Maksim Bartolj

Maksim Bartolj

Data urodzenia	1 maja 2003
Klub	SSK Ilirija Lublana
Debiut w PŚ	18 lutego 2023 w Râșnovie (20. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ	18 lutego 2023 w Râșnovie (20. miejsce)
Pierwsze podium w PŚ	19 lutego 2023 w Râșnovie (2. miejsce – duety)
Rekord życiowy	214,0 m na Letalnicy w Planicy (22 marca 2024)[1]
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Słowenia Mistrzostwa świata juniorów złoto Whistler 2023 druż. miesz. srebro Zakopane 2022 druż. miesz. brąz Whistler 2023 drużynowo Olimpijski festiwal młodzieży Europy złoto Lahti 2022 druż. miesz.
Inne nagrody
Alpen Cup 2. miejsce 2022/2023 3. miejsce 2021/2022

Maksim Bartolj (ur. 1 maja 2003) – słoweński skoczek narciarski, reprezentant klubu SSK Ilirija Lublana. Medalista mistrzostw świata juniorów (2022 i 2023), zimowego olimpijskiego festiwalu młodzieży Europy (2022) oraz mistrzostw kraju.

Początkowo uprawiał kombinację norweską – jedyne starty w zawodach FIS w tej dyscyplinie odnotował w 2018, gdy wziął udział w konkursach FIS Youth Cup i OPA Games, plasując się na odległych pozycjach^[2].

W styczniu 2019 w Planicy zadebiutował w FIS Cupie, zajmując 49. lokatę^[3]. Pierwsze punkty tego cyklu zdobył w lipcu 2019 w Szczyrku, gdzie był 14. We wrześniu 2019 w Velenje zadebiutował w Alpen Cupie, plasując się na 7. pozycji. W lutym 2020 w Planicy po raz pierwszy wystąpił w Pucharze Kontynentalnym, zajmując 49. miejsce^[4]. W tym samym miesiącu w Villach w OPA Games w starszej grupie wiekowej był czwarty w rywalizacji indywidualnej i drugi w konkursie drużynowym^[5].

We wrześniu 2021 trzykrotnie stawał na podium FIS Cupu, zajmując 2. pozycję w obu konkursach w Ljubnie oraz pierwszym w Villach. W tym samym miesiącu pierwszy raz w karierze stanął na podium konkursu Alpen Cup, w grudniu w Seefeld in Tirol pierwszy raz wygrał zawody tej rangi^[6]. Cały sezon 2021/2022 Alpen Cup zakończył na 3. miejscu w klasyfikacji generalnej^[5]. W marcu 2022 w Zakopanem wystąpił na Mistrzostwach Świata Juniorów 2022 – indywidualnie był 21., w konkursie drużynowym ze słoweńskim zespołem zajął 4. pozycję, a w rywalizacji drużyn mieszanych zdobył srebrny medal^[6]. W tym samym miesiącu w Lahti wziął udział w Zimowym Olimpijskim Festiwalu Młodzieży Europy 2022, zajmując 5. lokatę w konkursie indywidualnym, 4. w rywalizacji drużynowej oraz zdobywając złoty medal w zmaganiach zespołów mieszanych^[5].

W sierpniu 2022 ukończył na 2. miejscu dwa konkursy FIS Cupu w Einsiedeln. 17 września 2022 zajął 25. lokatę w konkursie Letniego Pucharu Kontynentalnego w Stams, zdobywając pierwsze punkty zawodów tej rangi. W Letnim Pucharze Kontynentalnym 2022 najwyżej sklasyfikowany był na 8. pozycji, w październiku w Lake Placid. Wynik ten powtórzył w styczniu 2023 w Planicy w swoim pierwszym punktowanym występie w zimowej edycji Pucharu Kontynentalnego. Na Mistrzostwach Świata Juniorów 2023 został zdyskwalifikowany w konkursie indywidualnym, a w zawodach drużynowych zdobył medale – złoty w zespole mieszanym i brązowy w męskim. 8 lutego 2023 zdobył punkty w swoim debiucie w Pucharze Świata, zajmując 20. miejsce w słabo obsadzonych zawodach w Râșnovie, a dzień później zajął wraz z Žigą Jelarem 2. miejsce w konkursie duetów. W dalszej części sezonu w Pucharze Świata wystąpił jeszcze raz, odpadając w kwalifikacjach do zawodów w Planicy^[7]. Alpen Cup 2022/2023 ukończył na 2. pozycji w klasyfikacji generalnej^[5].

