Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Maxi Rodríguez

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maxi Rodríguez
Ilustracja
Maxi Rodríguez (2016)
Pełne imię i nazwisko

Maximiliano Rubén Rodríguez

Data i miejsce urodzenia

2 stycznia 1981
Rosario

Wzrost

178 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1999–2002 Newell’s Old Boys 57 (20)
2002–2005 RCD Espanyol 111 (26)
2005–2009 Atlético Madryt 121 (32)
2010–2012 Liverpool F.C. 57 (15)
2012–2017 Newell’s Old Boys 138 (48)
2017–2018 CA Peñarol 39 (12)
2019–2021 CA Newell’s Old Boys 33 (9)
W sumie: 556 (162)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2001  Argentyna U-20 7 (4)
2003–2014  Argentyna 57 (16)
W sumie: 64 (20)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata
srebro Brazylia 2014
Puchar Konfederacji
srebro Niemcy 2005

Maximiliano Rubén „Maxi” Rodríguez (ur. 2 stycznia 1981 w Rosario) – argentyński piłkarz który występował na pozycji skrzydłowego lub ofensywnego pomocnika. Wicemistrz świata 2014. Posiada również włoskie i hiszpańskie obywatelstwo.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Maxi Rodríguez zawodową karierę rozpoczął w 1998 w Newell’s Old Boys Rosario. W debiutanckim sezonie wystąpił w 3 ligowych spotkaniach, jednak w kolejnych rozgrywkach grywał już znacznie częściej. W sezonie 2001/2002 Maxi Rodríguez w 33 meczach pierwszej ligi strzelił 15 bramek, a jego zespół zajął 8. miejsce w sumarycznej tabeli.

Dobra forma sprawiła, że pod koniec maja 2002 Argentyńczyk za 7 milionów dolarów odszedł do hiszpańskiego RCD Espanyol[1]. W Primera División zadebiutował 2 września, kiedy to Espanyol przegrał 0:2 z Realem Madryt. W drużynie „Pericos” Argentyńczyk spędził 3 sezony, w trakcie których był podstawowym zawodnikiem i wystąpił w 111 ligowych spotkaniach. W sezonie 2004/2005 Maxi z 15 bramkami wspólnie z Davidem Villą oraz Juanem Románem Riquelme zajął 7. miejsce w klasyfikacji najlepszych strzelców rozgrywek.

Następnie argentyński skrzydłowy za 5 milionów euro przeniósł się do Atlético Madryt[2], w barwach którego po raz pierwszy wystąpił 29 sierpnia 2006 w zremisowanym 0:0 pojedynku z Realem Saragossa. W debiutanckim sezonie w barwach Atlético Rodríguez wystąpił w 29 meczach Primera División i zdobył 10 bramek. W czasie trwania kolejnych rozgrywek zerwał więzadła krzyżowe w kolanie przez co musiał pauzować przez pół roku. W sezonie 2007/2008 Maxi w 35 spotkaniach strzelił 8 goli, dzięki czemu obok Sergio Agüero oraz Diego Forlána został najlepszym strzelcem swojego zespołu. 10 listopada 2009 Rodríguez strzelił 4 gole w wygranym 6:0 meczu 1/16 finału Pucharu Króla z UD Marbella, jednak pierwszej połowy sezonu 2009/2010 Argentyńczyk nie mógł zaliczyć do udanych. Pokłócił się z trenerem zespołu i występował coraz rzadziej, dlatego pojawiła się opcja odejścia Rodrígueza w zimowym okienku transferowym.

13 stycznia 2010 na zasadzie wolnego transferu Maxi przeniósł do angielskiego Liverpoolu, z którym podpisał umowę na 3,5 roku[3]. W nowej drużynie otrzymał numer 17, po sprzedanym do Realu Álvaro Arbeloi. W Liverpoolu zadebiutował 16 stycznia 2010, wchodząc na ostatnie minuty spotkania ze Stoke City (1:1).

Pierwszego gola dla Liverpoolu strzelił 25 kwietnia 2010 w wygranym 4:0 meczu z beniaminkiem Premier League Burnley.

13 lipca 2012 roku powrócił do Newell’s Old Boys[4].

27 listopada 2021 oficjalnie zakończył piłkarską karierę[5].

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Maxi Rodríguez ma za sobą występy w reprezentacji Argentyny do lat 20. Razem z nią w 2001 sięgnął po młodzieżowe mistrzostwo świata, a selekcjonerem Argentyńczyków był wówczas José Pekerman.

W seniorskiej kadrze Maxi zadebiutował 8 czerwca 2003 w wygranym 4:1 wyjazdowym spotkaniu z Japonią. Następnie dotarł do finału Pucharu Konfederacji 2005 oraz do ćwierćfinału Mistrzostw Świata 2006. Na mundialu w Niemczech Rodríguez strzelił 3 bramki – 2 w wygranym 6:0 grupowym meczu przeciwko Serbii i Czarnogórze oraz jedną w dogrywce pojedynku 1/8 finału z Meksykiem, która zapewniła Argentynie awans do ćwierćfinału[6]. Maxi dostał długie podanie od Juana Pablo Sorína, które w okolicy narożnika pola karnego bezpośrednio przyjął na klatkę piersiową, po czym strzałem lewą nogą z woleja trafił w okienko bramki Oswaldo Sáncheza. W oficjalnym sondażu FIFA gol ten został wybrany najpiękniejszą bramką mistrzostw. Po przegranym przez Argentynę spotkaniu 1/4 finału z Niemcami Maxi uderzył w plecy Bastiana Schweinsteigera, w efekcie czego został ukarany karą finansową w wysokości 5 tysięcy franków szwajcarskich oraz dyskwalifikacją na 2 mecze Copa América 2007[7]. Zawodnik znalazł się w kadrze narodowej również w 2014 roku, podczas Mistrzostw Świata w Brazylii. Zagrał w dwóch meczach – w grupowym pojedynku przeciwko Bośni (wyszedł na murawę w pierwszym składzie) oraz w półfinale z Holandią (wszedł na boisko w dogrywce, w 4 serii rzutów karnych wykorzystał decydujący o awansie Argentyny rzut karny).

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacja

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Maxi Rodriguez w Espanyolu. sport.pl. [dostęp 2008-10-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-03)]. (pol.).
  2. Maxi Rodriguez będzie zawodnikiem Atlético Madryt. sport.pl. [dostęp 2008-10-14]. (pol.).
  3. Maxi makes Reds move. skysports.com. [dostęp 2010-01-14]. (ang.).
  4. LFC confirm Maxi departure. Liverpool FC, 2012-07-13. [dostęp 2012-07-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-14)]. (ang.).
  5. OFICJALNIE: Maxi Rodríguez zakończył karierę. „Nie mam już nic do zaoferowania” | Transfery.info [online], transfery.info [dostęp 2024-04-24] (pol.).
  6. Argentina 2-1 Mexico (aet). news.bbc.co.uk. [dostęp 2008-10-14]. (ang.).
  7. Rooney, Cufre and Rodriguez handed bans by FIFA. monstersandcritics.com. [dostęp 2008-10-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-08-21)]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]