
(+48) 32 |
| Kod pocztowy |
42-603, 42-604 |
| Tablice rejestracyjne |
STA |
Położenie na mapie Tarnowskich Gór  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu tarnogórskiego  | |
| 50°25′19″N 18°48′48″E/50,421833 18,813444
| |
Stare Repty[2], Repty Stare[3] (niem. Alt-Repten) – miejscowość będąca częścią miasta Tarnowskie Góry[2], wchodząca w skład utworzonej w 1998 roku dzielnicy Repty Śląskie.
Stare Repty to najstarsza część dzisiejszych Tarnowskich Gór. Są średniowieczną wsią, o której pierwsza wzmianka pochodzi z bulli papieża Innocentego III z 12 sierpnia 1201 roku[4]. Należała wówczas do klasztoru norbertanów na Ołbinie we Wrocławiu.
Repecka parafia (pw. św. Mikołaja) obejmowała praktycznie cały teren dzisiejszego miasta. Jej pierwszym znanym proboszczem był Witoslaus, wymieniony w dokumencie z 1326 roku w spisie parafii dekanatu sławkowskiego w diecezji krakowskiej.
Na przełomie XV i XVI wieku wieś należała do rodziny Wrochemów. Na początku XVII w. dziedzicem Rept był już Jerzy Ibram, sędzia ziemski państwa bytomskiego. W połowie XVIII wieku na wschód od osady powstały Nowe Repty.
W 1824 roku Repty przeszły na własność rodziny Henckel von Donnersmarck ze Świerklańca. Kolejnymi właścicielami wsi, a później tylko majątku ziemskiego i zamku byli:
- Karol Łazarz Henckel von Donnersmarck (1824–1848)
- Guido Henckel von Donnersmarck (1848–1916)
- Kraft Henckel von Donnersmarck (1916–1945)
Po plebiscycie miejscowość została przyłączona do Polski w 1922 roku. W latach 1945–1954 była siedzibą gminy Repty Stare, następnie weszła w skład gromady Repty. 1 stycznia 1973 roku została włączona w granice miasta Tarnowskie Góry[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 listopada 1972 r. w sprawie utworzenia, zniesienia i zmiany granic niektórych miast (Dz.U. z 1972 r. nr 50, poz. 327).
- ↑ a b Obwieszczenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 17 października 2019 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2019 r. poz. 2360).
- ↑ Spis miejscowości Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1967, s. 964.
- ↑ Panic 1991 ↓.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Idzi Panic: Wczesnośredniowieczne osadnictwo w kasztelanii bytomskiej. W: Z dziejów dzielnic Bytomia. Jan Drabina (red.). Bytom: Towarzystwo Miłośników Bytomia, 1991, s. 11, seria: Magazyn Bytomski tom VIII.
