Lex perfecta

Ten artykuł od 2015-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Lex perfecta (dosł. prawo doskonałe) – norma prawna opatrzona sankcją nieważności.

Normy prawne tego rodzaju występują m.in. w prawie cywilnym, np. jeżeli przy dokonywaniu określonej czynności prawnej nie zostanie zachowana odpowiednia forma (zwłaszcza zastrzeżona pod rygorem nieważności), to taka czynność nie wywołuje skutków prawnych. Przykładem może być nieprawidłowe sporządzenie testamentu, np. w formie wydruku komputerowego. Niedochowanie przewidzianej przez prawo formy sporządzenia testamentu spowoduje jego nieważność i niemożność powoływań się nań.

• lex plus quam perfecta, lex minus quam perfecta, lex imperfecta