6 sierpnia 2023 zadebiutował w Letnim Grand Prix, zajmując 41. miejsce w Szczyrku. 14 stycznia 2024 po raz pierwszy w karierze stanął na podium zawodów Pucharu Kontynentalnego, zajmując 2. lokatę w Innsbrucku. W sezonie 2023/2024 tego cyklu łącznie dwukrotnie znalazł się w najlepszej trójce – 4 lutego zajął 3. pozycję w Lillehammer. W ramach Pucharu Świata 2023/2024 w pięciu występach raz zdobył punkty – 22 marca 2024 był 21. w Planicy^[8].

Bartolj jest medalistą mistrzostw Słowenii w zawodach drużynowych. W zespole męskim zdobył złoto w grudniu 2023^[9], srebro w grudniu 2021^[10] i brąz w grudniu 2020^[11], a w rywalizacji drużyn mieszanych zdobył brązowy medal latem 2019^[12].

2022 Zakopane	–	21. miejsce
2023 Whistler	–	zdyskwalifikowany

2022 Zakopane	–	4. miejsce[a], srebrny medal (drużyna mieszana)[b]
2023 Whistler	–	brązowy medal[c], złoty medal (drużyna mieszana)[d]

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
21.	3 marca	2022	Zakopane	Średnia Krokiew	K-95	HS-105	indywid.	100,0 m	96,0 m	248,3 pkt	63,2 pkt	Daniel Tschofenig
4.	5 marca	2022	Zakopane	Średnia Krokiew	K-95	HS-105	druż.[a]	99,5 m	102,0 m	950,9 pkt (245,0 pkt)	87,6 pkt	Austria
2.	6 marca	2022	Zakopane	Średnia Krokiew	K-95	HS-105	druż. miesz.[b]	97,0 m	93,5 m	819,0 pkt (199,1 pkt)	65,4 pkt	Austria
—	2 lutego	2023	Whistler	Whistler Olympic Park	K-95	HS-104	indywid.	DSQ				Vilho Palosaari
3.	4 lutego	2023	Whistler	Whistler Olympic Park	K-95	HS-104	druż.[c]	96,5 m	96,0 m	925,8 pkt (245,4 pkt)	46,7 pkt	Austria
1.	5 lutego	2023	Whistler	Whistler Olympic Park	K-95	HS-104	druż. miesz.[d]	99,0 m	96,0 m	920,2 pkt (232,0 pkt)	–

2022 Vuokatti/Lahti[e]

–

5. miejsce

2022 Vuokatti/Lahti[e]

–

4. miejsce[f], złoty medal (drużyna mieszana)[g]

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
5.	23 marca	2022	Lahti	Salpausselkä	K-95	HS-100	indywid.	94,0 m	91,0 m	231,5 pkt	19,0 pkt	Jonas Schuster
4.	24 marca	2022	Lahti	Salpausselkä	K-95	HS-100	druż.[f]	90,5 m	90,5 m	895,0 pkt (237,7 pkt)	25,0 pkt	Austria
1.	25 marca	2022	Lahti	Salpausselkä	K-95	HS-100	druż. miesz.[g]	91,5 m	94,0 m	913,0 pkt (239,5 pkt)	–

Sezon	Miejsce[13]
2022/2023	68.
2023/2024	58.

