Lampa wyładowcza

Zobacz hasło lampa wyładowcza w Wikisłowniku

Lampa wyładowcza – lampa, która świeci przez wyładowania elektryczne w gazie, oparach metali lub ich mieszaninie^[1]. Najczęściej stosowane gazy w takich lampach to argon i neon, a metalem najczęściej używanym do tej roli jest rtęć^{[potrzebny przypis]}. Bańka lampy wyładowczej może być pokryta luminoforem.

Występuje w kształcie rury lub przypominającym żarówkę, może być z gwintem lub bez. Bywają ze standardowymi gwintami (E27, E40). Lampa może wymagać dodatkowych urządzeń zapłonowych, w zależności od jej rodzaju. Prawie wszystkie źródła wyładowcze wymagają urządzenia ograniczającego prąd wyładowania – statecznika (potocznie „balast”). Najczęściej w tym celu stosuje się dławiki magnetyczne. Coraz powszechniej są one jednak zastępowane przez elektroniczne układy zasilające o lepszych parametrach. Urządzenia stabilizujące i zapłonowe najczęściej montowane są w oprawie.

• lampa fluorescencyjna
• lampa metalohalogenkowa
• lampa neonowa
• lampa rtęciowa
• lampa sodowa
• lampa deuterowa
• lampa ksenonowa
• neon (reklama)

• Jerzy Bąk, Technika oświetlania, wyd. WNT, Warszawa 1981.

• Wortal Światło i oświetlenie