NGC 6365
 NGC 6365 (zdjęcie Mount Lemmon SkyCenter) | |
| Odkrywca | |
|---|---|
| Data odkrycia |
15 sierpnia 1884 |
| Dane obserwacyjne (J2000) | |
| Gwiazdozbiór | |
| Typ |
spiralne (Sdm i SBc) |
| Rektascensja |
17h 22m 43,5s / 17h 22m 44,0s[1] |
| Deklinacja |
+62° 10′ 24″ / +62° 09′ 57″[1] |
| Przesunięcie ku czerwieni |
0,026801 / 0,028341[2] |
| Jasność obserwowana | |
| Rozmiary kątowe |
1,1' × 0,2' / 1,1 × 1,0[1] |
| Alternatywne oznaczenia | |
| ARP 30, ZWG 300.20, VV 232 NGC 6365 – UGC 10833, MCG 10-25-18, PGC 60171, KCPG 511B, IRAS17222+6212 NGC 6365A – UGC 10832, MCG 10-25-19, PGC 60174, KCPG 511A[1] | |
NGC 6365 (również ARP 30) – para galaktyk spiralnych znajdująca się w gwiazdozbiorze Smoka. Odkrył ją Lewis A. Swift 15 sierpnia 1884[3].
Nie wiadomo, czy galaktyki te znajdują się na tyle blisko siebie, by ze sobą grawitacyjnie oddziaływać, jednak nie widać w ich strukturze zaburzeń, które mogłyby być efektem takiego oddziaływania[3].
Galaktyka skierowana krawędzią dysku w naszą stronę klasyfikowana jest jako Sdm. W niektórych bazach danych to ona oznaczana jest jako NGC 6365. Jej alternatywne oznaczenia to NGC 6365B, PGC 60171, UGC 10833.
Galaktyka ustawiona płaszczyzną dysku w naszym kierunku klasyfikowana jest jako SBc, czyli spiralna z poprzeczką. Jest również oznaczana jako NGC 6365A, PGC 60174, UGC 10832. Należy do galaktyk Seyferta typu 1[3]. Zaobserwowano w niej wybuch supernowych SN 2003U i SN 2016ino[2].