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Źródło[14][5]
Sezon 2022/2023
																																punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	20	-	-	-	-	-	-	-	q	-	11
Sezon 2023/2024
																																punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	31	33	-	-	-	-	48	41	-	-	-	-	-	-	21	-	10
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Źródło[14][5]
Sezon 2022/2023
			-	-	-	-	2	-	-
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8 (Duety: 1 2 3 4-12 poniżej 12)  -  – zawodnik nie wystartował

Sezon	Miejsce[5]
2023/2024	36.

Sezon	Miejsce[5]
2023	63.
2024	33.

Sezon	Miejsce[5]
2024	70.

stan po zakończeniu LGP 2024

Źródło[14][5]
2023
									punkty
-	-	q	41	-	-	-	-	-	0
2024
									punkty
47	39	30	21	-	-	-	-	q	11
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Sezon	Miejsce[15]
2022/2023	57.
2023/2024	6.

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	14 stycznia	2024	Innsbruck	Bergisel	K-120	HS-128	123,0 m	128,5 m	265,2 pkt	2.	5,0 pkt	Robin Pedersen
2.	4 lutego	2024	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-123	HS-140	131,0 m	125,5 m	308,4 pkt	3.	5,0 pkt	Maciej Kot

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Źródło[14][5]
Sezon 2019/2020
																					punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	49	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2022/2023
																									punkty
-	-	-	-	-	-	8	32	-	-	-	29	13	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	54
Sezon 2023/2024
																											punkty
7	16	4	7	13	6	6	12	10	2	20	9	12	12	17	3	7	14	11	12	10	-	-	16	9	6	4	783
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Sezon	Miejsce[15]
2022	19.
2023	64.
2024	44.

stan po zakończeniu LPK 2024

Źródło[14][5]
2022
									punkty
-	-	25	38	18	14	8	11	18	106
2023
									punkty
39	dq	-	-	28	41	-	-	-	3
2024
								punkty
-	-	-	-	-	-	16	26	20
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Sezon	Miejsce[16]
2019/2020	83.
2020/2021	127.
2021/2022	16.
2022/2023	11.
2023/2024	53.

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	4 września	2021	Ljubno	Logarska dolina	K-85	HS-94	83,5 m	96,0 m	256,4 pkt	2.[h]	1,3 pkt	Janni Reisenauer
2.	5 września	2021	Ljubno	Logarska dolina	K-85	HS-94	88,5 m	90,5 m	258,8 pkt	2.	0,6 pkt	Francisco Mörth
3.	18 września	2021	Villach	Villacher Alpenarena	K-90	HS-98	94,5 m	89,5 m	230,0 pkt	2.	13,9 pkt	Janni Reisenauer
4.	27 sierpnia	2022	Einsiedeln	im. Andreasa Küttela	K-105	HS-117	103,0 m	108,0 m	225,0 pkt	2.	8,7 pkt	Marco Wörgötter
5.	28 sierpnia	2022	Einsiedeln	im. Andreasa Küttela	K-105	HS-117	113,0 m	–	124,2 pkt	2.	3,0 pkt	Jonas Schuster

stan na 6 października 2024

Źródło[14][5]
Sezon 2018/2019
																		punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	49	72	58	-	-	0
Sezon 2019/2020
																						punkty
49	14	-	-	20	51	-	-	-	-	36	36	-	-	-	-	17	25	-	-	-	57	49
Sezon 2020/2021
														punkty
-	-	-	-	-	-	38	28	-	-	-	-	-	-	3
Sezon 2021/2022
																							punkty
-	-	-	-	-	-	2	2	2	6	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	280
Sezon 2022/2023
																				punkty
9	30	12	9	2	2	11	11	-	-	-	-	-	-	-	-	12	18	-	-	324
Sezon 2023/2024
																				punkty
15	21	27	18	18	29	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	58
Sezon 2024/2025
																											punkty
-	-	-	-	-	-	dq	24	-	-	-	-	-	-	-													7
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

• BARTOLJ Maksim - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2024-06-23]. (ang.).
• Adam Kwieciński: BARTOLJ Maksim 2003.05.01 SLO. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2024-06-23].