Servette FC
Pełna nazwa |
Association du Servette Football Club |
---|---|
Przydomek |
Les Grenats (Granatowi) |
Barwy |
|
Data założenia | |
Liga | |
Państwo | |
Kanton | |
Siedziba | |
Adres |
Route des Jeunes 16, 1227 Carouge |
Stadion | |
Sponsor techniczny | |
Prezes |
Pascal Besnard |
Trener | |
Asystent trenera |
Bojan Dimic |
Strona internetowa |
Servette FC – szwajcarski klub piłkarski z siedzibą w Lancy w kantonie Genewy[1]. Jest najbardziej utytułowanym zespołem we francuskojęzycznej części Szwajcarii i jedynym w kraju, który przez cały XX wiek grał w najwyższej lidze. W Swiss Super League występował nieprzerwanie od jej powstania w 1897, aż do momentu ogłoszenia bankructwa w 2005 (łącznie 108 sezonów).
Historia
[edytuj | edytuj kod]Klub Servette został założony 20 marca 1890 roku. W sezonie 1978/1979 czołowymi zawodnikami byli Umberto Barberis i Claude Andrey i powiedli oni Servette do wygrania wszystkich możliwych do zdobycia trofeów, z wyjątkiem Pucharu Zdobywców Pucharów, z którego zespół został wyeliminowany w ćwierćfinale przez późniejszego finalistę, Fortunę Düsseldorf. Barberis niedługo potem trafił do AS Monaco i w 1982 został mistrzem Francji.
Servette było jedynym klubem w Szwajcarii, który do XXI wieku grał nieprzerwanie w pierwszej lidze od czasu jej utworzenia w latach 30.
Bankructwo
[edytuj | edytuj kod]Po długich rządach sprawowanych przez francuskiego prezydenta Marka Rogera, który stosował politykę „zatrudnić i zwolnić piłkarzy”, nie dotrzymywał finansowych obietnic oraz ograniczył kontakty z kibicami klubu, 4 lutego 2005 zostało ogłoszone bankructwo klubu. Długi Servette wynosiły ponad 10 milionów franków szwajcarskich, a piłkarze nie dostawali wypłat od września 2004. Konsekwencją tego były odejścia czołowych piłkarzy oraz degradacja o dwie klasy niżej, czego wcześniej doświadczył rywal Servette, Lausanne Sports w 2003 roku.
W sezonie 2005/2006 klub zdołał awansować do Challenge League, czyli drugiej w hierarchii ligi Szwajcarii. W 2011 roku po 6-letniej przerwie powrócił do Super League po wygranym dwumeczu barażowym z AC Bellinzona.
Sukcesy
[edytuj | edytuj kod]Krajowe
[edytuj | edytuj kod]- Mistrzostwa Szwajcarii:
- Puchar Szwajcarii:
- Puchar Alp:
- Puchar Ligi Szwajcarskiej:
Międzynarodowe
[edytuj | edytuj kod]Stadion
[edytuj | edytuj kod]Obecnym stadionem klubu Servette jest wybudowany w 2003 roku Stade de Genève. Uroczysta inauguracja odbyła się 16 marca 2003. Mecz otwarcia został rozegrany pomiędzy drużyną Servette a BSC Young Boys (1-1)[3]. Z pojemnością 30.084 widzów jest trzecim pod względem wielkości obiektem w Szwajcarii. W 2008 roku odbyły się tu trzy mecze Euro 2008.
Servette przeniosło się na Stade de Genève w 2003 roku zaraz po wybudowaniu go. Wcześniej swoje mecze rozgrywało na Stade des Charmilles. Stadion ten został wybudowany w 1930 roku, a na inauguracyjny mecz przyszło 14 tysięcy widzów. Oficjalna pojemność wynosiła 30 tysięcy widzów, ale 14 października 1951 roku na mecz pomiędzy reprezentacją Szwajcarii a reprezentacją Francji przybyły 40 tysięcy fanów, co było rekordem. Odbyły się na nim 4 mecze Mistrzostw Świata 1954, 3 grupowe(Grupa A i B) oraz ćwierćfinał pomiędzy RFN i Jugosławią (2:0). W 1977 zainstalowano sztuczne oświetlenie, a w 1983 roku zadaszono obiekt w całości. Stadion stopniowo zmniejszał swoją pojemność. W 1985 zmniejszono ją do 20 tysięcy, a w 1998 do 9.250, gdy na całym obiekcie zainstalowano krzesełka. W 2000 roku zaczęto jednak budowę nowego stadionu, a 8 grudnia 2002 rozegrano ostatni mecz na starym Stade des Charmilles.
