Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Nigel Havers

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nigel Havers
Ilustracja
Imię i nazwisko

Nigel Allan Havers

Data i miejsce urodzenia

6 listopada 1949
Londyn

Zawód

aktor, reżyser

Współmałżonek

Carolyn Cox
(1974-1989; rozwód)
Polly Williams
(1989-2004; jej śmierć)
Georgiana Bronfman
(od 2007)

Lata aktywności

od 1970

Nigel Allan Havers[1][2] (ur. 6 listopada 1949[3][4][5][6] w Londynie[7][8], w Anglii) – brytyjski aktor teatralny, telewizyjny i filmowy, reżyser. Jest młodszym synem barona Haversa – Michaela Haversa i Carol Elizabeth Lay[9][10][11].

Rola lorda Andrew Lindsaya, studena Cambridge, biegacza, postaci częściowo opartej na osobie Davida Burghleya i Douglasa Lowe w dramacie Hugh Hudsona Rydwany ognia (Chariots of Fire, 1981) przyniosła mu nominację do nagrody Brytyjskiej Akademii Sztuk Filmowych i Telewizyjnych[12].

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Filmy fabularne

[edytuj | edytuj kod]

Filmy TV

[edytuj | edytuj kod]
  • 1970: Edward II jako żołnierz / administrator
  • 1971: Ryszard II (The Tragedy of King Richard II) jako żołnierz / administrator
  • 1976: Błyszczące nagrody (The Glittering Prizes) jako Denis Porson
  • 1985: Podróże (Bon Voyage) jako Roddy Buchanan
  • 1986: Spadkobiercy Emmy Harte (Hold the Dream) jako Jim Fairley
  • 1986: Wejść między lwy (Lie Down with Lions) jako Peter Husak
  • 1994: Sezon w piekle (The Burning Season) jako Steven Kaye
  • 1995: Liz: Historia Elizabeth Taylor (Liz: The Elizabeth Taylor Story) jako Michael Wilding
  • 2001: Dżentelmen złodziej (The Gentleman Thief) jako A J Raffles

Seriale TV

[edytuj | edytuj kod]
  • 1977: Jeździec (A Horseman Riding By) jako Paul Craddock
  • 1977: Nicholas Nickleby jako Nicholas Nickleby
  • 1977: Zamek Anglika (An Englishman's Castle) jako Mark Ingram
  • 1978: Grosz z nieba (Pennies from Heaven) jako Conrad Baker
  • 1990: Kawalek Frya i Laurie'ego (A Bit of Fry and Laurie) jako Paul Eddington
  • 1991: Uśpieni (Sleepers) jako Jeremy Coward / Sergei Rublev
  • 1991: Perfekcyjny bohater (A Perfect Hero) jako Hugh Fleming
  • 1992-93: Dobre chłopaki (The Good Guys) jako Guy McFadyean
  • 1997-99: Dangerfield jako dr Jonathan Paige
  • 2001: Armando Iannucci zarasza (The Armando Iannucci Shows) jako Ivy Waiter
  • 2002: Morderstwo w pamięci (Murder in Mind) jako Nicholas Chadwick QC
  • 2002-2003: Manchild jako Terry
  • 2004-2005: Mała Brytania (Little Britain) jako Lider opozycji
  • 2005: Otwarte szeroko (Open Wide) jako Peter Hillman
  • 2005: Urodził się i wychował (Born and Bred) jako Henry Williamson
  • 2009: Przygody Sary Jane (The Sarah Jane Adventures) jako Peter Dalton
  • 2009-2010: Bracia i siostry (Brothers & Sisters) jako Roger Grant
  • 2009-2011: Lunch Monkeys jako Mike
  • 2010: Dom weselny (Wedding House) jako narrator
  • 2009-2013: Coronation Street jako Lewis Archer
  • 2011: Downton Abbey jako lord Hepworth
  • 2013: Sekrety rodzinne (Who Do You Think You Are?)
  • 2014: Rockowe życie z Brianem Pern (The Life of Rock with Brian Pern) jako Tony Pebble

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Personalidade: Nigel Havers (Reino Unido). InterFilmes.com. [dostęp 2015-01-23]. (port.).
  2. Who is Nigel Havers (actor). Omnilexica. [dostęp 2015-01-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-23)]. (ang.).
  3. Havers, Nigel 1949–. Encyclopedia.com. [dostęp 2015-01-23]. (ang.).
  4. Nigel Havers. Popcorn Time. [dostęp 2015-01-23]. (ang.).
  5. Nigel Havers. TV Portal – TalkTalk. [dostęp 2015-01-23]. (ang.).
  6. Nigel Havers Biography (1949-). Film Reference. [dostęp 2015-01-23]. (ang.).
  7. Nigel Havers. TV.com. [dostęp 2015-01-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-23)]. (ang.).
  8. Nigel Havers. MYmovies. [dostęp 2015-01-23]. (wł.).
  9. Lard Havers, 69, Former British Attorney General. „The New York Times”. [dostęp 2015-01-23]. (ang.).
  10. Robert Michael Oldfield Havers, Baron Havers. The Peerage. [dostęp 2015-01-23]. (ang.).
  11. Nigel Havers (6 de Novembro de 1949). Filmow. [dostęp 2015-01-23]. (port.).
  12. Chariots of Fire: all hail the real Olympic heroes. „The Daily Telegraph”. [dostęp 2015-01-23]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]