Manfred Uglorz

Manfred Karol Uglorz (ur. 12 listopada 1940 w Łaziskach Średnich) – duchowny Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w RP, profesor nauk teologicznych, biblista. Zajmuje się teologią systematyczną, etyką i antropologią filozoficzną.

Urodził się jako syn Jana Uglorza i Elfrydy z domu Twardzik. W 1958 rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym w Sekcji Ewangelickiej Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie. Studia ukończył w 1962 i na podstawie pracy pt. Geneza i życie prazboru w Jerozolimie oraz zdanego egzaminu magisterskiego otrzymał stopień magistra teologii ewangelickiej.

30 września 1962 został przez ks. bpa prof. Andrzeja Wantułę ordynowany w kościele św. Jana w Mikołowie na księdza Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego. Pracę w Kościele rozpoczął jako wikariusz parafii ewangelicko-augsburskiej w Jaworzu. 4 lutego 1968 został wybrany przez Zgromadzenie Parafialne Parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Starym Bielsku na proboszcza tej parafii. W 1992 zrezygnował ze stanowiska proboszcza parafii ewangelicko-augsburskiej w Starym Bielsku^[1]. 1 września 1992 objął stanowisko redaktora Wydawnictw Książkowych, a od 1 października 1993 także dyrektora do spraw Wydawnictwa w Ośrodku Wydawniczym „Augustana” w Bielsku-Białej. 30 września 1997 zrezygnował z wszystkich funkcji w Wydawnictwie „Augustana” i skupił się na pracy naukowo-dydaktycznej.

W latach 1992–1995 był prezesem IX Synodu Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w RP oraz przez wiele lat członkiem Kościelnej Komisji Egzaminacyjnej.

1 października 1979 został przyjęty do pracy w ChAT w charakterze asystenta w Katedrze Wiedzy Nowotestamentowej i Języka Greckiego. Stopień doktora teologii w zakresie teologii biblijnej otrzymał 25 kwietnia 1984. 1 października 1984 został mianowany adiunktem w tej katedrze. 22 marca 1988 na podstawie pracy pt. Obecność Boga w chrystologicznej refleksji ewangelisty Jana i dorobku naukowego uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk teologicznych w zakresie teologii ewangelickiej. 1 marca 1989 został docentem, a 1 października 1996 objął stanowisko profesora nadzwyczajnego w ChAT. Od 1 października 1997 pracował również na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach (Filia w Cieszynie, Wydział Etnologii i Nauk o Edukacji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach) w Instytucie Nauk Społecznych i o Kulturze, w Zakładzie Filozofii. 1 września 2001 został przeniesiony na Wydział Teologiczny Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Od 1 października 2004 powrócił do pracy w Filii Cieszyńskiej Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach i od tego dnia był prodziekanem do spraw nauki. 20 czerwca 2000 r. Prezydent RP nadał mu tytuł naukowy profesora nauk teologicznych. 1 lipca 2003 został mianowany na stanowisko profesora zwyczajnego w Uniwersytecie Śląskim w Katowicach. Z pracy na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach zrezygnował 30 września 2008. Z dniem 31 stycznia 2012 przestał pracować w ChAT i przeszedł na emeryturę. Był dziekanem Wydziału Nauk Humanistycznych i Społecznych Wyższej Szkoły Administracji w Bielsku-Białej^[2]. Od 1 października 2014 roku do 31 sierpnia 2019 roku był rektorem Wyższej Szkoły Administracji w Bielsku-Białej.

Od 1992 był przez dwie kadencje członkiem Komitetu Etyki w Nauce Polskiej Akademii Nauk. Także od 1992 członkiem Komitetu Etyki Lekarskiej Polskiej Akademii Umiejętności. 22 maja 2003 został wybrany w skład Komitetu Nauk Teologicznych PAN na 3-letnią kadencję.

W 2017 otrzymał nagrodę „Śląski Szmaragd”^[3]. Senat ChAT nadał mu w 2017 Medal za Zasługi dla Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie^[4].

Zamieszkały w Jasienicy. Żonaty z Anną z domu Gansel, mają jednego syna – Marka, księdza i doktora habilitowanego teologii. Jest hodowcą gołębi rasowych.

• Obecność Boga w chrystologicznej refleksji ewangelisty Jana, Warszawa 1988
• Z całego serca szukam Ciebie, Bielsko-Biała 1993
• Zło dobrem zwyciężaj, Bielsko-Biała 1993
• Introdukcja do Nowego Testamentu, cz.1, Warszawa 1994
• Przed ołtarzem Pańskim, Bielsko-Biała 1994
• Od samoświadomości do świadectwa wiary. Wprowadzenie do dogmatyki ewangelickiej, Warszawa 1995
• Marcin Luter – Ojciec reformacji, Bielsko-Biała 1995
• Teologia zwiastowania i czynów Jezusa, Warszawa 1999
• Jahwe – Bóg Izraela. Zarys starotestamentowej teologii Boga, Warszawa 2002
• Kazanie Ukrzyżowanego, Bielsko-Biała 2004
• Kamień węgielny i lud wybrany. Chrystologiczne i eklezjologiczne tematy 1. Listu św. Piotra w kontekście duszpasterskiej troski Autora Listu, Warszawa 2011
• Izrael ludem Jahwe. Zarys starotestamentowej antropologii teologicznej, Bielsko-Biała 2012
• Życie według prawa wolności w rozumieniu św. Jakuba, Warszawa 2012
• W imieniu Pana Jezusa, Jasienica 2013
• Miłościwy Rok Pana, Jasienica 2013
• Śladem Ojca Wiary, Jasienica 2013
• Bóg i człowiek. Powołanie i przeznaczenie człowieka refleksji teologicznej apostoła Pawła, Dzięgielów 2014
• Błogosławiony, który przychodzi w imieniu Pańskim, Dzięgielów 2014
• Dzień się przybliżył, Dzięgielów 2015
• Rozmowy przy studni, Dzięgielów 2015
• Jezus Chrystus i Kościół Boży w refleksji teologicznej apostoła Pawła, Dzięgielów 2016
• Oto idą dni, Dzięgielów 2016
• Dzieje tęsknoty, Katowice 2017
• U stóp Pana Jezusa, Wisła 2018
• Barwny świat gołębi rasowych, Jasienica 2013
• Atlas ptaków ozdobnych, Warszawa 2017
• Atlas zwierząt domowych, Warszawa 2018
• Na drodze do odpocznienia (Rozmyślania i modlitwy na co dzień), Wisła 2018
• Atlas gołębi. Rasy polskie, Warszawa 2018
• Atlas gołębi barwnych, Warszawa 2019
• Nasza wiara (Biblijny komentarz do „Apostolskiego wyznania wiary”), Wisła 2019
• Jesteśmy zgromadzeni przed Bogiem, aby wysłuchać tego, co nakazał Pan (Kazania na II rząd perykop), Jaworze 2019

• O autorze: ks. prof. dr hab. Manfred Uglorz. luteranie.pl. [dostęp 2010-07-22].
• Hasło: „Uglorz Manfred Karol”, [w:] Religia. Encyklopedia PWN, t. 9, Tadeusz Gadacz, Bogusław Milerski (red.), Warszawa 2003, s. 347.

• Ks. prof. dr hab. Manfred Uglorz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2008-02-18] .
• Bibliografia autora w katalogu Biblioteki Narodowej