Europejskie puchary
[edytuj | edytuj kod]Władze Klubu
[edytuj | edytuj kod]Rada Dyrektorów[1]
Imię i nazwisko | Funkcja |
---|---|
Pascal Bernard | Prezydent Klubu |
Felipe Ortiz | Wiceprezydent Klubu |
Caroline Caron | Administrator |
Richard Feuz | Dyrektor administracyjny |
Philippe Senderos | Dyrektor sportowy |
Obecny skład
[edytuj | edytuj kod]Stan na 21 grudnia 2021[4]
Nr | Poz. | Piłkarz |
---|---|---|
1 | BR | Steven Deana |
2 | OB | Anthony Sauthier (kapitan) |
3 | OB | Gaël Clichy |
4 | OB | Steve Rouiller |
5 | PO | Boris Cespedes |
7 | OB | Moussa Diallo |
8 | PO | Timothé Cognat |
9 | PO | Miroslav Stevanović |
10 | NA | Alex Schalk |
11 | PO | Boubacar Fofana |
12 | NA | Ronny Rodelin |
14 | NA | Dimitri Oberlin |
15 | PO | Theo Valls |
17 | PO | Kastriot Imeri |
19 | OB | Yoan Severin |
Nr | Poz. | Piłkarz |
---|---|---|
20 | PO | Papu Mendes |
21 | NA | Nils Pédat |
22 | PO | Ricardo Azevedo |
23 | OB | Vincent Sasso |
24 | OB | Malik Sawadogo |
25 | NA | Grejohn Kyei |
27 | PO | Alexis Antunes |
28 | PO | David Douline |
30 | OB | Noe Henchoz |
32 | BR | Jeremy Frick |
33 | OB | Nicolas Vouilloz |
34 | OB | Roggerio Nyakossi |
35 | OB | Diogo Monteiro |
40 | BR | Edin Omeragic |
Piłkarze na wypożyczeniu
[edytuj | edytuj kod]Nr | Poz. | Piłkarz |
---|---|---|
OB | Mathis Magnin (w Étoile Carouge FC do 30 czerwca 2022) | |
OB | Lucas Monteiro (w FC Stade Nyonnais do 30 czerwca 2022) | |
NA | Matteo Regillo (w Étoile Carouge FC do 30 czerwca 2022) |
Sztab szkoleniowy
[edytuj | edytuj kod]Sztab szkoleniowy i medyczny w sezonie 2021/2022[1]
|
Kibice
[edytuj | edytuj kod]Najaktywniejsi kibice zespołu siedzą na północnej trybunie stadionu Servette. Ultrasi nazywają się Section Grenat. Inne grupy kibicowskie to m.in. North Fans, Maroons czy Deutschschweiz'86 (niemieckojęzyczni kibice zespołu).
Trenerzy
[edytuj | edytuj kod]- Teddy Duckworth (1919-29)
- Frido Barth (1929)
- Teddy Duckworth (1930)
- Karl Rappan (1932-35)
- Weisz (1935-36)
- Pache and Albert Guinchard (1936-37)
- Otto Hoëss (1937)
- André Abegglen (1937-42)
- Léo Wionsowski (1942-43)
- Fernand Jaccard (1943-48)
- Karl Rappan (1948-53)
- Albert Châtelain (1953-54)
- Karl Rappan i Albert Châtelain (1954-55)
- Karl Rappan i Theo Brinek (1955-56)
- Karl Rappan (1956-57)
- Jenő Vincze (1957-58)
- Frank Séchehaye (1958-59)
- Jean Snella (1959-63)
- Lucien Leduc (1963-66)
- Roger Vanlanthen (1966)
- Béla Guttmann (1966-67)
- Gilbert Dutoît (1967)
- Jean Snella (1967-71)
- Henri Gillet (1971-72)
- Jürgen Sundermann (1972-76)
- Peter Pazmandy (1976-82)
- Guy Mathez (1982-85)
- Jean-Marc Guillou (1985-86)
- Thierry De Choudens (1986-88)
- Jean-Claude Donzé (1988-89)
- Péter Pázmándy (1989-90)
- Ruud Krol (1990)
- Gilbert Gress (1990-91)
- Jean Thissen (1991)
- Bernard Mocellin, Jacky Barlie i Heinz Hermann (1991)
- Michel Renquin (1991-93)
- Ilija Petković (1993-95)
- Bernard Challandes (1995)
- Umberto Barberis (1995-96)
- Vujadin Boškov (1996-97)
- Guy Mathez (1997)
- Gérard Castella (1997-99)
- Boško Đurovski (1999)
- René Exbrayat (1999-00)
- Lucien Favre (2000-02)
- Roberto Morinini (2002-03)
- Adrian Ursea (2003)
- Marco Schällibaum (2003-04)
- Adrian Ursea i Stefano Ceccaroni (2004)
- Diego Sessolo (2004-05)
- Jean-Michel Aeby (2005-08)
- Michel Sauthier (2008-08)
- Gérard Castella (2008-09)
- William Niderhauser (2009)
- João Resende Alves (2009-)[5]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Luca Perone , Organigramme - servettefc.ch | SFC [online], www.servettefc.ch [dostęp 2021-12-21] (fr.).
- ↑ Achievements [online], servettefc.ch [dostęp 2011-02-17] [zarchiwizowane z adresu 2013-12-16] (ang.).
- ↑ Stade de Genève [online], servettefc.ch [dostęp 2011-02-17] [zarchiwizowane z adresu 2013-12-16] (ang.).
- ↑ Equipe - servettefc.ch | SFC [online], www.servettefc.ch [dostęp 2021-12-21] .
- ↑ SERVETTE F. C. - Trainer [online], www.super-servette.ch/ [dostęp 2011-02-17] (ang.).