Saisiyat

Saisiyat

Członkowie ludu Saisiyat podczas obchodów święta Pastaai w Nanzhuang
Populacja	7 tys.
Miejsce zamieszkania	Republika Chińska
Język	saisiyat
Grupa	Aborygeni tajwańscy

Saisiyat (Saiset, Saisiat, Saisirat^[1]; chiń. 賽夏; pinyin Sàixià) – rdzenna grupa etniczna zamieszkująca Tajwan, zaliczana do Aborygenów tajwańskich. Zamieszkują górzyste regiony powiatów Xinzhu i Miaoli^[2]. Ich liczebność szacowana jest na około 7 tysięcy^[3].

Saisiyat dzielą się na dwie grupy, północną i południową, posługujące się własnymi dialektami języka saisiyat. Współcześnie język ten, z powodu postępującej sinizacji ludu, powoli wychodzi z użycia^[1]. W przeszłości Saisiyat byli obiektem najazdów ze strony bardziej wojowniczych sąsiadów Atayal, z których kultury przejęli wiele elementów (m.in. tatuowanie się)^[1][2].

W przeszłości podstawą utrzymania Saisiyat było rolnictwo oparte na systemie żarowym, łowiectwie i rybołówstwie^[2]. Obecnie zajmują się leśnictwem oraz uprawą zbóż, ryżu i słodkich ziemniaków^[1]. Tradycyjne społeczeństwo Saisiyat dzieliło się na klany, które korzystały ze wspólnych pól i łowisk. Każdy klan posiadał osobne nazwisko totemiczne. Używane współcześnie przez Saisiyat nazwiska chińskie są bezpośrednim tłumaczeniem dawnych nazw totemów^[2][3].

Ważnym elementem kultury Saisiyat jest święto Pastaai, obchodzone co dwa lata w listopadzie. Jego celem jest udobruchanie duchów małych ludzi, którzy niegdyś mieli żyć w sąsiedztwie plemienia. Mali ludzie nauczyli Saisiyat uprawy ziemi, tańca i śpiewu, jednocześnie byli jednak okrutni i zabierali ich kobiety. Pewnego dnia Saisiyat zbuntowali się i pozabijali małych ludzi, dziś zaś starają się udobruchać ich mściwe duchy^[2].