Maciej Cisło

Maciej Cisło (ur. 24 lipca 1947 w Olsztynie, zm. 13 maja 2023^[1]we Wrocławiu) – polski poeta, eseista, autor prozy sylwicznej.

Ukończył studia na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. Debiutował na łamach miesięcznika Nowy Wyraz jako poeta. Przed 13 grudnia 1981 pracował w Tygodniku Solidarność.

Po wprowadzeniu stanu wojennego w Polsce został internowany w Warszawie-Białołęce. Członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i PEN-Clubu. Laureat Nagrody im. Barbary Sadowskiej za całokształt twórczości. Prowadził warsztaty „kreatywnego pisania” w Instytucie Badań Literackich PAN. Autor wyborów i wstępów do poezji Horacego, Kochanowskiego, Norwida. Wielokrotny stypendysta Funduszu Promocji Twórczości przy Ministerstwie Kultury. Mieszkał w Warszawie. Mąż poetki Anny Janko.

• Plastikowe języki, 1979
• Okoliczniki są sprzyjające, 1982
• Z domu normalnych, 1985
• Stan po, 1986
• Było jutro, będzie wczoraj, 1993
• Bezczas i niemiejsce, 2003
• Kochaina. Wiesze używane i nowe, 2006
• Niższe studia, 2014
• Rzeczywisty nierzeczywisty. Wiersze z komentarzami i bez, 2020

• Razem osobno, 1994
• Razem osobno, Wieloksiążka, 1997
• Błędnik, 2012
• Błędy i owędy, 2020

Zobacz kolekcję cytatów z pisarza w Wikicytatach

• Lesław Bartelski M.: Polscy pisarze współcześni, 1939-1991: Leksykon. Wydawn. Nauk. PWN. ISBN 83-01-11593-9. Brak numerów stron w książce

• Maciej Cisło – dzieła w bibliotece Polona